Η παρακάτω περίπτωση, όπως περιγράφεται στο πόρισμα, είναι… μοναδική και διεκδικεί δάφνες case study. Η εισαγγελέας κ. Πόπη Παπανδρέου, στο πόρισμα της, κατηγορεί σε πολλές περιπτώσεις για απιστία και ξέπλυμα χρήματος τη διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (Τ.Τ.). Ωστόσο, σε μία περίπτωση, εκείνη της συνεργασίας του Τ.Τ. με την εταιρεία Bestline, του Δημήτρη Κοντομηνά, η εισαγγελική αρχή καταλογίζει στη διοίκηση του Αγγελου Φιλιππίδη και στον επιχειρηματία (αλλά και σε δύο συνεργάτες του) τη δημιουργία «ψευδούς παράστασης».
Περί τίνος πρόκειται; Προσέξτε:
Το 2006, προς το τέλος της περιόδου της γενικότερης οικονομικής φούσκας της χώρας, η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) έδωσε τη δυνατότητα στο Τ.Τ. να κάνει τραπεζικές εργασίες. Το 2008 ο κ. Κοντομηνάς πλησίασε τον επικεφαλής του Τ.Τ., κ. Φιλιππίδη και του πρότεινε να πουλήσει στο Ταμιευτήριο το 51% της Bestline, μιας εταιρείας που θα μετονομάζονταν σε Postcredit και θα εξέδιδε πιστωτικές κάρτες στους πελάτες του Ταμιευτηρίου, μέσω του δικτύου του. Ο κ. Κοντομηνάς, που είχε ξανακάνει τη δουλειά με τις κάρτες, θα «έβαζε» τη διαφήμιση και την εμπειρία. Η Bestline ανήκε στην Demco, τη ναυαρχίδα του ομίλου Κοντομηνά κατά 100% που με τη σειρά του ελέγχονταν κατά 70% από τον ίδιο τον επιχειρηματία.
Απέμενε μια μικρή λεπτομέρεια: Ποιος θα έβαζε τα χρήματα; Ο κ. Αγγ. Φιλιππίδης ανέθεσε στην εταιρεία Deloitte να συντάξει μια αποτίμηση, με δύο μεθόδους, της εταιρείας του κ. Κοντομηνά. Η αποτίμηση, όμως, όπως αναφέρει η κ. Πόπη Παπανδρέου, στηριζόταν σε προσωρινές λογιστικές καταστάσεις της εταιρείας, όπως είχε συμβεί και με τον κ. Λαυρεντιάδη. Στο πόρισμα αποκαλύπτεται ότι οι μέθοδοι παρουσίαζαν μεταξύ τους απόκλιση 600%! Και όπως είναι φυσικό, μετά από αυτό, η ΤτΕ και η εισαγγελέας καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία Bestline αγοράσθηκε από το Τ.Τ. τουλάχιστον…υπερτιμημένα.
Στην ίδια αποτίμηση υπάρχει και μια εκτίμηση σχετικά με τη δυνατότητα της Postcredit να κερδίσει από μελλοντικές ροές. Η κ. Παπανδρέου, όμως, είναι και εδώ αποκαλυπτική: η Deloitte αποδείχθηκε πολύ αισιόδοξη, αφού αποτίμησε τις δυνατότητες κερδών 10 φορές ψηλότερα απ’ ό,τι η ΤτΕ!
Ομως υπάρχει και ακόμα μεγαλύτερη «πέτρα του σκανδάλου», σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα. Πρόκειται για τη λεγόμενη συμφωνία μετόχων, δηλαδή τη συμφωνία των «δύο», που ήταν στην ουσία χρηματοδότηση από τον «ένα», δηλαδή το Τ.Τ., προς τον άλλον. Οπου «άλλος», σύμφωνα με την κ. Παπανδρέου, ήταν η Bestline και μάλιστα με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους από το Τ.Τ.
Ταυτόχρονα η «ναυαρχίδα» του ομίλου Κοντομηνά, η Demco, που ελέγχει την Bestline, έπαιρνε άλλα δάνεια με εξασφάλιση τις μετοχές της… εταιρείας των καρτών!
Το 2009 η ΤτΕ συνέστησε στο Τ.Τ. να αντλούν εταιρείες, όπως αυτή των καρτών, το 75% και στη συνέχεια το 50% των κεφαλαίων τους από το Τ.Τ., αναζητώντας εναλλακτικές πηγές δανεισμού, πράγμα που δεν εφαρμόσθηκε. Πρέπει, ωστόσο, να παρατηρήσει κανείς ότι η συμφωνία μετόχων που δεν τέθηκε υπόψη της Γ.Σ., είναι προγενέστερη της σύστασης της ΤτΕ. Η σύσταση αυτή πήρε τη μορφή εγγράφου (580/10/3/2009), όταν ήδη η αγορά είχε αρχίσει να καταρρέει…
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά λίγο πριν από τις εκλογές του 2009, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο, το Τ.Τ. δάνεισε τον επιχειρηματία έναντι εγγυήσεων ποσό για την αγορά των Village, με εγγύηση τις μετοχές της αλλά και μετοχές των εταιρειών Κοντομηνά. Οι τόκοι από αυτά τα δάνεια εξυπηρετούνταν κανονικά μέχρι το 2012, οπότε η πλευρά Κοντομηνά προσέφυγε και κέρδισε διαιτησία με βάση τη συμφωνία μετόχων. Η διαιτητική απόφαση υποχρεώνει το Τ.Τ. να αγοράσει μετοχές συνολικού ανταλλάγματος 33 εκατ. ευρώ και να πληρώσει τόκους και έξοδα δικαστικής δαπάνης. Τον Οκτώβριο του 2013, μετά την έκδοση της απόφασης, η πλευρά Κοντομηνά ζήτησε να συμψηφισθούν οι τόκοι των δανείων του Village με τους τόκους του κεφαλαίου από τη διαιτησία, κάτι που το «Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο» απέρριψε, προσφεύγοντας κατά της απόφασης της διαιτησίας.
Νομικοί κύκλοι θεωρούν εξαιρετικά πιθανό οι όροι της εισαγγελίας και του ανακριτή απέναντι στην πλευρά Κοντομηνά να περιλαμβάνουν και την επιστροφή στο υπό δημόσιο έλεγχο νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ενός σημαντικού ποσού -το ανεβάζουν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ- από την καταβολή ή μη του οποίου θα εξαρτηθεί και η περαιτέρω πορεία της υπόθεσης για τον επιχειρηματία…