Η αλλαγή ηγεσίας στο υπουργείο Περιβάλλοντος οδηγεί σε νέα αναβολή την παρουσίαση του νέου ρυθμιστικού σχεδίου της Αττικής. Η νέα ημερομηνία -υπό αίρεση ακόμα- είναι η 20ή Ιουλίου, κατά την οποία πρόκειται να δοθούν στη δημοσιότητα, εκτός από το νέο πλαίσιο, το σχέδιο νόμου που το συνοδεύει και η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Κατόπιν, το πλαίσιο θα τεθεί σε διαβούλευση 1-2 μηνών, προτού θεσπιστεί.
Η νέα αναβολή στην παρουσίαση του Ρυθμιστικού αποφασίστηκε την προηγούμενη Παρασκευή, στην πρώτη επίσημη συνάντηση ανάμεσα στον υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον πρόεδρο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας κ. Γιάννη Πολύζο.
Στη συνάντηση ο νέος υπουργός ενημερώθηκε για τους βασικούς στόχους του νέου Ρυθμιστικού, ενώ ζήτησε περισσότερες πληροφορίες για τα πιο «αιχμηρά» από τα ζητήματα που περικλείει. Ωστόσο δεν ζήτησε ακόμα αλλαγή προσέγγισης σε σχέση με την κατασκευή νέων αυτοκινητόδρομων στην Αττική.
Περίοδος διαβούλευσης
Η νέα ημερομηνία παρουσίασης του Ρυθμιστικού, η οποία δεν έχει κλείσει ακόμα, είναι η 20ή Ιουλίου, ημερομηνία κατά την οποία θα δοθούν στη δημοσιότητα και το σχέδιο νόμου που πρέπει να συνοδεύει τη μελέτη (το ρυθμιστικό σχέδιο θεσμοθετείται με τη μορφή νόμου) και η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που είναι υποχρεωτική για τέτοιου επιπέδου νομοθετικές παρεμβάσεις.
Μετά, θα ακολουθήσει μια περίοδος διαβούλευσης, στην οποία θα τοποθετηθούν όχι μόνο οι πολίτες, αλλά και υπουργεία και φορείς του Δημοσίου.
Η δημιουργία και θεσμοθέτηση ενός πλαισίου για τη σωστή πολεοδομική ανάπτυξη του Νομού Αττικής αποδεικνυόταν διαχρονικά μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση!
Οι πρώτες προσπάθειες σχεδιασμού της οικιστικής και παραγωγικής ανάπτυξης της Αττικής ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’40 από το τότε υπουργείο Ανοικοδομήσεως.
Συνεχίστηκαν με την κυκλοφοριακή μελέτη W. Smith (1963), το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθηνών του υπουργείου Δημοσίων Εργων (υπηρεσία οικισμού, 1965) και το Χωροταξικό Πρωτευούσης (Δοξιάδης, 1972), χωρίς όμως να προωθηθούν οι σχετικές μελέτες για θεσμοθέτηση.
Θεσμοθέτηση
Η πρώτη θεσμοθέτηση μιας στρατηγικής έγινε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, σε συνέχεια του σχεδίου πλαισίου «Πρωτεύουσα 2000».
Ακολούθησε το 1985 η θέσπιση του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Προστασίας Περιβάλλοντος της Ευρύτερης Περιοχής της Αθήνας.
Το Ρυθμιστικό της Αθήνας τροποποιήθηκε την προ-Ολυμπιακή περίοδο, προκειμένου να «νομιμοποιηθεί» η χωροθέτηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Οι τελικές μελέτες για την επικαιροποίηση του Ρυθμιστικού ήταν έτοιμες από χρόνια, ωστόσο το ΥΠΕΧΩΔΕ προτίμησε να κρατήσει το σχέδιο στα συρτάρια του, ώστε να συμπεριλάβει τον νέο σχεδιασμό του (επεκτάσεις Αττικής οδού, Τεχνόπολη, Ελαιώνας κ.λπ.).
Τελικά το σχέδιο Σουφλιά παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2009, τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση αλλά ουδέποτε θεσμοθετήθηκε. Με την αλλαγή της κυβέρνησης η προσπάθεια ξεκίνησε εκ νέου, σε αρκετά διαφορετική κατεύθυνση, αλλά δεν επιταχύνθηκε αρκετά, με αποτέλεσμα να γνωρίσει διαδοχικές αναβολές.