Πρώτη φορά εδώ; Κι εσείς, τι σύμπτωση!

Πρώτη φορά εδώ; Κι εσείς, τι σύμπτωση!

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σε αντίθεση με τους κατοίκους της επαρχίας, των οποίων τα σαλόνια βρίσκονται μακριά από το κέντρο των αποφάσεων, οι δικοί μας οι καναπέδες εδώ στην Αθήνα δεν απέχουν πολύ από το Σύνταγμα. Διατηρούμε πάντα τη δυνατότητα να τους εγκαταλείψουμε και να μαζευτούμε έξω απ τη Βουλή.

Αυτό ακριβώς συνέβη την Κυριακή, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ανθρωποι που δεν είχαν πατήσει ποτέ στη ζωή τους πόδι σε διαδήλωση, εμφανίστηκαν στον Αγνωστο Στρατιώτη μόνοι τους, με τους συγγενείς τους, με τους φίλους τους, με τα παιδιά τους. Μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας που ξεκίνησε από μερικά SMS ευαισθητοποίησε ανθρώπους που δεν «ξεκουνιούνται» με τίποτα.

Και η δημιουργικότητα ξεχείλισε. Ενας νεαρός κουβάλησε τη γλάστρα του για να την απιθώσει μπροστά από τη βουλή. Ενα κοριτσάκι είχε φέρει από την παραλία ένα ψηλόλιγνο καλάμι. Πάνω-πάνω σ’ ένα μικρό σημαιάκι είχε ζωγραφίσει φλόγες και έγραφε απλά «όχι».

Μια κοπέλα κρατούσε μεγάλη φωτογραφία της Βουλής την οποία είχε διανθίσει με μερικά… καλλιτεχνικά σημάδια από αναπτήρα. Κάποια άλλη είχε ντυθεί ελάφι. Αλλοι, πιο οργανωμένοι, ήρθαν με ταγιέρ, γραβάτες και παρίσταναν το μπλοκ των εργολάβων. «Το δάσος δεν είναι ανταγωνιστικό» έλεγαν. «Να τα χτίσουμε όλα να τελειώνουμε».

Δυο άλλοι φορούσαν μπλουζάκια με την πανοραμική φωτογραφία της φλεγόμενης Πάρνηθας «ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ» έγραφαν. Ενας ποδηλάτης είχε στήσει στο ποδήλατό του τη «νέα ρουλέτα του καζίνο Πάρνηθας». Οι επιλογές κυμαίνονταν από το «κάψτα όλα» στο «κάψε 10 ελάφια». Κάποιος άλλος είχε βάλει στη σχάρα του έναν φωσφωριζέ κώνο και μια μικρή, απελπιστικά μικρή υδρόγειο. Μερικοί σκόρπιζαν στάχτες και αποκαΐδια από το βουνό.

Δεν χρειαζόταν ούτε συντονισμός ούτε οργάνωση για να βγει προς τα έξω η οργή. Υπήρχαν συνθήματα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 24, συνθήματα υπέρ του εθνικού κτηματολογίου, συνθήματα για τις χωματερές και την ανακύκλωση. Ομως το ισχυρότερο μήνυμα όλων ήταν άναρθρο. Ηταν το γιουχάισμα, τα σφυρίγματα και οι αποδοκιμασίες, καθώς και η «επιβράβευση» των υπευθύνων με το παράσημο της ανοικτής παλάμης. Μαζικά, και με τα δύο χέρια…

Αν ζείτε εκτός Αθηνών ίσως αγανακτείτε με τη φασαρία για την Πάρνηθα. Πέρυσι έγινε πανωλεθρία στη Χαλκιδική και κανείς δεν σκέφτηκε να πάει στη Βουλή. Τόσα χρόνια, τόσες δεκαετίες κατακαίγεται η Ελλάδα, και μια διαμαρτυρία δεν οργανώθηκε. Με το που πιάνει φωτιά στην Πάρνηθα, ενεργοποιούνται τα κοιμισμένα αντανακλαστικά. Γιατί;

Γιατί, αντικειμενικά, κανένα άλλο σημείο της χώρας δεν έχει τόσο φρικτή αναλογία πρασίνου/πληθυσμού όσο η Αθήνα. Και γιατί, υποκειμενικά, είναι δίπλα μας. Αν τα δικά σας γειτονικά βουνά είναι άλλα, αλλά η αγανάκτηση είναι ίδια, πείτε ότι οι διαδηλωτές την Κυριακή μίλησαν και για σας. ΄Η σηκωθείτε από τον καναπέ και κάντε ένα λίγο μεγαλύτερο ταξίδι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή