«Πωλούσα κοκαΐνη σε φίλους για να αγοράσω τη δόση μου»

«Πωλούσα κοκαΐνη σε φίλους για να αγοράσω τη δόση μου»

3' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ολα έμοιαζαν στην αρχή τέλεια. Γούσταρα το κεφάλι που έκανα, αισθανόμουν δυνατή και ευχάριστη για τους γύρω μου. Πωλούσα κοκαΐνη σε φίλους και εξασφάλιζα χρήματα που με βοηθούσαν να είμαι δημοφιλής. Η εικόνα που είχα για την ηρωίνη ήταν πάντοτε από χρήστες στο τελευταίο στάδιο της εξάρτησης, όταν πλέον είχαν αρρωστήσει. Στα 16 μου δοκίμασα και είδα ότι δεν με κάνει να υποφέρω αλλά αντίθετα να αισθάνομαι όμορφα. Οι αναστολές που είχα εξανεμίστηκαν…».

Σήμερα, σε ηλικία 24 ετών, ύστερα από 8 χρόνια χρήσης ηρωίνης, η Μαρία ολοκληρώνει το «στεγνό» πρόγραμμα απεξάρτησης του Κέντρου Πρόληψης της Εξάρτησης και Αγωγής Υγείας του Δήμου Αθηναίων. Θέλει να μείνει καθαρή, όχι τόσο επειδή σκέφτεται τον εαυτό της -όπως εξηγεί- αλλά για να μην απογοητεύσει τους ανθρώπους γύρω της. «Προτιμώ να δίνω προσοχή στα άτομα που νοιάζονται για μένα. Μόνη μου δεν τα καταφέρνω, είμαι αυτοκαταστροφική. Παρά το ότι έχω ξεκόψει, την πρέζα τη σκέφτομαι καθημερινά. Προσπαθώ όμως να τη βγάζω από το μυαλό μου με κάθε τροπο», εξηγεί. Ακόμα και σήμερα όμως υπάρχουν φορές που η εμμονή για την ηρωίνη κάμπτει τις αντιστάσεις της, όπως παραδέχεται: «Πριν από μια εβδομάδα είχα μια υποτροπή. Το έκανα περισσότερο για την ιδέα. Προσπάθησα να φτιαχτώ όπως παλιά. Να μην σκέφτομαι, να μην αισθάνομαι τίποτα. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Τρόμαξα στην σκέψη ότι θα χάσω την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που μ’ αγαπούν».

Στο παρελθόν επιχείρησε να ενταχθεί σε κάποιο από τα προγράμματα της θεραπευτικής κοινότητας «18 Ανω» δίχως ωστόσο να αλλάξει κάτι. «Υπήρχαν φορές που μέσα στην κοινότητα ήταν όλοι πιωμένοι. Κι εγώ έκανα χρήση στις τουαλέτες, ενώ έξω από την πόρτα είχε συμβεί για παράδειγμα να αγοράσω 1 γραμμάριο ηρωίνης. Ετσι, το πραγματικό λούκι το τράβηξα στο σπίτι με τη μητέρα μου. Τις πρώτες ημέρες ο πόνος ήταν ανυπόφορος. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω, είχα μελανιάσει και σκεφτόμουν ότι ήταν πολύ κρίμα που θα πέθαινα με αυτόν τον τρόπο. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, κατάφερα τελικά να την ελαττώσω και στο τέλος να την κόψω τελείως».

Σε ηλικία 24 ετών, η Μαρία (έχει πτυχίο γραφιστικής από Πανεπιστήμιο της Αγγλίας) προσπαθεί να αφήσει πίσω της μια ολόκληρη ζωή. Παρέες, συνήθειες, δουλειά, ό, τι μπορεί να της φέρει στο μυαλό το παρελθόν, την πρέζα. «Οι περισσότεροι δεν μιλούν για το πρόβλημα, φοβούνται την αντίδραση των άλλων. Ομως μόνο εάν το κάνουν μπορεί να βγει κάτι καλό», λέει.

Κάτι αντίστοιχο επιχειρεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η 27χρονη Κατερίνα. Αφησε πίσω της πολλά χρόνια ουσιοεξάρτησης (ξεκίνησε στα 18 της), αναμνήσεις από δυνατά πάρτι με LSD και αμφεταμίνες καθώς και εικόνες «βαριές και άσχημες ειδικά για μια νέα νέα κοπέλα», όπως θυμάται. Αφού πρώτα κατάφερε να απεξαρτηθεί, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Αθήνα, παντρεύτηκε και πλέον ζει μόνιμα στις ΗΠΑ, στο Νιου Τζέρσεϊ. Τον τελευταίο χρόνο εργάζεται σε τράπεζα όπου -τι ειρωνεία (!) – την υποβάλλουν μαζί με όλο το προσωπικό σε τεστ ούρων, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών. «Καλά κάνουν», σχολιάζει. «Αν παρέμενα εξαρτημένη θα μπορούσα να τους κλέψω χρήματα και μετά άντε να βρουν άκρη».

Μιλώντας για το παρελθόν θυμάται: «Ξεκίνησα τα ναρκωτικά στα 16. Στην αρχή κάπνιζα χασίς, μετά άρχισα να παίρνω έκστασι κοκαΐνη και στα 18 ηρωίνη. Είναι πάντως παραπλανητικό να λέγεται ότι όποιος καπνίζει χόρτο θα καταλήξει στην πρέζα. Εξαρτάται πάντα από τις παρέες. Ούτε μπορώ να ρίξω το φταίξιμο στους γονείς μου που πήραν διαζύγιο. Αυτά είναι περισσότερο στερεότυπα. Ετυχε να δοκιμάσω πρέζα λόγω της παρέας, μου άρεσε το κεφάλι που μου έκανε και δεν σκέφτηκα πού θα μπορούσε να με οδηγήσει» εξηγεί.

Οπως με τους περισσότερους, η Κατερίνα ποτέ δεν πίστεψε ότι η συστηματική χρήση ηρωίνης θα μπορούσε να τη βλάψει. Ακόμα και όταν «σύντροφοί» της άρχισαν να πεθαίνουν από υπερβολική δόση και εκείνη έμεινε 40 κιλά δεν ήθελε να σκεφθεί ότι και η ίδια έπαιζε με τη φωτιά, με την ίδια της τη ζωή. «Ελεγα στον εαυτό μου ότι αφού κάνω μόνο από τη μύτη δεν θα έχω πρόβλημα, ότι είμαι δυνατή και δεν πρόκειται να μου συμβεί το παραμικρό. Μετά από 2,5 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων έπερνα 3 γραμμάρια πρέζα ημερησίως είχα πλέον αρρωστήσει για τα καλά. Συχνά συνέβαινε να ξυπνάω σε νοσοκομεία από υπερβολική δόση. Αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια»…

«Είμαι καθαρή 2,5 χρόνια, άλλοι δεν τα κατάφεραν»

Οπως η 24χρονη Μαρία, και η Κατερίνα ξεκίνησε την προσπάθεια από το «18 Ανω» και στη συνέχεια στο Κέντρο Πρόληψης της Εξάρτησης και Αγωγής Υγείας του Δήμου Αθηναίων, διαλέγοντας τον δρόμο της «στεγνής» (δίχως χρήση υποκαταστάτων) απεξάρτησης. «Δεν πήρα τίποτα. Τράβηξα τους πόνους με μόνη βοήθεια τη μητέρα μου. Είμαι καθαρή 2,5 χρόνια. Αρκετοί απ’ αυτούς που γνώριζα δεν τα κατάφεραν. Εχουν πια πεθάνει. Για μένα πλέον η ζωή είναι διαφορετική. Μπορώ να την κάνω όμορφη, δίχως να χρειάζομαι πρέζα τα πρωινά που ξυπνάω. Για μένα, την Κατερίνα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή