Πρακτική μαφίας με μυστικούς κώδικες και ψευδώνυμα χρησιμοποιούσαν τα μέλη της συμμορίας για να επικοινωνούν και να διαφεύγουν τη σύλληψη. Το τιτάνιο έργο της αποκάλυψης των κωδικοποιημένων συνομιλιών ανέλαβαν έμπειροι αστυνομικοί, σπάζοντας τον «κώδικα» και ταυτοποιώντας ψευδώνυμα με πρόσωπα και τις φράσεις – κλειδιά που χρησιμοποιούσαν οι δράστες.
Λέγοντας «σκάφη» εννοούσαν τα λύτρα, «καλάμια» τα όπλα τύπου καλάσνικοφ, «ταξίδι» τη δολοφονία, όταν είχε φθάσει σε φάση υλοποίησης το σχέδιό τους για εξόντωση κάποιου, «τούρτα» τις βόμβες και τις εκρήξεις και «γλυκό θέμα» την αρπαγή του θύματός τους.
Αυτές είναι μόνον ορισμένες από τις κωδικοποιημένες συνομιλίες τους, όπως αναφέρονται στην αποκαλυπτική κατάθεση του αστυνομικού κ. Δημ. Βαρδακαστάνη, ο οποίος ανέλαβε την απομαγνητοφώνηση όλων των συνομιλιών που ηχογραφήθηκαν από την ΕΥΠ.
Και βέβαια οι δράστες μεταξύ τους δεν χρησιμοποιούσαν τα ονόματά τους. Κάθε άλλο. Ανδρες αναφέρονταν με γυναικεία ονόματα, ενώ τα ψευδώνυμα ήταν κανόνας στις μεταξύ τους συνομιλίες. Ως «Τόνια» αναφερόταν ο Απόστολος Πετράκης, ο άνθρωπος που είχε αναλάβει τις διαπραγματεύσεις από τηλεφώνου με την κ. Αικατερίνη Παναγοπούλου. Ως «Μεταγραφή» ο Χαράλαμπος Μουστάκας και ως «Ταβέρνας» ο Αριστομένης Κλεφτογιάννης. Ουδείς μπορούσε, πλην των μυημένων να αντιληφθεί πως «Τζο» ήταν ο Ιω. Σκαφτούρος και «Βρωμού» ο Εμμ. Σκαρλάτος.
Και κινέζικα
Ακόμα και κινέζικα ακούγονται στις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του εγκεφάλου της σπείρας Παν. Βλαστού μέσα από τις φυλακές. «Σουν τσουν» αποκαλούσε, όπως προέκυψε από τις έρευνες, τον Ιω. Καλογερίδη για να μην γίνεται αντιληπτός, ενώ για να καλύπτει τα ίχνη για τη δράση του και για την οργάνωση της εγκληματικής δράσης χρησιμοποιούσε δικό του λεξιλόγιο.
«Ριχτάρι» ήταν το εγκληματικό σχέδιο. Ανέφερε για παράδειγμα σε συνομιλία του με τον κατηγορούμενο Καλογερίδη, για την απαγωγή του Περικλή Παναγόπουλου: «Ξεκινάω ένα ριχτάδικο πολύ πονηρό…». Σε άλλη συνομιλία του με τον Γ. Κατσαγάνη του συστήνει να μην «ξεθαρεύει» γιατί μπορεί η φωνή του να είναι γραμμένη και κάποιοι να την θυμηθούν. Η όλη συζήτηση αφορά τη «μουσική», που μουσική σημαίνει, φωνή, φωνητικό ιδίωμα. Ψευδώνυμο είχε και ο ίδιος ο Βλαστός γιατί, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μιλούσαν μαζί του γνωρίζοντας με ποιον μιλούν.
Ο «φίλος»
Οι περισσότεροι δεν γνώριζαν την πραγματική του ταυτότητα. Ως «φίλο» τον αποκαλούσε, όπως προκύπτει από την προανακριτική του ομολογία, ο Χαράλαμπος Μουστάκας και με αυτό το ψευδώνυμο τον είχε συστήσει σ’ αυτόν ο Αποστόλης Πετράκης. «Θα πάρεις στο τηλέφωνο, έναν που τον λένε «φίλο» του είχε πει και θα σου πει για κάτι».
Με κώδικες άλλωστε δίνονταν και οι υποσχέσεις για τη μοιρασιά των λύτρων, της «σκάφης» δηλαδή. «Θα σε φτιάξω και σένα», ήταν η διαβεβαίωση του Βλαστού σε μέρος της σπείρας, τον Μουστάκα δηλαδή, εννοώντας πως μόλις το κόλπο τελειώσει και τα χρήματα ξεπλυθούν, θα τον ικανοποιήσει οικονομικά.
Στον αιώνα όμως της τεχνολογίας οι κώδικες δεν κρατάνε για καιρό. Και όπως και εδώ κάποτε «σπάνε», αποδεικνύοντας πως ο κανόνας της εγκληματολογίας πάντα επιβεβαιώνεται. Τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει.