Η ελάχιστη δικαίωση που μπορεί να περιμένει η οικογένεια του τραγικού 20χρονου Αυστραλού Ντουσόν Ζάμιτ που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου πέρυσι τον Αύγουστο στη Μύκονο από υπαλλήλους νυχτερινού κέντρου, είναι η τιμωρία για εκείνους που οδήγησαν στον θάνατο τον νεαρό Ντουσόν. Οπως εξομολογείται στην «Κ» ο Αυστραλός πατέρας, Ολιβερ Ζάμιτ «δεν θα πάψω ποτέ να είμαι θυμωμένος με τους ανθρώπους που στέρησαν τη ζωή του Ντουσόν. Δεν έχω μιλήσει ποτέ με τα άτομα που προκάλεσαν τον θάνατο του παιδιού μου. Απλώς περιμένω να δω τι ποινή θα τους επιβάλει το δικαστήριο, για να μπορώ τότε να πω ότι τουλάχιστον νιώθω κάπως δικαιωμένος», λέει στην «Κ» ο κ. Ζάμιτ.
Τριπλασιάστηκαν
Οταν πριν από μερικές ημέρες, ο ίδιος επισκέφθηκε την Αθήνα, για να συμμετάσχει σε εκδήλωση του «Ωνασείου» συνειδητοποίησε ότι η απόφασή του να δωρίσει τα όργανα του γιου του είχε τέτοια απήχηση, βρέθηκαν πολλοί Ελληνες που τον μιμήθηκαν, ώστε να τριπλασιαστούν οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς και πνευμόνων που διενεργήθηκαν στο «Ωνάσειο» το 2008. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι έγιναν 19 μεταμοσχεύσεις, ενώ τα προηγούμενα έτη δεν ξεπερνούσαν τις 6-8 ετησίως. Η ενθαρρυντική αυτή εξέλιξη αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στη συγκινητική πράξη-παράδειγμα της οικογένειας του Αυστραλού Ντουσόν Ζάμιτ.
Η οικογένεια του άτυχου Ντουσόν έχει δωρίσει όργανα σε τέσσερα άτομα που ζουν στην Ελλάδα, εκ των οποίων διατηρεί εγκάρδια σχέση με τον λήπτη καρδιάς, τον 32χρονο Κώστα Γρίμπιλα. «Εχουμε αναπτύξει σχέση φιλίας με τον Κώστα και αλληλεγγύης. Είχε έρθει και είχε μείνει για αρκετές μέρες στην Αυστραλία, ήρθα κι εγώ στην Αθήνα με αφορμή την εκδήλωση του Ωνασείου και υποστηρίζουμε πολύ ο ένας τον άλλον. Αλλωστε, ο Κώστας έχει και σχέσεις με την Αυστραλία, καθώς είχε γεννηθεί στο Σίδνεϊ όπου και έζησε 10 χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι στον Κώστα βλέπω τον γιο μου. Μπορεί να έχει την καρδιά του αλλά όχι την ψυχή του. Στον Κώστα βλέπω την πράξη του γιου μου, ότι βοήθησε έναν άλλον άνθρωπο να ζήσει και αυτό είναι το πιο σημαντικό ότι ο γιος μου είχε επιλέξει να είναι δωρητής οργάνων. Αλλωστε όλοι στην οικογένεια είμαστε δωρητές», λέει στην «Κ» ο κ. Ολιβερ Ζάμιτ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ομογενείς Ελληνες στην Αυστραλία συμπαραστάθηκαν και έδειξαν ευγνωμοσύνη στην οικογένεια του Ντουσόν με κάθε ευγενικό τρόπο. «Ηταν ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι μας έστελναν συνεχώς λουλούδια και δώρα και μας ευχαριστούσαν θερμά με επιστολές. Αυτές οι κινήσεις ήταν μεγάλη αναγνώριση για την οικογένειά μου»…
Συμβαίνει παντού
Η αξιοπρέπεια του πατέρα, ακόμα και ο τρόπος που ελέγχει τα έντονα συναισθήματα της απώλειας του γιου του σε κάνουν να απορείς. Δεν έχει κανένα επικριτικό σχολιασμό για την Ελλάδα, για το σύστημα και τον τρόπο που λειτουργούν οι αρχές στη χώρα μας. Λέει χαρακτηριστικά: «Αυτό που συνέβη στο παιδί μου, συμβαίνει παντού σε όλο τον κόσμο. Τέτοια περιστατικά έχουν καταγραφεί και στην Αυστραλία και στη Μ. Βρετανία και σε αρκετά πολιτισμένα μέρη του κόσμου. Τέτοιες τραγικές ιστορίες προκύπτουν σε συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές με ξέφρενη διασκέδαση, συνθήκες συνωστισμού και μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ. Κάπου εκεί χάνεται ο έλεγχος… Αν μου ζητάτε να συμβουλεύσω τα νέα παιδιά που κάνουν μόνα τους διακοπές θα έλεγα καταρχήν να είναι καλά πληροφορημένα για το πού πηγαίνουν, να μην ταξιδεύουν μόνα τους ούτε καν δύο άτομα αλλά με μεγάλη παρέα, για να είναι πιο προστατευμένα, να μην πίνουν πολύ και σε περίπτωση που αντιληφθούν κάποιον κίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα να κινηθούν όσο πιο γρήγορα και έξυπνα γίνεται»…