H συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας δεν έφερε πολλές αλλαγές στον τρόπο που κινείται η αγορά φαρμάκου, διαπιστώθηκε σε σύσκεψη, υπό τον υπουργό Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη, το περασμένο καλοκαίρι. Για παράδειγμα, «ο γιατρός γράφει ομεπραζόλη και στη συνέχεια σε παρένθεση (Σ…) το όνομα σκευάσματος γνωστής ελληνικής εταιρείας παραγωγής γενοσήμων. Ετσι, το σύστημα της νέας συνταγογράφησης οδηγείται σε αδιέξοδο», τόνισε ένας παριστάμενος, ενώ άλλος διαβεβαίωνε ότι από τα 45 ευρώ που λαμβάνει ιατρικός επισκέπτης μεγάλης ελληνικής εταιρείας γενοσήμων, ο ίδιος κρατάει τα λιγότερα, ενώ τα περισσότερα καταλήγουν στον γιατρό που συνταγογραφεί…
Μετά την ψήφιση της τροπολογίας για τα φάρμακα, οι παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι ενδέχεται να καταγραφεί έλλειψη φαρμάκων, καθώς σε άλλες χώρες της Ευρώπης θα παρουσιάζονται ευκαιρίες για υψηλότερες τιμές και ουδείς είναι σε θέση να σταματήσει τις παράλληλες εξαγωγές. «Οταν η διαφορά τιμής μεταξύ δύο χωρών είναι πάνω από 12%-15%, η εξαγωγή γίνεται ενδιαφέρουσα για τον έμπορο», λέει με νόημα στην «Κ» αξιωματούχος της Ε.Ε. Αλλά μια ματιά στις φετινές εξαγωγές δείχνει ότι αυτές δεν θα ξεπεράσουν συνολικά τα 400 εκατ. ευρώ, αφού σε μία χώρα, όταν «μειώνεται η δαπάνη, μοιραία μειώνονται και οι εξαγωγές», σημειώνει στην «Κ» ιδιοκτήτης μεγάλης φαρμακαποθήκης. Σήμερα, ένα μεγάλο τμήμα της ρευστότητας φαρμακείων διασφαλίζεται από τη ρευστότητα που δίνουν μέσω πιστώσεων στους φαρμακοποιούς οι φαρμακαποθήκες –περί τα 850 εκατ.–,αμβλύνοντας το πρόβλημα καθυστέρησης πληρωμών του ΕΟΠΥΥ. Ενα βήμα πιο πίσω στην αλυσίδα βρίσκεται το σύνολο των μεγάλων ξένων φαρμακευτικών επιχειρήσεων, ζητώντας πληρωμές σε ρευστό για νέες παρτίδες. Οι αποθήκες πληρώνουν και στη συνέχεια εισπράττουν από τα φαρμακεία τις απαιτήσεις τους εναντι του ΕΟΠΥΥ σαν «ασφάλεια».
Μία λύση στο πρόβλημα των ελλείψεων θα ήταν οι παράλληλες εισαγωγές που γίνονται σε όλη την Ευρώπη· στη Γερμανία και στην Αυστρία, μάλιστα, ενθαρρύνονται με κίνητρα στους φαρμακοποιούς. Για παράδειγμα, ένα πολύ γνωστό φάρμακο για το στομάχι που έχει χάσει την πατέντα του και η πολυεθνική εταιρεία το πουλάει στην Ελλάδα προς 9 ευρώ, στη χονδρική στοιχίζει στην Πολωνία μόλις 1 ευρώ.
Σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των γενοσήμων, στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποστηρίζουν ότι «η ασφάλεια του φαρμάκου στην Ευρώπη είναι διασφαλισμένη. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι παραγωγοί αγοράζουν τις πρώτες ύλες από δυο-τρία ινδικά εργοστάσια και το ερώτημα στη συνέχεια είναι τι κάνουν στα δικά τους. Αλλά τα ονόματα των εταιρειών που ακούγονται στην Ελλάδα (Teva, Ratiopharm) έχουν διαδικασίες και σκευάσματα που έχουν ελεγχθεί πολύ περισσότερες φορές από κάθε ελληνική επιχείρηση». Παράγοντες της αγοράς συνοψίζουν πως «το πρόβλημα είναι ότι με τις νέες ρυθμίσεις, οι εταιρείες αυτές αντέχουν να πωλούν στο κόστος για τρία χρόνια, πράγμα που δεν αντέχουν οι ελληνικές».