Θα εντείνουμε τον έλεγχο της παράνομης στάθμευσης

Θα εντείνουμε τον έλεγχο της παράνομης στάθμευσης

9' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ο μπαμπάς μου δεν είναι πια στη Δημοτική Αστυνομία, παραιτήθηκε». Ο Εκτορας, ο μικρός γιος του Τάσου Αβραντίνη με είχε σχεδόν μαλώσει όταν πριν από λίγες εβδομάδες τόλμησα να κάνω μια σχετική ερώτηση στον μπαμπά του. Προς στιγμήν τον πίστεψα και γύρισα με απορία προς το μέρος του 42χρονου νέου πολιτικού, ένος από τους ελάχιστους στην Ελλάδα που δηλώνει περήφανα και χωρίς περιστροφές ότι ναι, είναι «νεοφιλελεύθερος». Ο Τάσος Αβραντίνης μου έκανε νόημα και με ένα αινιγματικό χαμόγελο ψιθύρισε για να μην τον ακούσει ο μπόμπιρας. «Τον τελευταίο καιρό έχει φτιάξει αυτήν την ιστορία, λέει σε όλους ότι παραιτήθηκα, μάλλον δεν συμπαθεί πολύ την αστυνομία», προσθέτει αστειευόμενος.

Είναι αλήθεια ότι η ζωή του Τάσου Αβραντίνη έχει αλλάξει σημαντικά τους τελευταίους πέντε μήνες, όσο δηλαδή ασκεί τα καθήκοντα του αντιδημάρχου με αρμοδιότητες τη Δημοτική Αστυνομία, την ελεγχόμενη στάθμευση και την Πολεοδομία της Αθήνας. Το πρωί στην έδρα της Δημοτικής Αστυνομίας, το απόγευμα στο δικηγορικό του γραφείο. Ούτε ένα λεπτό δεν του πέρασε από το μυαλό να εγκαταλείψει τη δουλειά του. «Καμιά φορά η γυναίκα μου με ρωτάει, όταν γυρνάω αργά, «μα καλά, δεν κουράζεσαι;». Μα ένα παιδί που παίζει ποδόσφαιρο για ώρες, κουράζεται ποτέ;».

Πού να το φανταζόταν ένα χρόνο πριν… Σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο παραγωγικούς αντιδημάρχους με ορατά αποτελέσματα τουλάχιστον σε δύο τομείς: στον περιορισμό της παράνομης στάθμευσης και στο κυνήγι του παρεμπορίου.

Αλήθεια, ο ίδιος αισθάνεται ικανοποιημένος;

«Παρά τη βελτίωση που υπάρχει δεν είμαι ευχαριστημένος από τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα. Ως προς το παρεμπόριο, σε συνεργασία με το ΣΔΟΕ και την ΕΛ.ΑΣ. ανακαλύψαμε πολλές μεγάλες αποθήκες στο κέντρο της πόλης με προϊόντα παρεμπορίου. Επίσης με μικτά κλιμάκια αστυνομικών της ΕΛ.ΑΣ. και δημοτικών αστυνομικών καλύπτουμε συστηματικά το εμπορικό κέντρο της πόλης, τις λαϊκές αγορές, τους σταθμούς του μετρό και του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου και ορισμένα ακόμη κρίσιμα σημεία. Εχουμε κατασχέσει σχεδόν τριπλάσιες ποσότητες προϊόντων παραεμπορίου σε σχέση με το παρελθόν».

– Γιατί λοιπόν δεν είστε ευχαριστημένος;

– Γιατί το παράνομο εμπόριο στο ιστορικό και εμπορικό κέντρο της πόλης έχει αισθητά περιοριστεί αλλά δεν εξαλείφθηκε. Συγκεκριμένα, στην ΑΣΟΕΕ, στην οδό Πατησίων, το πρόβλημα παραμένει, όπως επίσης και στον πεζόδρομο της Μασσαλίας στο πλάι της Νομικής. Στα σημεία αυτά οργανωμένες ομάδες φοιτητών εμφορούμενοι από μια κακώς νοούμενη αλληλεγγύη εμποδίζουν βίαια τις επιχειρήσεις των κλιμακίων της δημοτικής αστυνομίας και της ΕΛ.ΑΣ. και παρέχουν προστασία στους παρανόμους εμπόρους χρησιμοποιώντας καταχρηστικά το άσυλο. Μια μόνιμη ισχυρή παρουσία δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. στις περιοχές αυτές θα έλυνε το πρόβλημα αλλά αυτό δεν κατέστη μέχρι σήμερα δυνατό.

