Η κατάσταση της τριτοβάθμιας παιδείας στην Ελλάδα είναι εθνική καταστροφή. Τι μπορεί να γίνει; Πριν από 3-4 δεκαετίες ρώτησαν τον Γιάννη Ξενάκη τι μπορεί να γίνει για το πολεοδομικό πρόβλημα της Αθήνας, και αυτός απάντησε ύστερα από σκέψη: ένας σεισμός 9 Ρίχτερ. Κάπως έτσι και με τα ελληνικά πανεπιστήμια. Τις πταίει; Ολοι μας φταίμε. Τα ίδια τα πανεπιστήμια, οι διοικήσεις και οι καθηγητές τους. Οι κυβερνήσεις που απαιτούν πλήρη και ασφυκτικό έλεγχο χωρίς καμία ευθύνη και τόλμη. Το Σύνταγμα που απαγορεύει τα ιδιωτικά ΑΕΙ (που έχουν βγάλει από το τέλμα άλλες χώρες). Οι φοιτητικές παρατάξεις, με τη συντηρητική ατζέντα, τα παράλογα προνόμια και τις ακραίες και ανελεύθερες μεθόδους. Και βέβαια και η κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και οι εισαγωγικές εξετάσεις, που και αυτές εστιάζουν στην παπαγαλία και εξετάσιμη γνώση, αντί για τη ζωντάνια και τη δημιουργικότητα. Και τέλος, φταίει η κοινωνία που εξακολουθεί, εν έτει 2008, να βλέπει τα πανεπιστήμια ως κέντρα πιστοποίησης για δουλειές στον δημόσιο τομέα, αντί ως κέντρα παραγωγής γνώσης και ουσιαστικών εφοδίων για ζωή σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία.
* Καθηγητής Πληροφορικής στην τιμητική έδρα C. Lester Hogan, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley, μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, της Εθνικής Ακαδημίας των Μηχανικών των ΗΠΑ, και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας.