Πρόσφατα, ο Σύλλογος Γονέων Νάουσας αντέδρασε στη δωρεά πετρελαίου θέρμανσης για τα παγωμένα σχολεία της περιοχής από το Ιδρυμα του Τζορτζ Σόρος «Open Society». Σε δηλώσεις του, ο πρόεδρος του συλλόγου υποστήριζε ότι μία τέτοια προσφορά «δεν θα μπορούσε να είναι ανιδιοτελής» και ότι «ο Σόρος θα περίμενε ανταλλάγματα από αυτήν την ευεργεσία». Ισως ο πρόεδρος του συλλόγου γονέων να είχε συνδέσει το όνομα του Τζορτζ Σόρος μόνο με την ιδιότητά του, ως ένας από τους πιο διάσημους επενδυτές παγκοσμίως, άνθρωπος ικανός να επηρεάζει ακόμη και τις πιο ισχυρές κυβερνήσεις. Αυτό όμως που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι το «αθόρυβο» φιλανθρωπικό έργο του, που έχει ξεκινήσει εδώ και 30 χρόνια σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική και Αφρική με βασικό και πρωταρχικό στόχο να δημιουργήσει ανοιχτές κοινωνίες (γι’ αυτό και η οργάνωσή του ονομάζεται Open Society Foundations) εκεί που έως πρότινος κυριαρχούσαν απολυταρχικά καθεστώτα και οι κοινωνίες βρίσκονταν σε κρίση. Οι δωρεές αυτές συνολικά αγγίζουν τα 10 δισ. δολάρια.
Ο ουγγρικής καταγωγής μεγιστάνας, γεννημένος σε εβραϊκή οικογένεια, ήταν 13 ετών όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη χώρα του και βίωσε τη δίωξη των Εβραίων πολύ έντονα. «Ο πατέρας μου κατάφερε να σώσει την οικογένειά μας, αλλά και φίλους του. Μου έμαθε να αντιμετωπίζω τη σκληρή πραγματικότητα αντί να υποκύπτω παθητικά», έλεγε ο Σόρος στην τελευταία του επίσκεψη στη χώρα μας το περασμένο καλοκαίρι. Και ήταν τη δεκαετία του ’70 όταν αποφάσισε ότι… έχει αρκετά χρήματα να ξεκινήσει το Open Society Foundations. «Να βελτιώσεις μία κοινωνία είναι πιο δύσκολο από το να βγάλεις λεφτά. Ξεκίνησα με την ιδέα του ανοίγματος κλειστών κοινωνιών, αλλά και βοηθώντας ήδη ανοιχτές κοινωνίες να λειτουργούν καλύτερα, προωθώντας την κριτική σκέψη», τονίζει ο ίδιος.
Και για να το καταφέρει αυτό, άρχισε τη φιλανθρωπική δράση του με σειρά από αντισυμβατικές πράξεις. Από τις πρώτες του, η χορήγηση υποτροφιών σε μαύρους Νοτιοαφρικανούς για το Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν την εποχή του απαρτχάιντ, όταν αυτοί ήταν πρακτικά αποκλεισμένοι από την ανώτατη εκπαίδευση. Συνέχισε αγοράζοντας φωτοτυπικά μηχανήματα σε πανεπιστήμια και βιβλιοθήκες της Ουγγαρίας, τη δεκαετία του ’80, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο τη διάχυση πληροφοριών που το τότε κομμουνιστικό καθεστώς απαγόρευε να δημοσιευθούν. Με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο Σόρος δημιουργεί ιδρύματα σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ με σκοπό να βοηθήσει τις κοινωνίες να γίνουν πιο δημοκρατικές.
Ο Τζορτζ Σόρος, βλέποντας την κρίση να πλήττει την Ευρώπη, δηλώνει το 2012: «Κατάλαβα ότι η πρώτη χώρα που θα έπρεπε να ξεκινήσει κανείς για να επαναφέρει την αλληλεγγύη στην Ευρώπη είναι η Ελλάδα. Εκεί που οι τωρινές πολιτικές έχουν δημιουργήσει τον μεγαλύτερo πόνο». Ενα χρόνο αργότερα, καλοκαίρι του 2013, δεσμεύεται από την Αθήνα ότι θα επεκτείνει τη δράση του ιδρύματός του και στη χώρα μας, ενισχύοντας ελληνικές ΜΚΟ με πόρους. «Θέλω να φτιάξω “κέντρα αλληλεγγύης” που θα βοηθήσουν Ελληνες και μετανάστες που έχουν ανάγκη», δηλώνει στην Αθήνα. Ο ίδιος έχει ήδη δεσμεύσει 20 εκατομμύρια ως αρχικό κεφάλαιο για τα επόμενα τρία χρόνια, ελπίζοντας ότι θα προσελκύσει και άλλη χρηματοδότηση. Παράλληλα, η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι κάτι που τον ανησυχεί. «Η Χρυσή Αυγή αποκτά πολιτικό έρεισμα δίνοντας κοινωνική βοήθεια σε Ελληνες, ενώ συγχρόνως επιτίθεται σε μετανάστες. Η πρωτοβουλία που προτείνω εγώ είναι βασισμένη στην αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη Ευρωπαίων με Ελληνες και Ελλήνων με μετανάστες. Θα ήταν μία ουσιαστική επίδειξη του πνεύματος που θα έπρεπε να υπάρχει σε όλη την Ευρώπη». Γι’ αυτό και όλη η προσπάθειά του στην Ελλάδα βαφτίζεται «Αλληλεγγύη Τώρα» (Solidarity Now).
Κατανοώντας, ωστόσο, ότι ένα βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η μεγάλη εισροή μεταναστών, το «Solidarity Now» συγκροτεί μία επιτροπή με καθηγητές και ειδικούς στο θέμα της μετανάστευσης, που εργάζονται εθελοντικά και στόχο έχουν να αναδείξουν λύσεις όπως επαναπατρισμός των μεταναστών και μεγαλύτερη χρηματοδότηση από την Ευρώπη.
Επίσης, το πρώτο κέντρο αλληλεγγύης (Solidarity Center) λειτουργεί ήδη στη Θεσσαλονίκη. Τα κέντρα αυτά σκοπό έχουν να δράσουν ως βάση, προσφέροντας υποδομή σε ΜΚΟ και συγχρόνως να προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες, νομικές υπηρεσίες σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κίνδυνο έξωσης και προβλήματα με χρέη. Εντός του 2014, στόχος είναι να ανοίξουν άλλα δύο τέτοια κέντρα στην Αθήνα σε συνεργασία με τον δήμο. Τέλος, για τον χειμώνα που διανύουμε διατίθενται 700.000 ευρώ για τη θέρμανση ευπαθών ομάδων σε συνεργασία με τις ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ και Γιατροί του Κόσμου, ενώ μέχρι στιγμής έχουν επωφεληθεί από το πρόγραμμα 170 σχολεία, ορφανοτροφεία και γηροκομεία σε περιοχές της Αθήνας της Θεσσαλονίκης κ.α.