Η προκήρυξη των εκλογών δεν ενθουσίασε ακριβώς την κοινότητα των bloggers – ενδεικτική η αντίδραση του… ιδιοκτήτη στο «Καφενείον η Ελλάς» (http: //donemo. blogspot. com) που το πρώτο του προεκλογικό ποστ είχε τίτλο «Κλειστόν λόγω εκλογών»! Αλλοι πάλι, είδαν τις εκλογές σαν ευκαιρία για νέες ιστολογικές περιπέτειες – έτσι κάπως προέκυψε το http: //frappelections. blogspot. com/, το όνομα του οποίου δεν αφήνει και πολλές αμφιβολίες για τη διάθεση των δημιουργών του. Μετά τις πυρκαγιές, δε, το λογότυπο της σελίδας ενεφανίσθη γκρίζο, με σημείωση «burned down» από κάτω. Οσο για το λοιπό blog… «Λιάγκα ψηφίζω, ψήφο δεν χαρίζω», γράφει στο ποστ του ο argos, ο οποίος και παρουσιάζει αφ’ ενός τον Γιώργο Λιάγκα χαμογελαστό, αφ’ ετέρου τον Ιησού στο σταυρό…
Υπήρξαν βεβαίως και πολλά άλλα διαμαρτυρόμενα blogs. Στο http: //theintvduals. wordpress. com/, ας πούμε, οι in-tv-duals προτρέπουν σε άλλου τύπου επαναστατική δράση: «Πείτε «Καλημέρα Ζωή» στην κάλπη και ψηφίστε ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ», είναι ο τίτλος του post, και ακολουθεί η επεξήγηση για τους τηλεοπτικά αδαείς: «Ο Γιώργος Βασιλείου έδειξε το δρόμο. Η era του Γιώργου Ματαράγκα ξεκινάει αυτή την Κυριακή. You better believe it!». Και ύστερα, ήρθε το debate, που προκάλεσε φρενίτιδα ποσταρίσματος. Στο blog του oldboy (http: // old-boy. blogspot. com/), δημοσιεύθηκε μέχρι και ερωτηματολόγιο πολλαπλών επιλογών: «Το ντιμπέιτ της 6.9.07 θα μείνει στην ιστορία ως: Μια από τις συναρπαστικότερες πολιτικές συζητήσεις έβερ. Σούπα (κρεατόσουπα). Σούπα (ψαρόσουπα). Σούπα (κοτόσουπα). Σούπα (μούπες)»!
Κάπως έτσι κύλησε ιστολογικώς η προεκλογική περίοδος – όπως γράφει και ο kabamaru (http: //kabamaru7. blogspot. com/ kabamaru): «Πού πήγαν οι όμορφες εποχές που κατεβαίναμε οικογενειακώς με τον Πασοκο Μπαμπά να ψηφίσουμε στο χωριό (…) και μας έβαζε εμένα και την αδελφή μου να κυματίζουμε σημαιάκι της αλλαγής έξω από τα παράθυρα όταν εκείνος κόρναρε στο διπλανό νεοδημοκρατικό αμάξι γιουχάροντάς το παράλληλα;». Ελλείψει συγκινήσεων, οι bloggers ξεκίνησαν τη «Μαζική κίνηση για παραπλάνηση στα Exit Polls» (http: // demek. pblogs. gr/), την οποία προώθησαν στέλνοντας στις τέσσερις άκρες του ελληνικού Διαδικτύου το εξής μήνυμα: «Αν την Κυριακή, βγαίνοντας από το εκλογικό κέντρο, σας καλέσουν να απαντήσετε σε exit poll και σας ρωτήσουν τι ψηφίσατε, απαντήστε τους όποιο κόμμα σας έρθει στο μυαλό, από τα μικρά, αυτά που δεν υπάρχει περίπτωση να μπουν στη Βουλή: Κυνηγούς, ψαράδες, κόμμα περιπατητών, υποβρυχίων καταστροφών ή ό,τι άλλο σας έκανε εντύπωση από τα ψηφοδέλτια που τσαλακώσατε μέσα στο παραβάν». Κι αν τελικώς δεν εισακούσθηκαν, το βράδυ των εκλογών αυτό ήταν το τελευταίο που τους ενοχλούσε.
«Με μελαγχολία παρακολουθώ χιλιάδες συμπολίτες μου να κραδαίνουν πλαστικά σημαιάκια (…). Παρακολουθώ την Ελλάδα του 2007 να συνωστίζεται σε πλατείες και να γεμίζει με αφίσες τους δρόμους…», γράφει ο Urban Rat (http: // blogs. contra. gr/ blogs/ UrbanRat). Ή, όπως λέει ο ακόμη πιο μελαγχολικός xasodikis (http: // xasodikis. blogspot. com) «Κατά τις τέσσερις προηγούμενες (σ.σ.: φορές που ψήφισα) δεν είχα ούτε μία φορά την ευκαιρία να πάω στην κάλπη με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη για το κόμμα που θα ψήφιζα. Ούτε και τώρα. (…) Ποιος είπε ότι στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα;». Ενίοτε η… έξοδος είναι ένα ποστ πιο κάτω – γιατί όπως γράφει και ο Anorganwtos (http: // brainstoring. blogspot. com) «αγαπημένη μου μη κλαις, είναι μόνο εκλογές!»!