– Ως προς τον έλεγχο της παράνομης στάθμευσης;

– Εδώ είχαμε καλύτερα αποτελέσματα. Βεβαιώθηκαν υπερδιπλάσιες παραβάσεις σε σχέση με τις αντίστοιχες περιόδους των προηγουμένων ετών, δίνουμε έμφαση στην αντιμετώπιση της αντικοινωνικής στάθμευσης, οι κλήσεις της δημοτικής αστυνομίας σε ποσοστό πάνω από 70% αφορούν παρκαρισμένα οχήματα πάνω σε ράμπες ΑΜΕΑ, σε διαβάσεις πεζών, σε πεζοδρόμους, πλατείες, γωνίες κοκ. Στις περιοχές, επίσης όπου εφαρμόζεται η ελεγχόμενη στάθμευση, η βελτίωση είναι ορατή, τόσο οι μόνιμοι κάτοικοι, όσο και οι επισκέπτες βρίσκουν ευκολότερα θέση να παρκάρουν νόμιμα το αυτοκίνητό τους. Παρόλα αυτά οι δρόμοι της Αθήνας δεν έχουν απελευθερωθεί από τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο βαθμό που το έχει ανάγκη η πόλη.

– Προφανώς δεν είναι αποκλειστικά θέμα επαρκούς αστυνόμευσης;

– Δεν αλλάζουν εύκολα οι κακές νοοτροπίες δεκαετιών μέσα σε λίγους μήνες ειδικά μάλιστα όταν πολλοί θεωρούν ότι η αυστηρή εφαρμογή του νόμου κάποια στιγμή θα χαλαρώσει. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, αντιθέτως, σχεδιάζουμε σε συνεργασία με συγκοινωνιολόγους, έναν πιο στοχευμένο έλεγχο της παράνομης στάθμευσης με μονιμότερη παρουσία δημοτικών αστυνομικών σε επιλεγμένους δρόμους. Επίσης μέχρι σήμερα καθυστερούσε η αποστολή των ταμειακών βεβαιώσεων στους παραβάτες για μήνες ή και χρόνια. Εχουμε ήδη λάβει μέτρα για την άμεση αποστολή ατομικών ειδοποιήσεων σε όλους τους παραβάτες.

Δυναμική του πειράματος Καμίνη είναι η πολυμορφία

Ο Τάσος Αβραντίνης είναι γέννημα-θρέμμα φιλελεύθερος. Πολιτικά ξεκίνησε από την ΟΝΝΕΔ, την οποία εγκατέλειψε όταν ο Μιλτιάδης Εβερτ αποποιήθηκε τον νεοφιλελυθερισμό. Ανήκει στον ιδρυτικό πυρήνα του «Φιλελεύθερου Φόρουμ», ιδεολογικής πλατφόρμας που έκανε κριτική στον φιλελεύθερο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, με ακόμα πιο προωθημένες φιλελεύθερες ιδέες. Σήμερα που ασκεί για πρώτη φορά διοίκηση δεν λέει να βάλει νερό στο κρασί του.

– Εχετε σβήσει κλήσεις για παράνομη στάθμευση; Σας έχουν γίνει υποδείξεις να «χαλαρώσετε» στο συγκεκριμένο θέμα;

– Δεν έχω σβήσει καμία κλήση. Εάν εννοείτε υποδείξεις από τον δήμαρχο όχι, δέχομαι κατά καιρούς επικρίσεις ή επιθέσεις για τάχα «αναλγησία» και «φορομπηχτική» πολιτική που δεν με πείθουν. Εχω, δε, εξηγήσει κατ’ επανάληψη στους επικριτές μου, ότι μια κοινωνία για να λειτουργεί σωστά χρειάζεται κανόνες που θα εφαρμόζονται απαρέγκλιτα, χωρίς εξαιρέσεις με σταθερότητα.

– Συμφωνείτε στα πάντα στη δημοτική παράταξη του κ. Καμίνη; Πώς σχολιάζει ένας φιλελεύθερος τη λύση που δόθηκε στο θέμα του «9,84»;

– Στο συγκεκριμένο θέμα ο δήμαρχος γνωρίζει τη διαφωνία μου. Εχω την άποψη ότι ο «9,84» θα έπρεπε να κλείσει.

– Θα μπορούσε να είναι ο δήμος ένα «μοντέλο» (συνεννόησης, συναίνεσης με βάση κάποιες βασικές αρχές) για την υπέρβαση της σημερινής κρίσης του πολιτικού συστήματος;

– Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε πάντοτε, ειδικά όταν έχουμε μεταξύ μας διαφορετικές πολιτικές θέσεις και πολιτικές αφετηρίες. Ούτε είναι και χρήσιμο κάτι τέτοιο. Ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» δεν είναι από μας αποδεκτός. Το πείραμα Καμίνη, όπως και αυτό του Μπουτάρη δεν μπορεί να στηριχθεί στην ομοφωνία διότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Η δυναμική του είναι άλλωστε αυτό που κάποιοι θεωρούν αδυναμία του, η πολυμορφία. Για σκεφθείτε ότι συνεργαστήκαμε φιλελεύθεροι με οικολόγους και σοσιαλδημοκράτες με ανανεωτικούς αριστερούς. Στους δύο μεγαλύτερους δήμους της χώρας εφαρμόζεται η ελληνική εκδοχή της ιταλικής «Ελιάς». Υπάρχουν στελέχη στον συνδυασμό μας με καθαρή αντίληψη, με φρέσκες ιδέες, που δεν θα είχαμε, σας διαβεβαιώ, κανένα «ιδεολογικό» πρόβλημα να είναι μέλη μας στη Δράση. Προφανώς και δεν συμφωνούμε σε όλα, αλλά δεν σας κρύβω ότι η αντιπαράθεση των επιχειρημάτων και των θέσεων μάς προκαλεί θετικά και, το κυριότερο, μας βελτιώνει όλους. Συνεργαζόμαστε στη βάση της αρχής της καλής πίστης τού ενός προς τον άλλον.

Αν δεν υπήρχε η τρόικα θα έπρεπε να την εφεύρουμε

Ενα από τα σοβαρότερα προβλήματα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα είναι η αδυναμία του να προσελκύσει νέους, επιτυχημένους επαγγελματικά, ανθρώπους. «Πώς θα πάει ένας επιτυχημένος μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα να εργαστεί στο Δημόσιο όταν γνωρίζει ότι θα παίρνει λιγότερα χρήματα;», αναρωτιέται ο Τάσος Αβραντίνης.

Πιστεύει ότι «αν δεν υπήρχε η τρόικα θα έπρεπε να την εφεύρουμε». «Οι περισσότεροι πολιτικοί δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, είναι μεσίτες συμφερόντων, δεν μπορούν να δώσουν και λύσεις. Θα πρέπει, επομένως, να εμπιστευθούμε πολιτικούς που θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια μεγάλη απελευθέρωση. Από τον εναγκαλισμό των συντεχνιών, από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, τα κλειστά επαγγέλματα, από τη διαφθορά. Το στοίχημα είναι να μειώσουμε το μεγάλο κράτος. Και όσο δεν μειώνουμε το μεγάλο κράτος δεν λύνεται το πρόβλημα».

– Γιατί ο φιλελεύθερος χώρος έχει ιστορικά χαμηλή απήχηση στην Ελλάδα; Ακόμα και εντός της Ν. Δ.

– Η βασική αιτία είναι ότι το ελληνικό κράτος γεννήθηκε πελατειακό. Ο πολίτης είχε πρόσβαση στη διοίκηση μέσω μεσαζόντων που του παρείχαν προστασία. Η ελληνική κοινωνία ουδέποτε καλλιέργησε την αρχή της ατομικής ευθύνης. Αντιμετώπιζε τον πολίτη ως άβουλο νήπιο. Ετσι δημιουργήθηκε το κράτος «πατερούλης», που μεγάλωνε συνεχώς μέσα από διορισμούς και διευκολύνσεις στους κομματικούς φίλους. Η Δεξιά, όπως και η Αριστερά, δεν επεδίωξαν τον εκσυγχρονισμό του κράτους διότι κάτι τέτοιο θα έθιγε τον πελατειακό χαρακτήρα του. Οι διαφορές τους περιορίζονται στην αντιμετώπιση κάποιων ιστορικών επιλογών (λ. χ. μορφή πολιτεύματος) ή γεγονότων (εμφύλιος, δικτατορία). Υπό την έννοια αυτή οι φιλελεύθερες ιδέες στη Ν. Δ. ήταν περιορισμένες σε έναν κύκλο της νεολαίας, σε λίγα στελέχη της ή σε κάποια ιδρύματα, ποτέ δεν επηρέασαν τη δομή και τη φυσιογνωμία του κόμματος. Η Ν. Δ. ήταν οργανωμένη στα πρότυπα ενός φεουδαρχικού συστήματος με μια κεντρική αρχή. Οι πολιτικοί της δεν ήταν πολιτικοί πεποιθήσεων, στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτούς ήταν απλοί πραγματιστές. Επίσης τη δεκαετία του ’90 ένα μεγάλο μέρος του εκσυγχρονιστικού αιτήματος υιοθετήθηκε από τους αντιπάλους της Ν. Δ. Μην ξεχνάμε ότι την ίδια στιγμή που η Ν. Δ. περιχαρακώνεται μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε ένα συντηρητικό-εθνικιστικό πλαίσιο αρχής, οι αντίπαλοί της ξεπερνούν τα ιδεολογικά εσκαμμένα, εγκαταλείπουν τις χρεοκοπημένες σοσιαλιστικές αντιλήψεις και υιοθετούν κάποιες φιλελεύθερες θέσεις, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο ο χώρος επιρροής της. Αλλος καθοριστικός παράγοντας ήταν η εξαιρετικά αρνητική περίοδος Καραμανλή. Σκεφτείτε ότι είναι η περίοδος που το κράτος γιγαντώνεται, δεν γίνεται καμία μεγάλη μεταρρύθμιση, οι συγκρούσεις με τα μεγάλα συμφέροντα ατονούν.

– Και η περιορισμένη επιρροή των φιλελεύθερων ιδεών εν γένει στο εκλογικό σώμα;

– Σε συνέχεια όσων είπαμε, μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα δεν γνώρισε ποτέ Διαφωτισμό. Οι ιδέες του Διαφωτισμού που διαδόθηκαν μέσα από τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό ουδέποτε υπήρξαν κυρίαρχες στη χώρα μας. Ο Κοραής δεν ήταν ποτέ η κυρίαρχη άποψη. Δεν υπήρξε ποτέ μεγάλη σε αριθμό αστική τάξη στην Ελλάδα. Η οικονομική δύναμη περιήλθε στα χέρια των ισχυρών πολιτικών παραγόντων της τουρκοκρατίας, που στο πλαίσιο του νέου κράτους διατήρησαν τη δύναμή τους. Παρ’ όλα αυτά δεν είμαι απαισιόδοξος. Οσο περνάει ο καιρός, η επιρροή των φιλελεύθερων ιδεών δυναμώνει. Οσο η κρίση παρατείνεται και όσο αδυνατούμε να πάρουμε τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε, τόσο περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί ότι κάτι θα πρέπει να αλλάξει και το πιο σημαντικό, ότι το κράτος δεν είναι μέρος της λύσης, αλλά η αιτία του προβλήματος.

– Πώς βλέπετε το κίνημα των «Αγανακτισμένων»;

– Με κίνδυνο να διαψευστώ, θεωρώ ότι κινείται στα όρια της υποπολιτικής, με κύριο χαρακτηριστικό του ίσως την ανάδειξη της απόστασης που χωρίζει τους «Αγανακτισμένους» από τους εκπροσώπους του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου. Δεν συμφωνώ, τουλάχιστον με την αντιμνημονιακή ρητορεία που κερδίζει σταδιακά έδαφος μεταξύ των συγκεντρωμένων, ούτε με τον ισοπεδωτικό και λαϊκιστικό λόγο και την εύκολη πολιτική του αναθέματος. Τα φάσκελα προς το Κοινοβούλιο, ο προπηλακισμός των βουλευτών συνιστούν μια καρικατούρα ρηχής αντιπολίτευσης και βεβαίως δεν διαφοροποιούν αυτό το κίνημα από τις παλαιότερες απαράδεκτες επιθέσεις κατά πολιτικών. Οσοι μουντζώνουν και προπηλακίζουν τους πολιτικούς θα έπρεπε πρώτα και κύρια να κατηγορούν τον εαυτό τους γιατί τόσα χρόνια αυτοί ήταν που τους εξέλεξαν, προσδοκώντας μερίδιο στην «πίτα» των χρημάτων των φορολογουμένων που οι τελευταίοι είχαν στα χέρια τους και μοίραζαν. Η διαφορά είναι ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν κανέναν με πελατειακό τρόπο και οι πελάτες αγρίεψαν. Η πρόβλεψή μου είναι ότι οι συγκεντρώσεις αυτές πολύ γρήγορα θα καπελωθούν από ακραία αριστερά στοιχεία που θα υπερισχύσουν των υπολοίπων και θα εξωθήσουν τα πράγματα στην ωμή βία και σε μεγάλες καταστροφές.

Οι σταθμοί του

1969

Γεννιέται στην Αθήνα. Μεγαλώνει στο Παράλιο Αστρος Κυνουρίας.

1987

Εισάγεται στη Νομική του Πανεπιστημίου Θράκης.

1991

Συνιδρυτής του «Φιλελεύθερου Φόρουμ»

1992

Εκλέγεται στην Κεντρική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ

1994

Ορκίζεται δικηγόρος Αθηνών με ειδίκευση στο Δίκαιο των Επιχειρήσεων, Συγχωνεύσεων και Εξυγιάνσεων.

1995

Αποχωρεί από τη Ν.Δ. εξαιτίας της απόφασης του συνεδρίου του κόμματος να αποκηρύξει τον νεοφιλελευθερισμό.

1999

Ιδρυτικό μέλος του κόμματος «Φιλελεύθεροι».

2009

Μαζί με τους Στ. Μάνο, Γ. Μπουτάρη, Μιράντα Ξαφά, Ν. Δήμου, Θ. Βερέμη, Κων. Μαρκουλάκη, Δ. Γουσέτη, Χαρ. Τσούκα ιδρύουν το κόμμα «Δράση», του οποίου είναι σήμερα αντιπρόεδρος.

2010

Εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Γ. Καμίνη.

2011

Ορίζεται αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας και Πολεοδομίας. Πρόεδρος της οικονομικής επιτροπής του Δήμου Αθηναίων.

Η συνάντηση

Μεσημέρι καθημερινής στην αυλή της «Αλεξάνδρας», μιας πολύ ευχάριστης γωνιάς στην πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας 8Α, στο μέσον, περίπου, της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Λιτοδίαιτος ο κ. Τάσος Αβραντίνης περιορίστηκε σε μια μερίδα φρέσκου σολομού. Με περισσότερη όρεξη ο υποφαινόμενος απόλαυσε ψητά λαχανικά με χαλούμι σαν πρώτο πιάτο και λαβράκι στη λαδόκολλα για κυρίως. Με εξέπληξαν θετικά τόσο το καλόγουστο περιβάλλον, όσο και η εξυπηρέτηση. Α, και ο λογαριασμός. Για τα τρία πιάτα, συνοδεία δύο ποτηριών λευκό κρασί, πληρώσαμε 42,15 ευρώ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή