Επιστήμονες που δεν μπορούν να εργαστούν λόγω κάποιας δικαστικής εκκρεμότητας, ιδιοκτήτες ακινήτων που επί χρόνια δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους που… εχει καταληφθεί από ανεπιθύμητο ενοικιαστή, θύματα ατυχημάτων που επί έτη πληρώνουν από την τσέπη τους τα νοσήλια αλλά και τις υλικές ζημιές που υπέστησαν, καθώς χωρίς τελεσίδικη απόφαση η ασφαλιστική δεν τους αποζημιώνει…
Καθημερινές ιστορίες τρέλας που έρχονται ως επακόλουθο της καθυστέρησης απονομής της Δικαιοσύνης, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα μας κινείται στα όρια της αρνησιδικίας.
Η επιτάχυνση εκδίκασης των υποθέσεων αποτελούσε διαχρονικά για όλες τις κατά καιρούς ηγεσίες του υπoυργείου Δικαιοσύνης… προτεραιότητα.
Ελέω οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω της πίεσης που ασκεί η τρόικα, και από την νυν ηγεσία του υπουργείου προωθείται σειρά μέτρων προς αυτήν την κατεύθυνση. Ωστόσο επί του παρόντος η κατάσταση είναι ασφυκτική και ολοένα και περισσότεροι πολίτες, κάνοντας χρήση του σχετικού νόμου που προβλέπει αποζημίωση για καθυστέρηση στην εκδίκαση υπόθεσης, προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, από το 1997 έως σήμερα, η Ελλάδα έχει καταδικαστεί 360 φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης σε όλα τα δικαστήρια, ενώ το ελληνικό Δημόσιο έχει αναγκαστεί να πληρώσει 8.420.822 ευρώ σε χρηματικές αποζημιώσεις για ηθική βλάβη και ψυχική οδύνη.
Από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαιώθηκε δικηγόρος ο οποίος τον Ιούνιο του 2003 είχε καταθέσει στο ΣτΕ αίτηση ακύρωσης πράξης του Πρυτανικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την πρόσληψη δικηγόρου.
Η εκκρεμοδικία του με το πανεπιστήμιο αφορούσε το θέμα της πρόσληψής του και διήρκεσε εννέα χρόνια, διάστημα κατά το οποίο εκείνος δεν μπορούσε να εργαστεί. Χαρακτηριστικό είναι δε ότι η υπόθεση αναβλήθηκε 11 φορές, τελικώς εκδικάστηκε έξι χρόνια μετά την προσφυγή, ενώ η απόφαση καθαρογράφηκε τρία χρόνια αργότερα!
Ταλαιπωρία
Ασύλληπτη είναι η ταλαιπωρία που περνούν οι πολίτες και για υποθέσεις που κρίνονται από χαμηλότερης βαθμίδας δικαστήρια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 30χρονου καθηγητή γαλλικών και ιδιοκτήτη επιχείρησης κ. Μάριου Σακελλαράκη ο οποίος εξαιτίας ενός ατυχήματος παρ’ ολίγον να χάσει και τη δουλειά του! Το 2002 οδηγώντας το αυτοκίνητό του παρέσυρε κατά λάθος μια ηλικιωμένη. Αμεσα τη μετέφερε στο νοσοκομείο από όπου και έλαβε εξιτήριο, καθώς ήταν καλά στην υγεία της. Ενα μήνα μετά το ατύχημα η ηλικιωμένη κατέθεσε σε βάρος του αγωγή, αξιώνοντας αποζημίωση για «ψυχική οδύνη». «Ετσι ξεκίνησε ένας απίστευτος δικαστικός αγώνας που κράτησε συνολικά επτά χρόνια και μου κόστισε περίπου 8.000 ευρώ» λέει στην «Κ» ο κ. Σακελλαράκης, εξηγώντας πώς παρ’ ολίγον να χάσει τη δουλειά του.
«Σε αυτά τα επτά χρόνια έκλεισε η εταιρεία στην οποία ήμουν ασφαλισμένος και όταν το δικαστήριο της επιδίκασε αποζημίωση 2.500 ευρώ πλήρωσε το επικουρικό ταμείο. Εγώ όμως δεν είχα ενημερωθεί ότι επί της ουσίας όφειλα στο ταμείο. Ευτυχώς που με πήρε τελευταία στιγμή ένας υπάλληλος ο οποίος με ενημέρωσε και έτσι γλίτωσα την εγγραφή στο ποινικό μου μητρώο. Οπως καταλαβαίνετε αν συνέβαινε αυτό δεν θα μπορούσα ποτέ να ξαναδουλέψω σε σχολείο».
Η ψυχίατρος κ. Αννα Χατζημαρκάκη τα τελευταία έντεκα χρόνια «φιλοξενεί» σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας της… ανεπιθύμητους ενοικιαστές. Εχει κάνει σε βάρος τους αγωγή έξωσης η οποία έχει αναβληθεί έξι φορές και μέχρι σήμερα οι ενοικιαστές μένουν στο σπίτι χωρίς φυσικά να πληρώνουν. «Μόνο οι δικηγόροι και τα δικαστικά έξοδα έχουν φτάσει μέχρι στιγμής τις 13.000 ευρώ» αναφέρει η κ. Χατζημαρκάκη, η οποία συν τοις αλλοις δεν μπορεί να αξιοποιήσει το σπίτι… Φανταστείτε ότι παντρεύεται η κόρη μου και το ζευγάρι ψάχνει σπίτι να νοικιάσει μέχρι να λυθεί η υπόθεση», λέει.
«Αναξιοποίητα» μένουν όμως και δύο χωράφια με ελιές στη Μυτιλήνη. Τα δέντρα βγάζουν καρπούς κάθε χρόνο, η έκταση είναι αρκετά μεγάλη και εντός σχεδίου, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυνατότητα δόμησης, όμως οι ιδιοκτήτες -δύο αδελφές- δεν απολαμβάνουν την περιουσία τους. Αιτία, η μεταξύ τους διένεξη και οι εκατέρωθεν αγωγές κυριότητας που εκκρεμοδικούν τα τελευταία… 19 χρόνια! Οπως επισημαίνει στην «Κ» η μία εκ των δύο ιδιοκτητριών, «σύντομα το κόστος όλης αυτής της υπόθεσης θα ξεπεράσει την αξία του χωραφιού, οπότε… έχω αρχίσει να σκέφτομαι να το χαρίσω στην αδελφή μου».
Επί επτά χρόνια…
Ο κ. Β. Κ. είναι παθολόγος γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο. Εξαιτίας μιας δικαστικής διαμάχης που αφορούσε διαγνωσή του τέθηκε εκτός εργασίας για 7 χρόνια. «Μου αφαιρέθηκε η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος λόγω της δικαστικής μου εκκρεμότητας. Δεν μπορούσα να εργαστώ, καθώς το πειθαρχικό συμβούλιο αφαίρεσε την άδειά μου μέχρι να αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Κόντεψα να τρελαθώ. Τελικώς δικαιώθηκα, ενώ όπως κατάλαβα εκ των υστέρων ήμουν… τυχερός αφού η υπόθεσή μου εκδικάστηκε σχετικά γρήγορα».