«Σημαντικά είναι τα βήματα προόδου που γίνονται με τον νέο νόμο, θέλουν όμως προσοχή στην υλοποίησή τους», τόνισε στην «Κ» ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γρηγόρης Πραστάκος. Ειδικότερα, για τις βασικές διατάξεις, αλλά και τα τυχόν προβλήματα, στην εφαρμογή τους ο πρύτανης της πρώην ΑΣΟΕΕ, τα ακόλουθα:
– Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη για βελτίωση σε όλα τα θέματα – στην παιδεία αποτελεί καθολικό αίτημα της κοινωνίας μας. Για πρώτη φορά θα αξιολογούνται ιδρύματα, τμήματα, κ.λπ. Προσοχή όμως: η φόρμα και τα κριτήρια αξιολόγησης της Αρχής Αξιολόγησης χρειάζονται βελτίωση. Επίσης, θα πρέπει να επιδιώκεται και η διεθνής αξιολόγηση και διεθνής πιστοποίηση.
– Ο 4ετής αναπτυξιακός προγραμματισμός αποτελεί απαραίτητο βήμα στην πορεία προς την καθιέρωση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου, κάτι που το θέλουμε πολύ. Θα μπουν στόχοι και θα αναπτυχθούν σχέδια δράσης για να επιτευχθούν. Θα γίνει ιεράρχηση λόγω των οικονομικών απαιτήσεων και θα μας δοθεί η ευκαιρία να χαρτογραφήσουμε πού θέλουμε να είναι η ελληνική παιδεία στα επόμενα χρόνια. Ομως, επειδή δεν υπάρχει εμπειρία, θέλει προσοχή στην αρχή και εκπαίδευση/καθοδήγηση. Το υπουργείο πρέπει να ετοιμάσει «οδηγούς», ώστε να ανταποκριθούν τα ιδρύματα με ομοιογένεια και σαφήνεια. Επίσης, η εφαρμογή του ίσως χρειάζεται λίγη ελαστικότητα σε περιφερειακά ιδρύματα.
– Η εκλογή αρχών από τη βάση των φοιτητών είναι σωστό μέτρο και αυξάνει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Παράλληλα, μειώνει την επιρροή των παρατάξεων και των κομμάτων. Θέλει, όμως, προσοχή στην υλοποίηση, ειδικά για μεγάλα ιδρύματα με πολλούς φοιτητές. Επίσης, να προσεχθεί ώστε τα ιδρύματα να μην μεταβληθούν σε χώρους προεκλογικής εκστρατείας και άγρας ψήφων από φοιτητές φιλόδοξων πρυτάνεων.
– Η θεσμοθέτηση δημοσιονομικού ελέγχου στα ΑΕΙ συμβάλλει στην καλύτερη οικονομική διαχείρισή τους.
– Λογικό μέτρο είναι η κατάργηση των «αιώνιων» φοιτητών, αλλά δύσκολο στην εφαρμογή του, ειδικά για τα παλαιότερα, και χωρίς μηχανογράφηση, ιδρύματα όπου υπάρχουν ανενεργοί φοιτητές από πολλά χρόνια.
– Η συμμετοχή ξένων εκλεκτόρων σε εκλεκτορικά μελών ΔΕΠ είναι μέτρο με θετικές προθέσεις, αλλά επιβαρύνει σημαντικά τα μέλη ΔΕΠ και τον προϋπολογισμό.