Η Πάρνηθα, το Π.Δ. και οι αντιδράσεις

Δεν έχουν ακόμη σβήσει οι ολέθριες εικόνες από τη μεγάλη καταστροφή στην Πάρνηθα και άρχισαν να… ξεφυτρώνουν οι πρώτες αντιδράσεις στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία του ορεινού όγκου. Το νομαρχιακό συμβούλιο της Αν. Αττικής, στην τελευταία του συνεδρίαση ασχολήθηκε με το Π.Δ. και τον καθορισμό ζωνών προστασίας. Οι παριστάμενοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και φορείς της βορειοανατολικής Αττικής έθεσαν το πρόβλημα που δημιουργεί η αλλαγή χρήσεων σε συγκεκριμένες ιδιόκτητες εκτάσεις. Τόσο οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και των φορέων της βορειοανατολικής Αττικής, όσο και οι νομαρχιακοί σύμβουλοι τόνισαν στις τοποθετήσεις τους ότι το Π.Δ., πέραν των θετικών διατάξεων για την προστασία και την αναδάσωση του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, συμπεριλαμβάνει και ρυθμίσεις για τις οποίες όμως δεν προηγήθηκε η προαπαιτούμενη από τον Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα γνωμοδότηση των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων. Με τις ρυθμίσεις αυτές, υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των ΟΤΑ, ουσιαστικά δεσμεύονται περιουσίες συνεταιρισμών και πολιτών, χωρίς την τήρηση των απαιτούμενων διαδικασιών, που έτσι κι αλλιώς πρέπει να προηγούνται από την έκδοση του Π.Δ. Μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης, το νομαρχιακό συμβούλιο της Αν. Αττικής αποφάσισε να υποστηρίξει το αίτημα των δήμων και των κοινοτήτων της περιοχής για αλλαγές χρήσης. Για τον λόγο αυτό θα προωθήσει από κοινού τις όποιες αποφάσεις λάβουν τα επιμέρους δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς είχε μιλήσει πριν από λίγο καιρό για τις πιέσεις που δέχονταν από τοπικούς παράγοντες για τη «χαλάρωση» των περιορισμών δόμησης στους πρόποδες της Πάρνηθας. Ομως το υπουργείο δεν ενέδωσε σε αυτές τις πιέσεις. Επέμεινε στις διατάξεις του Π.Δ. (περιορισμός της δόμησης στα 160 τ.μ. ανά 20 στρέμματα) και μάλιστα ζήτησε τη συνδρομή των τοπικών αρχόντων για την περιφρούρηση των καμένων περιοχών αλλά και για τον έγκαιρο καθαρισμό των φρεατίων και των αγωγών ομβρίων για να αποφευχθούν πλημμυρικά φαινόμενα. Οπως υποστηρίζουν στην «Κ» οικολόγοι και φορείς προστασίας του δρυμού, όλα δείχνουν ότι η έκταση της καταστροφής δεν ήταν αρκετή για να περιορίσει τις ορέξεις κάποιων.