Καταπατήσεις, το κράτος κλείνει τα μάτια

Καταπατήσεις, το κράτος κλείνει τα μάτια

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θα κτηματογραφηθεί ή όχι η δημόσια περιουσία; Με ποιο τρόπο θα την υπερασπιστεί το κράτος ενάντια σε όσους επιχειρήσουν να την κατοχυρώσουν προς δικό τους όφελος; Αυτό φαίνεται τελικά να είναι το μεγάλο ερώτημα για το Εθνικό Κτηματολόγιο. Το ΥΠΕΧΩΔΕ και η Κτηματολόγιο Α.Ε. δηλώνουν πεπεισμένοι ότι δεν πρόκειται να ξεφύγει κανένας επίδοξος καταπατητής, δημόσιας ή ιδιωτικής έκτασης. Δεν έχουν, ωστόσο, και άλλη επιλογή από το να δηλώνουν την πίστη τους στη διαδικασία κτηματογράφησης, αφού οι κτηματικές υπηρεσίες αρνούνται να δηλώσουν το μερίδιό τους.

Από τους πρώτους κιόλας ιδρυτικούς νόμους για το Κτηματολόγιο γινόταν σαφές πως μια από τις κύριες αποστολές του ήταν να θέσει οριστικό τέλος στις «ασάφειες» γύρω από τα δάση, τον αιγιαλό και τις δημόσιες εκτάσεις. Ωστόσο, το μόνο ζήτημα που ξεκαθαρίστηκε από νωρίς αφορούσε την τύχη των «αζήτητων», δηλαδή των οικοπέδων «αγνώστου ιδιοκτήτη». Ποιος όμως θα αναλάβει το δύσκολο έργο να δηλώσει τη δημόσια περιουσία για να την προστατεύσει; Πάντως όχι η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και οι λοιπές κτηματικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, που δεν δείχνουν διατεθειμένες να εμπλακούν στη διαδικασία κτηματογράφησης (παρά τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ότι οι κτηματικές υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να δηλώσουν ό,τι έχουν καταγεγραμμένο στα βιβλία δημοσίων κτημάτων). Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών δηλώνουν ότι «δημόσιο είναι ό,τι δεν δηλωθεί».

Διάσπαρτα οικόπεδα

Τι γίνεται όμως με ό,τι δημόσιο δηλωθεί… από τους καταπατητές; «Αν το Δημόσιο υποστηρίξει πως «ό,τι δεν δηλωθεί μου ανήκει», τότε αυτό προϋποθέτει ότι θα παρακολουθήσει στενά τη διαδικασία κτηματογράφησης μέσω των υπηρεσιών του», εξηγεί στην «Κ» ανώτατος δικαστικός με πολυετή εμπειρία στην αποκάλυψη κυκλωμάτων καταπατητών. «Το πρόβλημα δεν αφορά τόσο τα κτίρια του Δημοσίου, τα οποία συνήθως ανήκουν σε δημόσιους οργανισμούς, όσο στις εκτάσεις που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου και για τις οποίες δεν υπάρχει σαφής εικόνα από έναν φορέα». Πρόκειται για διάσπαρτα οικόπεδα, που μπορεί να περιήλθαν στο Δημόσιο π.χ. επειδή δεν υπήρχαν κατιόντες στον θανόντα ιδιοκτήτη, ή και για μεγάλες εκτάσεις, που έχουν περιέλθει στο Δημόσιο μετά την τουρκοκρατία ή μετά απαλλοτριώσεις. «Οι μεγαλοκαταπατητές, εξηγεί στην «Κ» η ίδια πηγή, παρακολουθούν επί 10 ή 20 χρόνια μια περιοχή προσεκτικά και μεθοδικά προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Επομένως δεν θα πρόκειται για «κραυγαλέες» περιπτώσεις».

Πώς θα εντοπίσουν οι κατά κανόνα πρωτόπειροι συμβασιούχοι δικηγόροι των γραφείων κτηματογράφησης τις παρανομίες στα έγγραφα που θα υποβληθούν; Το ΥΠΕΧΩΔΕ απαντά ότι τίποτα δεν πρόκειται να διαφύγει από τη διαδικασία κτηματογράφησης και πως οι τίτλοι θα ελεγχθούν στη δεύτερη φάση. Πολύπλοκα είναι τα πράγματα και στην περίπτωση των δασικών εκτάσεων. Ο κ. Γ. Σουφλιάς δήλωσε προ ημερών ότι τα δασαρχεία θα κληθούν να υποβάλουν τίτλους, αν και «είναι σπάνιες οι δασικές υπηρεσίες που έχουν καταγράψει πλήρως τι έχουν». Οι δασικές υπηρεσίες δηλώνουν ότι στην περίπτωση των δασών ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, δηλαδή οποιαδήποτε έκταση που δεν δηλωθεί από ιδιώτη είναι δημόσια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή