ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Εξω από το χωριό Χρυσή Καστοριάς, στο Γράμμο, σε υψόμετρο 1.050 μ. υπάρχει μια πανέμορφη τοποθεσία με τρεχούμενα νερά και δένδρα. Το Κεφαλόβρυσο. Ιδανικός τόπος συνάντησης των ερωτευμένων. Ομως ο θεός Ερωτας δεν περνάει από εκεί. Οχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί του λείπουν τα βασικά… συστατικά. Τα ζευγάρια.
Η τελευταία κοπέλα (σε ηλικία γάμου) παντρεύτηκε πέρσι και έφυγε από το χωριό, αφήνοντας στον κατάλογο των νέων αναπαραγωγικής ηλικίας, μόνο άνδρες. «Το ένα τρίτο των 140 κατοίκων της Χρυσής είναι ανύπαντροι άνδρες ηλικίας 25 – 55 ετών», λέει ο 50χρονος Ανδρέας Σινάνης, αντιπρόεδρος της Κοινότητας η οποία κατά ταιριαστή σύμπτωση φέρει το όνομα Κοινότητα Αρρένων. Σ’ αυτή ανήκουν, το γνωστότερο Επταχώρι (επί της παλιάς εθνικής οδού Κοζάνης-Ιωαννίνων), η Χρυσή και οι οικισμοί του Πευκόφυτου και της Παλιάς Ζούζουλης. Ο τόπος είναι μαγευτικός, το χωριό χωμένο στο δάσος, οι άνθρωποι καταδεκτικοί και ανοιχτόκαρδοι και αν ο επισκέπτης φτάσει αυτές τις μέρες στη Χρυσή καταμεσήμερο, το μόνο που θα συναντήσει είναι κάποιον ηλικιωμένο καθισμένο στη δροσιά των πετρόχτιστων αυλών, καθώς οι περισσότεροι βρίσκονται στο δάσος απασχολημένοι με την υλοτομία και την κτηνοτροφία.
Από το απόγευμα και μέχρι αργά το βράδυ όμως τα δύο καφενεία του χωριού γεμίζουν από αντροπαρέες. «Το φαινόμενο δεν είναι μόνο της Χρυσής», απαντάει ο κοσμογυρισμένος ιδιοκτήτης του καφενείου κ. Αθανάσιος Τσιγάρας. «Συναντάται σε πολλές περιοχές της ελληνικής επαρχίας. Αύξηση των εργένηδων εμφανίζεται και σε άλλα χωριά της Καστοριάς, όπως το Κωσταράζι, το Νεστόριο και η Γέρμα», λέει.
«Μπορεί όντως να μας λείπουν οι νύφες», λένε χαριτολογώντας «αλλά στην πραγματικότητα το χωριό μας… εξάγει τους γαμπρούς»! Οι λιγοστές περιπτώσεις αλλοδαπών νυφών δεν απέβησαν καρποφόρες για το στήσιμο ενός νέου νοικοκυριού και οι εργένηδες στο χωριό της Καστοριάς θεωρούν ότι οι αιτίες του αρνητικού ισοζυγίου μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι πολλές. Ο λόγος; «Οποιος παντρεύεται φεύγει», λέει ο 43χρονος Τάκης Γεράσης που συστήνεται ως ο καλλιτέχνης της Κοινότητας. «Οι δυνατότητες» και «οι επιλογές» που θα μπορούσαν να κρατήσουν στο ορεινό χωριό έναν νιόπαντρο είναι μάλλον λιγότερες από αυτές που θέλουν τα περισσότερα σύγχρονα ζευγάρια.
«Χάθηκαν ευκαιρίες»
Το σημαντικότερο ζήτημα είναι η μόνιμη απασχόληση που απουσιάζει από την περιοχή. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια ανάδειξης του Γράμμου παραμένουν γράμμα κενό και μόνο οι καμένες δασικές εκτάσεις της πυρκαγιάς του 2007 έγιναν πέρσι για τους υλοτόμους των Αρρένων, πεδίο καλύτερης απασχόλησης. Στο παρελθόν, λέει ο συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος κ. Γ. Βασιλειάδης, «χάθηκαν πολλές ευκαιρίες για την ανάπτυξη της περιοχής (εργοστάσιο ξυλείας, μονάδα εμφιάλωσης επιτραπέζιου νερού) αλλά και σήμερα υπάρχουν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την αξιοποίηση της φυσικής ομορφιάς του Γράμμου».
«Για να ανταποκριθείς στα οικογενειακά βάρη χρειάζεσαι δουλειά κι όχι θεωρίες στήριξης της υπαίθρου. Κι όταν δεν μπορείς να ανταποκριθείς στα οικογενειακά βάρη τότε σχολάει το… παραμύθι, είτε ζεις στην Αθήνα είτε στο Γράμμο», ανέφερε με νόημα ένας από τους κατοίκους της Χρυσής.