Ανακαλύπτουν τη χαμένη αξία των υδροβιοτόπων

Ανακαλύπτουν τη χαμένη αξία των υδροβιοτόπων

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σε διάφορα σημεία της Ελλάδας πραγματοποιούνται συστηματικές προσπάθειες για την αποκατάσταση υδροβιότοπων και υδατικών οικοσυστημάτων που είχαν καταστραφεί σε παλαιότερες εποχές, και μάλιστα με εμπρόθετη ανθρώπινη παρέμβαση.

Η λιμνοθάλασσα Δράνας στο Δέλτα του Εβρου, η λίμνη Κάρλα στη Θεσσαλία, η λίμνη Μαυρούδα στην Αρέθουσα Θεσσαλονίκης και η ορεινή λίμνη Ασκουρίς στην Καλλιπεύκη Λάρισας είναι μερικές αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις που αφηγούνται την καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον και την… επιστροφή στη φύση δεκαετίες μετά, όταν οι ντόπιοι συνειδητοποίησαν τι είχαν και τι έχασαν…

«Εικάζεται ότι σε περιοχές όπου υπάρχει μεγάλος όγκος υδάτων, αυτός λειτουργεί ως «αμορτισέρ» για τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι και τις πολύ χαμηλές το χειμώνα», είπε στην «Κ» ο γεωπόνος εγγείων βελτιώσεων του Εθνικού Κέντρου Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ), κ. Δημ. Παπαδήμος, εξηγώντας ότι πέρα από τη βιοποικιλότητα που χάνεται μαζί με τα νερά, επηρεάζεται και το μικροκλίμα της περιοχής.

Παράλληλα, η αποξήρανση μιας λίμνης έχει συνέπεια την απώλεια ενός φυσικού μέσου αντιπλημμυρικής προστασίας, ενώ πλήττονται και οι απέναντι περιοχές ως προς την ποιότητα των υδάτων που καταλήγουν σ’ αυτές σε περιπτώσεις πλημμύρας. «Τα υγροτοπικά συστήματα, αφενός με την καθίζηση των φερτών υλών σ’ αυτά και αφετέρου με την απορρόφηση ρύπων και θρεπτικών συστατικών από την υδάτινη χλωρίδα, λειτουργούν σαν ένα είδος φυσικού φίλτρου για τα νερά. Οταν αυτά υπερχειλίζουν και καταλήγουν σε όμορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις είναι καθαρά, ενώ στην περίπτωση της απουσίας του υγροτόπου είναι απλώς ανεπεξέργαστα», ανέφερε ο κ. Παπαδήμος και πρόσθεσε ότι επιπλέον παύουν να συγκρατούνται τα φερτά υλικά, τα οποία επίσης καταλήγουν σε γειτονικές εκτάσεις.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εξάλλου, η αποξήρανση ενός υγροτόπου σημαίνει την απώλεια της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς μαζί με τη λίμνη χάνονται και πλήθος επαγγελμάτων που σχετίζονταν μ’ αυτήν, όπως ήταν οι βαρκάρηδες, οι κατασκευαστές ειδικών σκαφών και οι καλαθοπλέκτες. «Χάνονται επίσης και οι εκπαιδευτικές και επιστημονικές αξίες που θα πρόσφεραν αυτά τα συστήματα από πλευράς βιοποικιλότητας αλλά και φυσικών-φυσικοχημικών διεργασιών», συμπλήρωσε.

Σήμερα, πάντως, οι τοπικές κοινωνίες αναγνωρίζουν την χαμένη αξία των υδροβιοτόπων τους, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις η αποξήρανση λιμνών με στόχο την αποκάλυψη εύφορων καλλιεργήσιμων εδαφών δεν έφερε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. «Στην περίπτωση της λίμνης Μαυρούδας αποκαλύφθηκαν άγονα εδάφη με ιδιαίτερα υψηλή αλατότητα, ενώ στην περίπτωση της λίμνης Καλλιπεύκης οι γεωργικές εκτάσεις που αποκαλύφθηκαν δεν ήταν ιδιαίτερα παραγωγικές, κυρίως, όμως, εξέλειπαν τα κατάλληλα για την καλλιέργειά τους μέσα», σημείωσε ο κ. Παπαδήμος.

Αντιθέτως, έχει πλέον γίνει αντιληπτή η εναλλακτική αξία των υγροτοπικών συστημάτων, με όρους αναψυχής και εναλλακτικής οικονομικής εκμετάλλευσης, καθώς και με όρους βιώσιμου περιβάλλοντος. «Η Δράνα στον Εβρο, ως λιμνοθάλασσα μπορεί να τύχει εκμετάλλευσης για ιχθυοκαλλιέργειες, όπως και στο παρελθόν, αλλά και ως επισκέψιμο σημείο, ενώ η Καλλιπεύκη αναμένεται να λειτουργήσει ως δέλεαρ για επισκέπτες δίνοντας έτσι νέα ώθηση στην τοπική οικονομία και συμβάλλοντας στη συγκράτηση του νεώτερου πληθυσμού στην περιοχή. Η Κάρλα θα αξιοποιηθεί τόσο για αρδευτικούς όσο και για ψυχαγωγικούς σκοπούς», εξήγησε ο κ. Παπαδήμος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή