«Θα το κάνω το εμβόλιο. Δεν είμαι σε ομάδα υψηλού κινδύνου, αλλά θα το κάνω για να αποδείξουμε ότι είναι χρήσιμο και επωφελές για όλους μας». Η φράση ανήκει στην υπουργό Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η οποία αναγκάστηκε να εμβολιαστεί την περασμένη Δευτέρα για να αναθαρρήσουν όλοι όσοι χρειάζεται πράγματι να εμβολιασθούν. Βλέπετε, ο κανόνας ισχύει σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου: με το ξέσπασμα μιας πανδημίας, νέας γρίπης ή διατροφικού σκανδάλου, ο υπουργός Υγείας μετατρέπεται αυτομάτως σε πειραματόζωο.
Ετσι, τη Δευτέρα το μεσημέρι, η κ. Ξενογιαννακοπούλου πήρε τον μακρύ δρόμο ώς τον Ευαγγελισμό. Πέρασε την πύλη, ανέβηκε στον 11ο όροφο και μ’ ένα μαύρο αμάνικο, ειδικό για εμβολιασμούς καθώς άφηνε το μπράτσο εκτεθειμένο, κάθησε στη δερμάτινη καρέκλα που της είχαν ετοιμάσει. Απέναντι οι κάμερες έγραφαν, κι η νοσοκόμα πλησίασε με την ένεση στο χέρι. Δίπλα της γιατροί, αλλεργιολόγοι και νοσηλευτές, πίσω της η ελληνική σημαία.
Η ύποπτη γαλοπούλα
Ο Νικήτας Κακλαμάνης ήταν ο προηγούμενος υπουργός – πειραματόζωο. Στη δική του θητεία στο υπουργείο Υγείας έτυχε να ξεσπάσει η γρίπη των πτηνών. Ηταν τον Οκτώβριο του 2005, εν μέσω αντιγριπικής υστερίας όταν μια γαλοπούλα στις Οινούσσες που είχε εντοπιστεί ως… ύποπτη εξαφανίστηκε μυστηριωδώς απ’ το κοτέτσι. Στις τραγελαφικές σκηνές των δελτίων ειδήσεων, το κοινό παρακολουθούσε ένα τσούρμο επιστημόνων με άσπρες στολές να τριγυρνά από κοτέτσι σε κοτέτσι για να εντοπίσει το γριπιασμένο πουλερικό. Με τον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να μη δείχνει και μεγάλη προθυμία να κάνει επίδειξη θάρρους, ο κλήρος έπεσε στον κ. Κακλαμάνη. Ο οποίος θέλοντας και μη, πήρε το πλοίο για τις Οινούσσες. Τα πλάνα των καναλιών θύμιζαν λίγο τις πρώτες σκηνές απ’ την «Απόδραση απ’ το Αλκατράζ», με τον Κλιντ Ιστγουντ να πηγαίνει κρατούμενος προς το νησί – φυλακή. Στο ίδιο ηρωικό τέμπο, ο κ. Κακλαμάνης έκανε δηλώσεις με το κύμα πίσω του να αφρίζει: «Στις Οινούσσες θα φάω κοτόπουλο», έλεγε. «Το έχω παραγγείλει από το κοτέτσι της σπιτονοικοκυράς του τοπικού γιατρού». Κι ύστερα, στήθηκε το τσιμπούσι μπρος στις κάμερες.
Μερικά ναυτικά μίλια πιο δεξιά στον χάρτη, την ίδια μικρή ταπείνωση του πολιτικού – πειραματόζωου υφίστατο και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας: ο Ταγίπ Ερντογάν αναγκάστηκε κι αυτός να δαγκώσει ένα κοτόπουλο μπρος στην κάμερα για να πεισθούν οι Τούρκοι πως τα πουλερικά είναι φίλοι μας. Εξαιτίας της γρίπης των πτηνών, ο υπουργός Γεωργίας της Ουγγαρίας βρέθηκε στη μέση μιας λαϊκής αγοράς να μασουλάει ένα μπούτι κοτόπουλου, την ίδια ώρα που ο υπουργός Υγείας βρισκόταν σ’ ένα κρεβάτι νοσοκομείου για να του κάνουν το νέο εμβόλιο που έφτιαξαν Ούγγροι γιατροί! Γιατί είπαμε: πρόκειται για παγκόσμια πατέντα – μέχρι και στην Ιαπωνία έχει εφαρμοσθεί, και μάλιστα απ’ το 1996. Τότε ένα βακτήριο προσέβαλε την παραγωγή ραδικιών, δηλητηριάζοντας 10.000 Ιάπωνες. Μπρος στο φάσμα της αγροτικής καταστροφής, ο Ιάπωνας υπουργός Υγείας Ναότο Καν, πήρε μια σούπα με ραδίκια κι έβαλε τους φωτογράφους να τον απαθανατίσουν, καθώς αδειάζει το κουπάκι του…
Ο πρώτος
Ποιος ήταν ο πρώτος υπουργός που προσφέρθηκε για πειραματόζωο; Ο Τζον Γκάμερ, υπουργός Γεωργίας της Αγγλίας. Τον Μάιο του 1990 με τις «τρελές αγελάδες» να έχουν τρελάνει τους Αγγλους ο κ. Γκάμερ έψαχνε εναγωνίως τρόπο να καθησυχάσει το κοινό. Και τον βρήκε σε μια επίδειξη σκαφών στο Ιπσουιτς. Ο κ. Γκάμερ πήγε στην καντίνα, πήρε ένα λαχταριστό μπέργκερ, και με τους εικονολήπτες παραταγμένους, έσκυψε προς την εξάχρονη κορούλα του, την ξανθή Κορντίλια. Η Κορντίλια είχε κάθε καλή διάθεση να συμμετέχει στο σόου, κυρίως γιατί το μπέργκερ φαινόταν νοστιμότατο. Το άρπαξε λοιπόν με τα χεράκια της, πλησίασε να το δαγκώσει… και μετά το έσπρωξε μακριά! «Ωωωω!», ακούστηκαν οι φωτογράφοι. «Κάηκε!», έκανε ο υπουργός. Και πράγματι, η Κορντίλια τον κοιτούσε εχθρικά από δίπλα καθώς ξεφυσούσε να της φύγει το κάψιμο. Ετσι, ο κ. Γκάμερ δάγκωσε το μπιφτέκι ο ίδιος, για ν’ αποδείξει πόσο ασφαλές είναι. Αργότερα, που η νόσος εξελίχθηκε, δεν έδειχνε πια τόσο περήφανος για την ιδέα του. «Τότε θεωρούσα πως είναι ασφαλές», είπε σχεδόν δέκα χρόνια μετά. «Αλλά τώρα ξέρω περισσότερα απ’ ό,τι τότε».