Η διαπίστωση ακούγεται χρόνια τώρα, πολύ πριν ξεδιπλωθεί η οικονομική κρίση. Η γραφειοκρατία «σκοτώνει» τις επενδύσεις, το Δημόσιο εξαντλεί τους επιχειρηματίες, που σκορπούν χρόνια και χρήμα για τη συλλογή υπογραφών. Τη γραφειοκρατία καταγγέλλουν όλοι: οι σοβαροί επενδυτές, που τελικά εγκατέλειψαν τη χώρα απαυδισμένοι από τον τρόπο λειτουργίας του Δημοσίου· αλλά και οι καιροσκόποι, ως δικαιολογία για τα προβλήματα νομιμότητας που είχαν τα επιχειρηματικά τους σχέδια.
Δυστυχώς, η συζήτηση αυτή παραμένει επίκαιρη. Ανάμεσα στις επενδύσεις που δρομολογούνται αυτή την περίοδο, θα αναγνωρίσει κανείς και ορισμένες από τις περιπτώσεις εταιρειών που για χρόνια καταγγέλλουν το τέρας της γραφειοκρατίας, όταν το πραγματικό πρόβλημα είναι άλλο: για παράδειγμα, η έκταση στην οποία θέλουν να δημιουργήσουν την όποια επιχείρησή τους είναι δασική ή προστατευόμενη. Αρα το πρόβλημα δεν είναι του κράτους, που δεν… αποχαρακτηρίζει εκτάσεις κατά το δοκούν, αλλά του επιχειρηματία, που δεν φρόντισε πριν αγοράσει την έκταση να ελέγξει τον χαρακτήρα της.
Με δεδομένη την εργώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να αναθερμάνει την οικονομία και με νόμους και με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, το ερώτημα γίνεται επιτακτικό: άραγε, μαζί με όσους θέλουμε να εκμεταλλευτούν το νέο πλαίσιο για τις επενδύσεις, θα αδειοδοτηθούν -με συνοπτικές διαδικασίες- και οι προαναφερθέντες; Ποιο μήνυμα θα στείλουμε στους υποψήφιους επενδυτές; Οτι θα φέρουν τα χρήματά τους σε μια ευρωπαϊκή χώρα με συμπαγείς νόμους ή σε μια χώρα όπου όλα είναι εφικτά, άρα μπορεί να βρεθούν προ εκπλήξεων;
Τι θα μπορούσε να γίνει σε αυτή την κατεύθυνση; Από πλευράς υπουργείου Περιβάλλοντος, οι βασικές προτεραιότητες θα έπρεπε να είναι δύο: η ολοκλήρωση των δασικών χαρτών και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου προστασίας των περιοχών Natura, ώστε ο επενδυτής να γνωρίζει εύκολα τι μπορεί να κάνει και πού. Δυστυχώς, και τα δύο θέματα παραμένουν στο περιθώριο, παρότι η ολοκλήρωση των δασικών χαρτών είναι μνημονιακή υποχρέωση και η προστασία των Natura επιβάλλεται από την κοινοτική νομοθεσία. Οι «σημειακές» ρυθμίσεις και οι τροπολογίες δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το επιτείνουν.