Στις λονδρέζικες κουζίνες, με ελληνικές μυρωδιές στη μνήμη

Στις λονδρέζικες κουζίνες, με ελληνικές μυρωδιές στη μνήμη

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν οι αγγλικές εφημερίδες μιλούν για τον σεφ που άλλαξε την άποψη των Λονδρέζων για την ελληνική κουζίνα, γκρεμίζοντας τον μύθο ελληνικό εστιατόριο ίσον λιγδιασμένο σουβλάκι με υλικά τρίτης κατηγορίας, τότε σαφώς κάτι συμβαίνει. Ο Θόδωρος Κυριακού, ιδρυτής της αλυσίδας εστιατορίων Real Greek στο Λονδίνο, έχει πολλά να διηγηθεί για το πώς έφτασε να γίνει ο άνθρωπος στον οποίο οι Ελληνες χρωστούν ένα μετάλλιο, όπως έχει γράψει η Daily Telegraph. Συναντηθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας, όπου είχε έρθει προκειμένου να συμμετάσχει σε ένα φεστιβάλ μαγειρικής.

Η Αθήνα είναι η πόλη που γεννήθηκε το 1959 και μεγάλωσε. Μόνο που από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Τελειώνοντας τη σχολή εμποροπλοιάρχων της Ρόδου δούλεψε 4-5 χρόνια σαν ασυρματιστής και μετά ως αξιωματικός του εμπορικού ναυτικού και στη συνέχεια βρέθηκε σε ένα πλοίο της Greenpeace να γυρίζει τον κόσμο. Ωσπου «έπιασε σκάλα στο Λονδίνο».

Και έπιασε τη δουλειά με την οποία έχουμε συνδέσει την εικόνα του Ελληνα μετανάστη. Λαντζέρης σε εστιατόριο. «Εκεί αισθάνθηκα την αδρεναλίνη. Επρεπε όμως να μάθω, και κανένας δεν με προσλάμβανε ως μάγειρα. Καταλαβαίνεις, δεν είχα βιογραφικό. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω τα πράγματα με το δικό μου τρόπο. Πήγαινα στα εστιατόρια που με ενδιέφεραν να δουλέψω και έλεγα, είμαι ελεύθερος να δουλέψω για σένα. Εθελοντικά».

Και πώς ζούσατε, αναρωτήθηκα. Η απάντηση αναπάντεχη. «Εξω. Για δύο χρόνια έζησα κάτω από τη γέφυρα Batman. Το 1994 έπιασα για πρώτη φορά κανονική δουλειά στο St John, ένα εστιατόριο με παραδοσιακή αγγλική κουζίνα, λίγο εκκεντρικό αλλά χαρακτηριστικό». Είχε έρθει η ώρα για τη δική του δουλειά. Το Livebait, ένα μικρό εστιατόριο κοντά στο Old Vick Theater που σέρβιρε μόνο φρέσκο ψάρι και μέσα σε ένα τρίμηνο έγινε διάσημο. Τόσο διάσημο που χρειαζόταν να κλείσεις τραπέζι πέντε μήνες πριν, για να βρεις θέση.

Μόλις ένα χρόνο μετά το Livebait πουλήθηκε σε μια πολυεθνική εταιρεία. «Τα χρήματα ήταν τόσα που ήταν αδύνατο να αρνηθούμε (σ.σ. εννοεί τον ίδιο και τους συνεργάτες του)». Για λίγο δούλεψε με τους νέους ιδιοκτήτες. Διηγείται γελώντας τη λήξη της συνεργασίας. «Κάναμε meeting για όλα. Από τον ποιον θα προσλάβουμε μέχρι το είδος του καφέ που θα παραγγείλουμε. Σε ένα bonding meeting μας είχαν κλείσει ραντεβού με τον δρα Τζόνυ, έναν ψυχολόγο. Μόλις μπήκα μέσα με ρώτησε «ποια είναι η σχέση με τον μπαμπά σου». Τότε είπα «φτάνει» και παραιτήθηκα».

Μπορεί το σπίτι του να είναι το Λονδίνο, όπως δηλώνει, όμως φαίνεται ότι οι ελληνικές μυρωδιές υπήρχαν με κάποιο τρόπο στη μνήμη του. Ετσι το 1999 ανοίγει το Real Greek, ένα μικρό ελληνικό εστιατόριο «όπου δεν υπήρχε τίποτα από αυτά που έχουμε συνηθίσει να σερβίρουμε ως ελληνικά στους ξένους. Ούτε μουσακάς ούτε μπριζόλα με τηγανητές πατάτες. Μόνο το φαγητό που τρώμε σπίτι μας».

Τους πρώτους μήνες το 70% των πελατών διάβαζαν τον κατάλογο και αποχωρούσαν. Ομως σιγά σιγά το Real Greek άρχισε να ανεβαίνει. «Ανοίξαμε ακόμα ένα μεζεδοπωλείο και ένα σουβλατζίδικο που πούλαγε σουβλάκι με σάλτσα ντομάτας που ερχόταν από την Ελλάδα».

Πολλά υλικά αγοράζονταν από την Ελλάδα. «Κρασιά, μπίρες, ούζο, ρακί, όλα τα προϊόντα εκτός από τα κρέατα και τα λαχανικά. Κάθε μήνα έρχονταν τρία κοντέινερ. Από το Ηράκλειο, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά», λέει.

Σε συνεργασία με μία εταιρεία, το Real Greek έγινε αλυσίδα επτά εστιατορίων. Ομως τον Οκτώβριο του 2007 ο Θόδωρος Κυριακού αποφάσισε να αποχωρήσει. «Ηταν πολύ μεγάλο για μένα. Ξεκινήσαμε με 12 άτομα προσωπικό και φτάσαμε να έχουμε 460. Κάτι σαν εργοστάσιο».

Η κινητικότητα, συμπεραίνω είναι συστατικό επιτυχίας. Συμφωνεί. «Στις δουλειές δεν είναι καλή η στασιμότητα, η συνήθεια».

Από τότε έχει δοκιμάσει πολλά, σύμβουλος σε ελληνικό εστιατόριο στη Σαγκάη και το Βερολίνο και προετοιμάζει άλλα τόσα.

Σκέφτηκες ποτέ να γυρίσεις στην Ελλάδα, τον ρωτάω. «Ναι, μάλιστα το σχεδίαζα μια εποχή, είχα βρει και μέρος για να ανοίξω εστιατόριο. Μετά κατάλαβα ότι δεν έχω ιδέα πώς γίνονται εδώ οι δουλειές. Συνειδητοποίησα επίσης ότι θα πλήρωνα δύο φορές μεγαλύτερο ενοίκιο σε ένα ελληνικό νησί από ό,τι στο Λονδίνο».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή