Και όμως, το πειστικότερο επιχείρημα των ιδιοκτητών ταξί διατυπώθηκε μετά τη λήξη της απεργίας τους. Οπως παρατηρήσαμε όλοι όσοι παραμένουμε στο κλεινόν άστυ στην καρδιά του Αυγούστου, από την Παρασκευή ένα στα δύο αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι κίτρινο. «Ποιος θα μας πει τώρα ότι χρειάζονται και άλλα ταξί στους δρόμους;», έλεγε χθες αυτοκινητιστής σε πηγαδάκι.
Αυτό βέβαια που δεν «λένε» οι ιδιοκτήτες ταξί είναι πως τα περισσότερα από αυτά κυκλοφορούν άδεια ή περιμένουν άπραγα στις πιάτσες. Δεν είναι μόνο η αυγουστιάτικη «ατονία». Μια μεγάλη μερίδα του επιβατικού κοινού φαίνεται ότι δεν θα ξεχάσει εύκολα την ταλαιπωρία των προηγούμενων ημερών. «Θεωρώ ότι υπήρξα το θύμα ενός εκβιασμού, γιατί να μη δείξω κι εγώ τη δυσαρέσκειά μου;» λέει στην «Κ» ο 39χρονος Βασίλης, που χθες πήρε λεωφορείο για να πάει στη δουλειά του, όπως και τις τρεις προηγούμενες εβδομάδες. «Ακόμα και αν αντιλαμβάνομαι το δίκαιο του αιτήματός τους, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η παράδοση που θέλει τις διεκδικήσεις να γίνονται εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων». Ουρές σχημάτιζαν τα ταξί το Σαββατοκύριακο σε «καλές» πιάτσες, όπως αυτή της Αγίας Παρασκευής ή της Δουκίσσης Πλακεντίας, με τον λιγοστό κόσμο να τα προσπερνά και να στέκεται στη στάση για τα άλλα μέσα μεταφοράς. «Είδα πόσο φθηνά μπορώ να μετακινηθώ με συνδυασμό λεωφορείου και μετρό, που δύσκολα θα επανέλθω στο ταξί» παραδέχεται η Ιωάννα, 26 ετών, υπάλληλος. Την ίδια ώρα, άλλη μερίδα του κόσμου υποδέχθηκε τη λήξη της απεργίας με συγκίνηση. «Μια ηλικιωμένη που εξυπηρετούσα από τη Φιλοθέη κάθησε στο μπροστινό κάθισμα και με φίλησε σταυρωτά», διηγείται οδηγός. «Να σας πω, συγκινήθηκα κι εγώ. Για τη γυναίκα ήταν δύσκολες οι μετακινήσεις αυτό το διάστημα. Τη δουλειά μας κάνουμε όλοι».