Μετά τη «δίκη των Εξι» παρ’ ολίγον να γινόταν αναψηλάφηση και της δίκης του Σωκράτη από τον Αρειο Πάγο και ας έχουν παρέλθει περίπου 2.500 χρόνια από τον -διά κωνείου- θάνατό του!
Εμπνευσθείς από αναπαράσταση της δίκης του αρχαίου Ελληνα φιλοσόφου που έγινε σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ στο πλαίσιο εκπαιδευτικών μαθημάτων, δικηγόρος της Αθήνας υπέβαλε αίτηση στον Αρειο Πάγο, ζητώντας επανεκδίκαση της υπόθεσης. Η «επανάληψη» της δίκης στις ΗΠΑ, δικαίωσε τον φιλόσοφο κρίνοντας ότι ήταν λάθος η καταδίκη του. Τη δικαίωση και την αποκατάσταση της τιμής του Σωκράτη επιθυμούσε και ο δικηγόρος από τον Α.Π., υποβάλλοντας αίτηση στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η επανάληψη της δίκης από ελληνικό δικαστήριο θα επιβεβαίωνε τη συνέχεια της ελληνικής Δικαιοσύνης ανά τις χιλιετίες με την αποκατάσταση αυτής της αδικίας…
Το Αττικό Δίκαιο
Στο αίτημα του δικηγόρου απάντησε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ρούσσος Παπαδάκης, ο οποίος με διάταξή του (υπ’ αριθμόν 525/09) απεφάνθη ότι η δίκη του Σωκράτη δεν δύναται να επαναληφθεί, καθώς μεταξύ άλλων το Αττικό Δίκαιο βάσει του οποίου καταδικάστηκε ο φιλόσοφος προέβλεπε την έκδοση μιας μόνο απόφασης η οποία ήταν και τελεσίδικη. Στην εισαγγελική διάταξη υπάρχουν αρκετές αναφορές έμπλεες σεβασμού για το πρόσωπο του φιλοσόφου, ενώ επισημαίνονται οι δυσκολίες που προκύπτουν από τις… διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του σημερινού ισχύοντος ελληνικού δικαίου και εκείνου «της εποχής του Σωκράτη». Σύμφωνα με τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου βασικός ανασταλτικός παράγοντας στην αναψηλάφηση της υπόθεσης είναι τα όσα ίσχυαν στο Αττικό Δίκαιο. «Ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο», αναφέρει ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός «από το δικαστήριο της Ηλιαίας στην Αθήνα τον Μάρτιο του 399 π.Χ.και η εκτέλεση της ποινής με κώνειο έλαβε χώρα στο δεσμωτήριο των Αθηνών. Οι αποφάσεις της Ηλιαίας ήταν οριστικές και αμετάκλητες».
Ο ίδιος, κάνει εκτενή αναφορά στην προσωπικότητα και το έργο του φιλοσόφου, ενώ αναφέρεται και στην μετέπειτα οδύνη των Αθηναίων για την καταδίκη του αλλά και στη δίωξη των κατηγόρων του. «Η αναχώρησή του», επισημαίνει ο κ. Παπαδάκης, «έκανε τους Αθηναίους να μετανοήσουν αμέσως και έθεσαν μηχανισμούς δίωξης των κατηγόρων του, με αποτέλεσμα την καταδίκη σε θάνατο του Μέλητου (οι άλλοι ήταν ο Ανυτος και ο Λύκων που εξορίστηκαν), το κλείσιμο των καταστημάτων και των γυμναστηρίων και την τοποθέτηση χάλκινης προτομής του Σωκράτη στο Πομπείο. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το πλήθος των φιλοσόφων που τον όρισαν ως σημείο αναφοράς, αποτελούν αποκατάσταση της προσωπικότητος του Σωκράτη».
Συνέχεια της Δικαιοσύνης
Ο αντεισαγγελέας του Α.Π. αναφέρεται και στο θέμα της συνέχειας της Δικαιοσύνης. «Το δικαιικό σύστημα του νεότερου ελληνικού κράτους είναι όλως διάφορο του αρχαίου αττικού. Η δε μη εφαρμογή των συγχρόνων διατάξεων δεν σημαίνει έλλειψη συνέχειας του ελληνικού έθνους». Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στη διάταξη η επανάληψη της δίκης θα ήταν εφικτή μόνο με ειδική νομοθετική ρύθμιση αν και, όπως επισημαίνει, στην περίπτωση του Σωκράτη θα ενδείκνυτο ως αποτελεσματικότερη ενέργεια η έκδοση ψηφίσματος προς αποκατάστασή του…