«Αυτή η δασκάλα ήταν για εμάς τα μάτια μας»

«Αυτή η δασκάλα ήταν για εμάς τα μάτια μας»

2' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Το κουδούνι χτύπησε για τους μικρούς μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πεύκων Θεσσαλονίκης. Τα δύο αδέρφια είχαν καθίσει δίπλα στα κάγκελα. Δεν κινήθηκαν. Δεν έτρεξαν στη γραμμή.

«Τι σου είπαν, θα έρθει;» ρώτησε με αγωνία ο μικρότερος. «Δεν ξέρουνε. Κανένας δεν ξέρει. Την μετέθεσαν σε άλλο σχολείο, έξω από τη Θεσσαλονίκη, στη Νέα Μαγνησία», του απάντησε ο μεγαλύτερος, ο Αργύρης.

Ο Σεβαστός δεν ξαναμίλησε και ο Αργύρης δεν ήξερε τι άλλο να του πει. Με το λευκό μπαστουνάκι προτεταμένο μπήκαν στην αυλή του σχολείου.

«Και τώρα ποιος θα κάθεται μαζί μας, ποιος θα μας λέει τι γράφει ο πίνακας, ποιος θα μας βοηθάει στα μαθήματα της τάξης;» αναρωτήθηκε ο 12χρονος.

Ο Σεβαστός φέτος στην Ε΄ και ο Αργύρης στην ΣΤ΄ τάξη, αλλά η «κυρία Βαρβάρα», τα μάτια τους, δεν θα είναι φέτος στο σχολείο γιατί κάποιοι αρμόδιοι πίσω από τους αριθμούς των μεταθέσεων, αποσπάσεων και ανταπόκρισης των αιτημάτων δεν… βλέπουν.

Το κουδούνι χτύπησε χθες για τον Αργύρη και τον Σεβαστό, αλλά για τα δύο αδέρφια που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης είναι σαν να μη χτύπησε καθόλου. Η κυρία Βαρβάρα, η δασκάλα που έδινε φως στα μάτια της ψυχής τους κι έβλεπαν μ’ αυτά τον κόσμο του σχολείου και μάθαιναν τα τελευταία τρία χρόνια ό,τι μαθαίνουν όλα τα παιδιά στην ηλικία τους, δεν είναι μαζί τους.

«Αποσπάστηκε σε άλλο σχολείο» ήταν η απάντηση που έλαβε η οικογένεια. Κι ας είχαν κάνει τόσες προσπάθειες πριν από τρία χρόνια για να έρθει σε αυτό το σχολείο.

Τι σημασία έχει για κάποιους αρμόδιους αν η ίδια είχε καθίσει ώρες ολάκερες να μάθει το σύστημα Μπράιγ για να επικοινωνεί και να βοηθάει τα δύο παιδιά; Τι σημασία έχει αν βοήθησε τόσο πολύ στις ικανότητες του Αργύρη ώστε να κατορθώσει να καταταγεί τρίτος στον περυσινό Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Φυσικής;

Τι σημασία έχει αν ο πατέρας τους κίνησε γη και ουρανό για να το κατορθώσει; Και ποιος απ’ τους αρμοδίους μέτρησε στην απόφασή του αν ο μεγαλύτερος από τα δύο αδέρφια είναι εξαιρετικός σκακιστής με ελληνικές (τέταρτος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τυφλών ανεξαρτήτως ηλικίας) και ξένες διακρίσεις (συμμετοχή σε αγγλικό τουρνουά).

«Πριν από τρία χρόνια ζητήσαμε μια δασκάλα, λέει ο πατέρας των δύο παιδιών, Σωτήρης Κουμτζής, γιατί η μια δασκάλα Ειδικής Αγωγής που ήρθε στο σχολείο μας είχε 7-8 μαθητές που αντιμετωπίζουν άλλες δυσκολίες και δεν μπορούσε να βοηθήσει παιδιά με προβλήματα όρασης όπως ο Σεβαστός και ο Αργύρης. Το αίτημά μας τότε εισακούστηκε και στάλθηκε μια δασκάλα όπως μας είπαν κατ’ εξαίρεσιν».

Μια δασκάλα όμως Γενικής Αγωγής, η κυρία Βαρβάρα, που λόγω της ανάγκης, έγινε τα μάτια των δύο παιδιών στα μαθήματά τους, στις εκδρομές σε όλες τις σχολικές τους δραστηριότητες για να τους βοηθήσει και να διδάξει αλλά και να επαληθεύσει ότι «το δικαίωμα στη μόρφωση το έχουν όλοι».

Η «εξαίρεση»

Φέτος αυτή η «εξαίρεση» για άγνωστους λόγους δεν ίσχυσε στο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων παρόλο που κανένας από τους λόγους που την επέβαλλαν την άλλη φορά δεν άλλαξε. (Ούτε καν το κομπιούτερ με το ειδικό πρόγραμμα για τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες δεν εστάλη.).

«Θέλουμε τα μάτια μας πίσω στο σχολείο» είναι το απλό και μόνο αίτημα. «Θα κάνουμε προσπάθειες» διαμήνυσαν οι αρμόδιοι των αποσπάσεων-μεταθέσεων, «ανταπόκριση» που για τον πατέρα δεν απέχει από εκείνο το μόνιμο «θα δούμε».

Ο Αργύρης και ο Σεβαστός δεν ξέρουν ίσως τι σημαίνει κατ’ εξαίρεσιν. Εκείνο που ξέρουν είναι -όπως το είπε ο 12χρονος- «ότι δεν μπορούμε. Είναι σαν να μην πηγαίνουμε σχολείο». Κι αν αυτό κάποιοι που κοιτάζουν αριθμούς και θέσεις δασκάλων δεν το βλέπουν τότε το σκοτάδι γίνεται -όχι μόνο για τα δύο παιδιά- ακόμη χειρότερο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή