Εκείνη τίναζε από το μπαλκόνι την κουβέρτα, και μάλιστα ημέρα μεγάλης γιορτής, ήταν αργία. Ο ένοικος του «κάτω» διαμερίσματος, της είχε κάνει πολλές φορές παρατήρηση, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Με κίνδυνο της ζωής του, έσκυψε, άπλωσε τα χέρια του, τράβηξε την κουβέρτα αποσπώντας την από την «αδιόρθωτη» του επάνω διαμερίσματος. Εκείνη του έκανε μήνυση – «θα τα πούμε στο δικαστήριο».
Ενας άλλος αποφαστικός ένοικος πολυκατοικίας, επειδή τον ενοχλούσαν οι οσμές του γειτονικού απορροφητήρα, εισήλθε στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας και με χαρτι΄a έφραξε τον σωλήνα. Η ενέργεια αυτή θεωρήθηκε από την παθούσα («ιδιοκτήτρια» του απορροφητήρα) ότι έγινε σε ένδειξη καταφρόνησης στο πρόσωπό της και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Οι παραπάνω είναι δύο ενδεικτικές από τις χιλιάδες ανάλογες υποθέσεις που καλούνται να χειριστούν οι δικαστές κι όσο και αν φαίνεται απίστευτο, κάθε χρόνο σωρεύονται περί τις 750.000 μηνύσεις, αριθμός εκπληκτικός γα μια χώρα 11.000.000 κατοίκων.
Την ίδια ώρα η Δικαιοσύνη λειτουργεί με συμπτώματα εμφράγματος, για να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση σε ένα πλημμέλημα χρειάζονται 5-6 χρόνια και για κακούργημα 10-12 χρόνια.
Ασήμαντα περιστατικά
Η πλειονότητα των μηνύσεων αφορά ασήμαντα περιστατικά, τα περισσότερα από τα οποία παραπέμπουν σε σκηνές από ελληνικές ταινίες. Η δίκη για το χαστούκι που έδωσε συνεπιβάτης μιας κυρίας στο τραμ, ο οποίος δεν άντεξε να τη βλέπει να ανοίγει τη μεγάλη τσάντα, να βάζει μέσα το μικρό τσαντάκι κ.ο.κ, αποδεικνύει ότι τα νευρικά ξεσπάσματα, αποτελούν την κύρια αιτία των μηνύσεων. Η οδήγηση στους μποτιλιαρισμένους δρόμους και τα «αλληλοστολίσματα» των οδηγών με εξυβριστικές φράσεις κυριαρχούν στις μηνύσεις που υποβάλλονται, όπως λένε στη «Κ» δικηγόροι που τα μάτια τους έχουν δει πολλά. Υπάρχουν περιπτώσεις οδηγών που χάνουν εντελώς τον έλεγχο και «κλωτσούν τις πόρτες των αυτοκινήτων, σπάνε καθρέπτες», προκαλούν φθορές. Μια γυναίκα μήνυσε έναν άγνωστο -δεν κατάφερε να μάθει τα στοιχεία του- που σταμάτησε το αυτοκίνητό του στη μέση του δρόμου, κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος της και έσπασε το παρμπρίζ του Ι.Χ. της. Και μπορεί αυτό το συμβάν να μην είναι ασήμαντο, αλλά σκεφθείτε τη Δικαιοσύνη που καλείται να «διαλευκάνει» εκατοντάδες τέτοιες υποθέσεις.
Με κάτι τέτοια, είναι φυσικό η «μηνυσιομανία» να επιβαρύνει δραματικά τους ρυθμούς απονομής Δικαιοσύνης. Το πρόβλημα ανέδειξε κατά τη γενική συνέλευση της Ενωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, ο πρόεδρός της Σωτ. Μπάγιας, ο οποίος αποκάλυψε ότι ο αριθμός των μηνύσεων άγγιξε φέτος τις 250.000 στην Αθήνα, στην υπόλοιπη Ελλάδα τις 500.000, ενώ μόλις το 8% του συνόλου των 750.000, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών, αφορούν σημαντικές υποθέσεις, δηλαδή περίπου 60.000 μηνύσεις.
Η εκδίκαση μιας ποινικής υπόθεσης μπορεί να διαρκέσει πάνω από 10 χρόνια, οι εφέσεις προσδιορίζονταν, έως πρόσφατα, μετά τα τρία χρόνια και οι αμετάκλητες αποφάσεις εκδίδονται, κατά μέσον όρο, ύστερα από 7,5 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έχει σωρευθεί ένα «στοκ» εκκρεμών φακέλων και δικογραφιών, που αγγίζουν, κατά εκτιμήσεις δικαστικών κύκλων, το 1.000.000!
Στο Πρωτοδικείο της Αθήνας οι υποθέσεις προσδιορίζονται για το 2011 και στο Πολυμελές ύστερα από 21 μήνες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από το 1991 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 222 καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος της χώρας μας για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης.
Εκκρεμούν
Μόνον στο Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας εκκρεμούν για καθαρογραφή 14.260 αποφάσεις, ενώ οι εκκρεμείς υποθέσεις στα διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία τετραπλασιάστηκαν αγγίζοντας τις 415.819. Οι κενές θέσεις σε δικαστές (67) και υπαλλήλους (219) φθάνουν το 22% στα δικαστήρια. «Καμπανάκι» για τα αδιέξοδα της Θέμιδας έκρουσε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, με επιστολή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χ. Καστανίδη, στον οποίο περιγράφεται η όλη κατάσταση.
Και μπορεί στην εικόνα που περιγράψαμε με αριθμούς μερίδιο ευθύνης να έχει και ο Ελληνας πολίτης που κάνει κατάχρηση των ένδικων μέσων, αλλά σε ό,τι αφορά τις διοικητικές δίκες το πρόβλημα το δημιουργεί το ίδιο το κράτος, το οποίο ως διάδικος δεν εφαρμόζει δικαστικές αποφάσεις, δεν καταβάλλει τις αποζημιώσεις που είναι υποχρεωμένο να δώσει και εξαντλεί όλους τους βαθμούς της Δικαιοσύνης.
Παρά τα νομοθετικά μέτρα που έχουν θεσμοθετηθεί τα τελευταία χρόνια για την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, η κατάσταση παραμένει δραματική. Το υπουργείο μελετά νέα δέσμη μέτρων, που έχουν ως άξονα την αλλαγή του καθεστώτος εξέτασης μαρτύρων στις πολιτικές δίκες (θα γίνεται εκτός ακροαματικής διαδικασίας), την αυστηροποίηση του τρόπου χορήγησης αναβολών και την περαιτέρω αποποινικοποίησητης ήσσονος σημασίας αδικημάτων.
Δραματική εικόνα
1.000.000 το «στοκ» εκκρεμών φακέλων και δικογραφιών.
415.000 υποθέσεις εκκρεμούν στα διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία.
7,5 χρόνια, ο μέσος όρος, για την έκδοση αμετάκλητης απόφασης.
222 καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος της Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο για αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης.