Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΟΛΠ θα πρέπει λογικά να κοιτάζονταν κάθε τόσο μεταξύ τους με απορία. Ηταν στην αρχή της εβδομάδας όταν ο Γ. Ανωμερίτης ως πρόεδρος του ΟΛΠ τούς παρουσίασε το σχέδιό του για το μέλλον του Πειραιά: ένα υπέροχο σχέδιο, για μια πανέμορφη πόλη. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως η πόλη στο σχέδιο δεν θύμιζε και πολύ τον Πειραιά! Ιπτάμενα τρένα, υπόγεια τούνελ, πεντάστερα ξενοδοχεία, υποθαλάσσιοι αυτοκινητόδρομοι, μαρίνες, κρουαζιερόπλοια, όλα μπερδεύονταν γλυκά. Και κάπου εκεί φάνηκε πόσο χρήσιμος θα ήταν ο μπερές που ο παλαιός υπουργός συνήθιζε κάποτε να φορά, τις μέρες που ο ήλιος του Πειραιά χτυπά τους δημότες κατακέφαλα. Αλλά για να υπηρετήσουμε καλύτερα το σουρεαλιστικό πλάνο, καλύτερα να δούμε το σχέδιο απ’ την αρχή.
Το πρώτο βήμα, σύμφωνα με τον κ. Ανωμερίτη, είναι να σκαφτεί υπογείως όλο το κεντρικό λιμάνι, για να περνούν κάτω απ’ τη θάλασσα οι τουρίστες, όχι με σκάφανδρο, αλλά με το πούλμαν που θα τους πηγαινοφέρνει απ’ το αεροδρόμιο και την Αττική Οδό. Αλλά για να μη νιώθουν μειονεκτικά οι πεζοί που δεν έχουν κι εκείνοι υποθαλάσσια σήραγγα, θα σκαφτεί και το στενό κομμάτι του λιμανιού για να πραγματοποιηθεί ένα έργο που ο βιβλικός Μωυσής πολύ θα εκτιμούσε: θα περνούν και οι άνθρωποι περπατώντας κάτω απ’ τη θάλασσα και θα πηγαίνουν απ’ το «υπό κατασκευή Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο» στην «υπό διαμόρφωση Πολιτιστική Ακτή Πειραιά». Για τους καπετάνιους, πάλι, δεν προβλέπεται τρίτη υποθαλάσσια σήραγγα (παρότι το να περνούν από εκεί με τα καράβια τους θα ήταν ριζοσπαστική ιδέα!), αλλά για χάρη τους το λιμάνι θα μακρύνει, θα χωράνε άλλα έξι κρουαζιερόπλοια κι άλλα τέσσερα σκάφη της ακτοπλοΐας, ενώ στο θαλάσσιο χώρο που περισσεύει (προφανώς, πλησιάζοντας προς την Αίγινα…) θα γίνει και μια μαρίνα για κότερα και σκάφη αναψυχής. Και όταν το λιμάνι μακρύνει, η μαρίνα φτιαχτεί, η σήραγγα σκαφτεί, και το Κέντρο στηθεί θα γίνουν και τα «Ποσειδώνια» στον Πειραιά. Αλλά επειδή οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, στο ενδιάμεσο, θα έχει φτιαχτεί και ένα μικρό, ιπτάμενο τρένο, που με τις ράγες του θα ταξιδεύει τους τουρίστες πέντε μέτρα πάνω απ’ το έδαφος…
Αν σε αυτό το σημείο ήδη αναρωτιέστε σε πόσες δεκαετίες θα γίνουν τα «Ποσειδώνια» στον Πειραιά κι αν ο κ. Ανωμερίτης είδε πρόσφατα το «Blade Runner», να διευκρινίσουμε πως σύμφωνα με το φουτουριστικό σχέδιο του προέδρου, η μέρα που ο Πειραιάς θα ζήσει όλα αυτά τα θαύματα απέχει μόλις τρία χρόνια από σήμερα! Το λιμάνι θα σκαφτεί σε 24 μήνες, η σήραγγα θα γίνει σε 36 μήνες, κι όλα αυτά (εκτός απ’ το ιπτάμενο τρένο…) υπάρχουν ζωγραφισμένα και στις μακέτες του ΟΛΠ, οι οποίες μπορεί να μη θυμίζουν και πολύ τον Πειραιά, αλλά είναι πραγματικά πανέμορφες!
Κατόπιν αυτού, οι μόνοι που δεν παραξενεύονται με το σχέδιο του κ. Ανωμερίτη είναι όσοι τον παρακολουθούν απ’ το 2009, όταν ως πρόεδρος βρέθηκε να κοιτά απ’ τον πρώτο όροφο του ΟΛΠ το απέραντο γαλάζιο. Καιρό τώρα ο κ. Ανωμερίτης έχει υποσχεθεί στους Πειραιώτες πως δεν θα μείνει ούτε ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο στη θάλασσα έξω απ’ την πόλη τους, πως θα τους φτιάξει νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, νέο Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, νέο Θεματικό Πάρκο για την Πειραϊκή Ιστορία, ακόμη και νέο Μουσείο Μετανάστευσης (ό,τι κι αν είναι αυτό…), και πως, τελικά επί των ημερών του «το λιμάνι του Πειραιά θα γίνει ένα πραγματικό ecoport»!
Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται κάπως υπερβολικά, ίσως φταίει που δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν σας την ποιητική φύση του κ. Ανωμερίτη: ένα χρόνο πριν αναλάβει τον ΟΛΠ, δημοσίευσε την τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο «Οκτάνεμα». Οπότε, μπορεί οι Πειραιώτες να βλέπουν τα σκουπίδια που κάνουν λόφους απ’ την Καστέλλα ώς τη Φρεαττύδα, μπορεί οι τουρίστες να έχουν κολλήσει στα καταστρώματα των πλοίων, ακούγοντας την ντουντούκα του ΠΑΜΕ και αγναντεύοντας το τσιμέντο του λιμανιού, μπορεί οι δημότες και τα αυτοκίνητά τους στην παραλιακή να θυμίζουν νεκρά φύση, αλλά το γένος των ποιητών είναι καταδικασμένο στους αιώνες να αναζητεί την ομορφιά. Οπότε, η μόνη απορία που μπορεί να διατυπωθεί, καθώς ο κ. Ανωμερίτης ξετυλίγει το σχέδιό του για τον Πειραιά, περιορίζεται στο κλασικό: «Τι θέλει να πει ο ποιητής;».