Η δύσκολη εξίσωση της κατανομής προσφυγόπουλων στα σχολεία

Η δύσκολη εξίσωση της κατανομής προσφυγόπουλων στα σχολεία

3' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κ. Γιώτα Παπαδοπούλου εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη αναζητώντας στην περιοχή της Αξιούπολης του Κιλκίς «καλύτερη ποιότητα ζωής», όπως λέει στην «Κ». Μέσα σε αυτήν περιελάμβανε και την εκπαίδευση των δύο παιδιών της. Το ένα πηγαίνει στην Α΄ Γυμνασίου.

Εδώ και λίγες εβδομάδες, από την έναρξη του σχολικού έτους, η κ. Παπαδοπούλου και οι άλλοι γονείς στο γυμνάσιο της ακριτικής πόλης βρίσκονται μπροστά σε ένα μάλλον δυσεπίλυτο ζήτημα: στους 101 μαθητές της Α΄ Γυμνασίου του σχολείου της Αξιούπολης, οι 50 είναι παιδιά προσφύγων και μεταναστών και οι 51 παλαιότερων κατοίκων της περιοχής. «Και αυτοί δεν είναι όλοι ελληνικής καταγωγής, αλλά τους θεωρώ Ελληνες, καθώς συμμετέχουν στην παιδεία μας», λέει η κ. Παπαδοπούλου.

Θα μπορούσε να το πει κανείς και για τα παιδιά των νεοφερμένων; Οχι ακριβώς. Με την έννοια ότι αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται πολύ να συμμετέχουν «της ημετέρας παιδείας». Οι μαθητές του σχολείου της Αξιούπολης κάνουν κατάληψη ζητώντας, με τη συνδρομή των γονέων τους που έχουν στείλει υπομνήματα σε δύο υπουργούς και σε όλες τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, «ίση κατανομή» των παιδιών προσφύγων και μεταναστών σε σχολικά συγκροτήματα της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Πολυκάστρου.

Τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών μέχρι πέρυσι βρίσκονταν στα θρανία της ΔΥΕΠ (Δομή Υποδοχής για την Εκπαίδευση των Προσφύγων). Μετά δύο χρόνια, πήραν ένα χαρτί παρακολούθησης των ΔΥΕΠ, που ισοδυναμεί με απολυτήριο δημοτικού. Ωστόσο, από τα 50 παιδιά που παρακολουθούν την Α΄ Γυμνασίου, τα 36 επαναλαμβάνουν την τάξη γιατί «κόπηκαν». Ενας μαθητής που ζει στην Αξιούπολη σε διαμέρισμα κι είναι ιδιαιτέρως επιμελής προβιβάσθηκε και θα φοιτήσει στη Β΄ Γυμνασίου.

Η κ. Παπαδοπούλου γνωρίζει καλά τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας και τη δέσμευσή της να προσφέρει εκπαίδευση στα παιδιά εκείνων που φιλοξενούνται στον καταυλισμό της Νέας Καβάλας ή σε διαμερίσματα στην Αξιούπολη. «Αλλά στο τέλος της ημέρας ούτε εκείνοι μαθαίνουν ούτε τα δικά μας παιδιά σε αυτές τις συνθήκες». Δύο εκπαιδευτικοί του γυμνασίου με τους οποίους μίλησε η «Κ», υπό τον όρο της ανωνυμίας, διότι δεν είχαν άδεια να τοποθετηθούν δημόσια, επισήμαναν ότι πολλά από τα παιδιά των προσφύγων «ενδιαφέρονται περισσότερο για τα αγγλικά και τα γερμανικά παρά για τα ελληνικά, και είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς ποιες προτεραιότητες έχουν εκείνοι και οι οικογένειές τους». Ενα άλλο πρόβλημα είναι πως τα παιδιά με το μεγαλύτερο κέφι στα μαθήματα στη ΔΥΕΠ «έφυγαν για Κατερίνη, Θεσσαλονίκη ή άλλες πόλεις της χώρας. Οι καλύτεροι φεύγουν από την περιοχή».

Την περασμένη Τετάρτη, σε συγκέντρωση 250 κατοίκων της περιοχής, συζητήθηκε η πρόταση της διεύθυνσης μέσης εκπαίδευσης να μοιρασθούν τα 50 παιδιά της Αξιούπολης στα γειτονικά γυμνάσια της Γουμένισσας και του Ευρωπού. Αλλά κάτοικοι αυτών των περιοχών αντέδρασαν λέγοντας ότι «υποβαθμίζεται η ποιότητα εκπαίδευσης των παιδιών μας». Ο δήμαρχος του τοπικού δήμου, Κώστας Σιωνίδης, συζητάει το ενδεχόμενο να μεταφερθούν τα παιδιά του γυμνασίου στην πόλη του Κιλκίς, καθώς θεωρεί ότι η περιοχή του Πολυκάστρου έχει επιβαρυνθεί από τον καταυλισμό της Νέας Καβάλας και από τα παιδιά του δημοτικού. Οι λογαριασμοί αυτοί γίνονται φυσικά χωρίς το Κιλκίς. 

Το θέμα είχε τεθεί και στην υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατά την επίσκεψή της στον νομό Κιλκίς πριν από δύο εβδομάδες και εκείνη είχε παραπέμψει τον κ. Σιωνίδη στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Οι εκπαιδευτικοί, από την πλευρά τους, που είναι αντιμέτωποι με το πρόβλημα, θεωρούν ότι δεν θα έχει εύκολη λύση: το να συγκεντρώνεις μεγάλους αριθμούς παιδιών που δεν κατέχουν την ελληνική γλώσσα σε τάξεις με άλλη πλειοψηφούσα σύνθεση επίσης δεν είναι λύση, χάνουν και οι δύο ομάδες.

Η κ. Παπαδοπούλου εκτιμά ότι όσο διευρύνονται οι ομάδες των παιδιών που δεν μιλούν ελληνικά σε μια τάξη τόσο περιορίζονται και οι δικές τους δυνατότητες να μάθουν. «Πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους όταν είναι πάνω από πέντε», λέει, ενώ ένας εκπαιδευτικός με τη σειρά του παρατηρεί ότι σε τάξεις «με πέντε έως δέκα άτομα υπάρχουν δύο πραγματικότητες, εκείνη των γηγενών και εκείνη των νεοφερμένων. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα συναντηθούν μεταξύ τους, είτε στο σχολείο είτε αλλού», λέει στην «Κ».

Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι γονείς επιμένουν πως θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν νομικά και πολιτικά μέσα ώστε να αποκλεισθεί η εγγραφή των παιδιών προσφύγων και μεταναστών σε ένα μόνο σχολείο, η μεγάλη πλειονότητα των γονέων των μαθητών του γυμνασίου της Αξιούπολης βλέπει το θέμα ψύχραιμα και σε αυτό συμφωνεί με τους εκπαιδευτικούς: Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος ώστε η τάξη να λειτουργήσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή