Ενα δικό τους «κώδικα συμπεριφοράς πόλης» υιοθέτησαν εμπειρικά τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι του κέντρου με μοναδικό στόχο «να μην πέσουμε θύματα κακοποιών». Οπως λένε οι ίδιοι στην «Κ», τα μέτρα «αυτοπροστασίας» ενίοτε χαρακτηρίζονται υπερβολικά από γνωστούς και φίλους τους που διαμένουν σε περιοχές μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Τι απαντούν; «Ελάτε να μείνετε λίγες μέρες εδώ, να δείτε την πραγματικότητα από κοντά και τότε τα ξαναλέμε».
Η κ. Ελένη Παπαδοπούλου ζει χρόνια στην πλατεία Βικτωρίας, σε μια γειτονιά όπου οι δείκτες εγκληματικότητας «του δρόμου» έχουν εκτιναχθεί, γι’ αυτό, όπως λέει στην «Κ», «όταν βγαίνω για ψώνια δεν φοράω κοσμήματα στον λαιμό ή σκουλαρίκια που γυαλίζουν, γιατί είναι καθημερινό το φαινόμενο κακοποιοί να αρπάζουν κοσμήματα από περαστικούς, χτυπώντας τους μέρα μεσημέρι». Σύμφωνα με την ίδια, οι γυναίκες αποφεύγουν να κρατούν τσάντες όταν αυτό δεν είναι απολύτως απαραίτητο και δεν είναι τυχαίο ότι οι «περισσότερες φορούν τις τσάντες χιαστί, μπας και αποτρέψουν τους επίδοξους ληστές». Οι κάτοικοι -κυρίως οι ηλικιωμένοι- των περιοχών «υψηλού κινδύνου» δεν φέρουν πάνω τους πορτοφόλια, κρύβοντας τα χαρτονομίσματα σε εσωτερικές τσέπες, στις κάλτσες, ενώ οι γυναίκες ακόμα και στον… στηθόδεσμό τους. Τα επίσημα στατιστικά μιλούν για οκτώ αρπαγές τσαντών στην Αθήνα κάθε ημέρα. Ανεπίσημα είναι πολύ περισσότερες.
Η εγκληματικότητα έχει επιβάλει σε πολλούς κατοίκους του κέντρου και «ειδικό κώδικα ενδυμασίας», καθώς, όπως λένε, τα ακριβά ρούχα, σακάκια, ταγέρ, γούνες, δερμάτινες τσάντες κ.λπ. λειτουργούν σαν πόλος έλξης για τους εγκληματίες, οι οποίοι θεωρούν ότι το ακριβό ρούχο φοριέται από άνθρωπο που έχει πάνω του γεμάτο πορτοφόλι. «Προσπαθώ να ντύνομαι όσο πιο πρόχειρα μπορώ, για να μην τραβάω την προσοχή. Εχω μια φίλη μου δικηγόρο που έχει γραφείο στο κέντρο και φορά ταγέρ μόνον όταν έχει να πάει στα δικαστήρια», λέει κάτοικος του πολύπαθου 6ου δημοτικού διαμερίσματος της Αθήνας. Αλλες γυναίκες λένε ότι το καλοκαίρι φοβούνται να φορέσουν ρούχα που μπορεί να προκαλέσουν. «Κακά τα ψέματα, δεν αισθάνεσαι ασφαλής όταν νυχτώσει και συναντάς, επιστρέφοντας από τη δουλειά, διάφορες ομάδες ανδρών στον δρόμο σου», λέει χαρακτηριστικά νεαρή γυναίκα που κατοικεί και εργάζεται στην περιοχή της Πατησίων, πλησίον του Μουσείου.
Τα μέτρα «προστασίας» των κατοίκων του κέντρου αφορούν και τα Ι.Χ. τους: «Αφού παρκάρουμε, ελέγχουμε προσεκτικά ώστε να μην ξεχάσουμε τίποτα που θα μπορούσε να τραβήξει το μάτι διαρρηκτών αλλά και χρηστών ναρκωτικών, οι οποίοι σπάνε τα τζάμια για να αρπάξουν ό,τι βρουν». Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, περίπου 50 αυτοκίνητα γίνονται στόχοι διαρρηκτών καθημερινά στην Αττική. «Πρώτα μου διέλυσαν την κλειδαριά και αφού δεν άνοιγε το αμάξι, έσπασαν το τζάμι γιατί είχα αφήσει μέσα κάτι φακέλους με επαγγελματικά έγγραφα. Λίγες ημέρες μετά, το ξαναέσπασαν χωρίς να έχω τίποτα σε εμφανές σημείο. Τώρα σκέφτομαι να αφήνω ανοιχτό το ντουλαπάκι για να φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα πολύτιμο μέσα», λέει στην «Κ» η κ. Νέλλη Γιαννοπούλου, και αυτή κάτοικος του κέντρου. Η ίδια συμβουλεύει όταν οδηγούμε στο κέντρο, «να είναι οι πόρτες ασφαλισμένες για να αποφευχθεί καταδρομική επίθεση κακοποιών, αλλά και τα παράθυρα κλειστά ακόμα και το καλοκαίρι. Και μεγάλη προσοχή όταν σταματάμε στα φανάρια, εκεί παραμονεύουν οι δράστες». Η διασταύρωση Μάρνη – Λιοσίων φοβίζει ιδιαίτερα πεζούς και εποχούμενους.
Και βέβαια, τα μέτρα αποτροπής – προστασίας των σπιτιών και των καταστημάτων είναι ο κανόνας. Πολλοί καταστηματάρχες κλειδώνουν τις πόρτες μετά τη δύση του ηλίου και ανοίγουν σε πελάτες ύστερα από οπτικό έλεγχο. «Κάθομαι στο μαγαζί μου με το κοντρόλ στα χέρια μου για να κατεβάσω τα ρολά ασφαλείας σε περίπτωση που έξω γίνει άλλη μια συμπλοκή μεταξύ αλλοδαπών. Επαθα κι έμαθα», λέει στην «Κ» ο ιδιοκτήτης καταστήματος στην πλ. Βικτωρίας κ. Αθ. Βαρελάς.