Αν κάποιος σας ζητούσε να μαντέψετε ποιοι καθηγητές πλεονάζουν στα δημόσια σχολεία και ποιες ειδικότητες λείπουν, θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι το μεγαλύτερο έλλειμμα καταγράφεται σε φιλολόγους και μαθηματικούς (!), ενώ αντιθέτως οι γυμναστές και οι «πληροφορικάριοι» φτάνουν και περισσεύουν;
Μπορεί να ηχεί εξωφρενικό, αλλά σε μια χώρα όπου ένας εκπαιδευτικός αντιστοιχεί σε μόλις επτά μαθητές –η αναλογία αποτελεί ρεκόρ σε ολόκληρη την Ε.Ε.– τούτη τη στιγμή, κατά πληροφορίες της «Κ», απουσιάζουν από τα δημόσια σχολεία 1.846 φιλόλογοι, 969 μαθηματικοί, 212 φυσικοί, 169 βιολόγοι και 67 χημικοί. Ενώ, στον αντίποδα, πλεονάζουν 2.034 (!) καθηγητές πληροφορικής, 1.813 καθηγητές ξένων γλωσσών, 1.249 γυμναστές, 590 θεολόγοι, 217 εκπαιδευτικοί καλλιτεχνικών μαθημάτων, 151 οικονομολόγοι και 141 κοινωνιολόγοι.
Ο πρωτοφανής αυτός ανορθολογισμός των προσλήψεων που δεν χρειάζονταν και γίνονταν και των αντίστοιχων που απαιτούνταν αλλά διαρκώς αναβάλλονταν καταδεικνύει, βεβαίως, τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Καθίσταται δε εξοργιστικός αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμη και το τρέχον εκπαιδευτικό έτος (2012 – 2013) αποσπάσθηκαν εκτός σχολείων 4.500 εκπαιδευτικοί. Πού βρίσκονται οι συγκεκριμένοι δάσκαλοι και καθηγητές και τι ακριβώς κάνουν, ουδείς το γνωρίζει ακόμη και στο υπουργείο Παιδείας, το οποίο «απορρόφησε» μόλις τους 700 από τους 4.500.
Οι «υπόλοιποι», όπως προσφάτως κατήγγειλε η αρμόδια τομεάρχης Παιδείας της ΔΗΜΑΡ κ. Μαρία Ρεπούση, εργάζονται σε διάφορες διευθύνσεις υπουργείων –εκπαιδευτικές και μη–, άλλοι είναι υπάλληλοι στα κόμματα, άλλοι στην Αρχιεπισκοπή, άλλοι δουλεύουν ως βοηθοί βουλευτών και πολλοί εκτιμάται ότι απλώς πληρώνονται από τα σπίτια τους, καθώς ουδέποτε έχουν εμφανιστεί στις υπηρεσίες στις οποίες ρουσφετολογικώς αποσπάσθηκαν. Σημειωτέον δε ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός των συγκεκριμένων αποσπασθέντων ανήκει στις ειδικότητες που αποδεδειγμένα λείπουν από τα σχολεία (φιλόλογοι, μαθηματικοί κ.λπ.)!
Για το πώς χτίστηκε όλο αυτό το στρεβλό σύστημα έχουν γραφτεί πολλά. Προκειμένου, ωστόσο, να γίνει κατανοητό ακόμη και στους μη μυημένους, αρκεί η υπόμνηση της κλασικής πελατειακής λογικής που υιοθέτησαν διαχρονικώς τα κόμματα και οι βουλευτές. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι κάθε Σεπτέμβρη ανάβουν τα τηλέφωνα του υπουργείου Παιδείας προκειμένου να μετακινηθούν στα σχολεία της αρεσκείας τους χιλιάδες εκπαιδευτικοί. Μόνον φέτος εκτιμάται ότι τουλάχιστον 3.500 δάσκαλοι και καθηγητές κατόρθωσαν με άνωθεν παρέμβαση να μη μεταβούν στα σχολεία όπου διορίσθηκαν. Και τι γίνεται διαχρονικώς με τις οργανικές θέσεις που μένουν κενές κυρίως στα απομακρυσμένα ιδρύματα της περιφέρειας; Στην ευτυχέστερη περίπτωση καλύπτονται επίσης ρουσφετολογικώς από τους λεγόμενους αναπληρωτές, ενώ στη χειρότερη παραμένουν κενές…