Τα σοβαρότατα κενά του σωφρονιστικού συστήματος όσον αφορά τους ανηλίκους επισημαίνει ο Συνήγορος του Παιδιού και υπενθυμίζει ότι έχει επανειλημμένα επισημάνει προς το υπ. Δικαιοσύνης και τη Βουλή των Ελλήνων την ανάγκη εφαρμογής των προβλεπομένων από το νόμο αναμορφωτικών μέτρων για ανηλίκους, που λειτουργούν εναλλακτικά στον εγκλεισμό.
Μέτρα όπως η επιμέλεια, η κοινωφελής εργασία, η επανορθωτική δικαιοσύνη και η ένταξη σε προγράμματα εκπαίδευσης και ψυχο-κοινωνικής υποστήριξης απουσιάζουν, οδηγώντας έναν αυξανόμενο αριθμό παιδιών στις φυλακές. Οι ξενώνες φιλοξενίας για εφήβους με παραβατική συμπεριφορά είναι ελάχιστοι και εκκρεμεί από το 2003 η ίδρυση και λειτουργία Μονάδων Μέριμνας Νέων. Το νομοσχέδιο είχε δοθεί από το υπ. Δικαιοσύνης στη δημοσιότητα, αλλά ουδέποτε εγκρίθηκε από τη Βουλή… Αποτέλεσμα είναι 531 κρατούμενοι ανήλικοι την 1η Νοεμβρίου φέτος. Ο αντίστοιχος αριθμός πέρυσι ήταν 407 και 626 κρατούμενοι ανήλικοι το 2006. Οπως σημειώνει ο Συνήγορος του Παιδιού, «οι χώροι στους οποίους κρατούνται ανήλικοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ούτε εκπληρώνουν τους σκοπούς της σωφρονιστικής μεταχείρισης ανηλίκων… Στους ανήλικους κρατούμενους επιβάλλεται στην πράξη στέρηση και άλλων δικαιωμάτων, π. χ. της ελεύθερης έκφρασης, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της θεραπευτικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση ειδικών προβλημάτων όπως η τοξικοεξάρτηση και της μέριμνας για κοινωνική επανένταξη».
Για τα κορίτσια
Η εκπρόσωπος της οργάνωσης ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων κ. Κατερίνα Πούτου θυμίζει στην «Κ» ότι «ειδικά για τα κορίτσια απουσιάζει κάθε άλλη αναμορφωτική δομή. Με την κατάργηση του Ιδρύματος Αγωγής Παπάγου το 1997, πολλά κορίτσια που θα οδηγούνταν σε άλλου τύπου ιδρύματα καταλήγουν στην πτέρυγα ανηλίκων του Ελαιώνα Θηβών». Με εξαίρεση το σχολείο των φυλακών Αυλώνα, απουσιάζει η δυνατότητα επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης. «Αυτή η αδυναμία της Πολιτείας να οργανώσει τα αναμορφωτικά μέτρα που έχει θεσπίσει», σημειώνει η κ. Πούτου, «οδηγεί στον εγκλεισμό των ανηλίκων και στην πολλαπλή θυματοποίησή τους». Ο ΣτΠ τονίζει ότι ή θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διευκόλυνση της κοινωνικής ένταξης των ανηλίκων παραβατών και στην ενίσχυση ενός ισότιμου ρόλου συμμετοχής τους στην κοινωνία. Λύση γι’ αυτό αποτελούν εξω-ιδρυματικά μέτρα.