«Διακοπές» στις ελληνικές θάλασσες της Σύμης, της Ρόδου και της Κρήτης φαίνεται ότι αποφάσισε να κάνει το λαγόψαρο ή lagoce phalus sceleratus της οικογένειας tetraodontidae. Ομως η εμφάνιση του επικίνδυνου για τη δημόσια υγεία ψαριού από την Ερυθρά Θάλασσα κάθε άλλο παρά χαροποιεί επιστήμονες και αρμόδιες υπηρεσίες. Οπως αναφέρει σε χθεσινή ανακοίνωσή της η Νομαρχία Αθηνών, ενημερώθηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ενημέρωσε με τη σειρά της όλες τις ψυκτικές εγκαταστάσεις και τους συνδέσμους ιχθυεμπόρων και ιχθυοπωλών, ούτως ώστε να ενημερώσουν με τη σειρά τους τους διακινητές αλιευμάτων και τα μέλη τους. Παράλληλα, οποιοσδήποτε εντοπίσει το είδος, θα πρέπει να επικοινωνήσει με τις αρμόδιες υπηρεσίες, (Διεύθυνση Κτηνιατρικής, Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, Διεύθυνση Αλιείας κ.λπ.)
Η διάθεση του λαγόψαρου στην αγορά απαγορεύεται, καθώς περιέχει στα εντόσθια και στο δέρμα από επικίνδυνες έως θανατηφόρες τοξίνες. Σύμφωνα με ερευνητές του Υδροβιολογικού Σταθμού Ρόδου που το μελετούν από τον Φεβρουάριο, το συκώτι, το δέρμα και τα όργανα αναπαραγωγής περιέχουν την ουσία τετραδοτοξίνη (ΤΤΧ), η οποία ενδέχεται να προκαλέσει ακόμη και θάνατο λόγω μυϊκής παράλυσης, αναπνευστικών διαταραχών και ανεπάρκειας κυκλοφορικού. Το λαγόψαρο έχει σχήμα τορπίλης, φέρει δύο ασημένιες λωρίδες στις πλευρές του σώματός του, στη ράχη έχει σκούρες κηλίδες και γκριζωπό χρώμα. Δεν έχει λέπια, έχει όμως τέσσερα δυνατά δόντια. Σημειώνεται, πως τα περίπου 185 είδη της οικογένειας των tetraodontidae έχουν παρόμοια μορφολογικά χαρακτηριστικά και είναι τοξικά. Οκτώ κρούσματα θανάτου στην Αίγυπτο και δύο στο Ισραήλ είχαν καταγραφεί στις αρχές του έτους.
Το συγκεκριμένο είδος ανήκει στους «λεσεψιανούς» μετανάστες, τα ψάρια δηλαδή που εισβάλλουν στην Αν. Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ -μετά τη διάνοιξή της το 1869- σε πιο ζεστά ύδατα και πήραν το όνομά τους από τον Γάλλο διπλωμάτη και υπεύθυνο για το έργο της διάνοιξης της διώρυγας Ferdinard de Lesseps. Οι «λεσεψιανοί» μετανάστες προκαλούν συχνά ανακατατάξεις και αναταραχές στο σύστημα της ιχθυοπανίδας, καθώς πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το είδος «Fisularia» που εντοπίστηκε στις ελληνικές θάλασσες, το οποίο τρέφεται με γόνο και απειλεί με εξαφάνιση παραδοσιακά και ντόπια είδη ψαριών. Στην ίδια κατηγορία συγκαταλέγονται ακόμη και καρχαριοειδή, τα οποία όμως ζουν σε μεγάλα βάθη και θεωρούνται μέχρι σήμερα ακίνδυνα για τον άνθρωπο.