«Πράσινες» ελληνικές ιδέες κερδίζουν έδαφος

«Πράσινες» ελληνικές ιδέες κερδίζουν έδαφος

3' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο καθαρισμός της θάλασσας από τα πλαστικά, η απομάκρυνση των τρωκτικών από τα σπαρτά με οικολογικό τρόπο αλλά και η περιβαλλοντική εκπαίδευση των μαθητών σε μια αυλή που θα αποτελεί προέκταση του δημόσιου χώρου – αυτές ήταν οι ελληνικές πράσινες προτάσεις που έδωσαν το «παρών» στον Βαλκανικό Διαγωνισμό Green Ideas 2020, αποσπώντας τις καλύτερες των διακρίσεων. 

«Πριν από οκτώ χρόνια το Rockfeller Brothers Fund έβαλε τα θεμέλια για έναν διαγωνισμό οικολογικού χαρακτήρα στα Δυτικά Βαλκάνια», εξηγεί διαδικτυακά στην «Κ» ο Παναγιώτης Τζαννετάκης, project manager της Human Rights 360, που από κοινού με το HIGGS, διαχειρίστηκαν τον εθνικό διαγωνισμό. «Η φιλοσοφία ήταν να δημιουργηθεί ένας θεσμός σε μια γεωγραφική περιφέρεια, όπου οι πληγές από τους πολέμους της δεκαετίας του ’90 δεν είχαν επουλωθεί, αλλά και να καλλιεργηθεί η οικολογική συνείδηση στην εν λόγω περιοχή, όπου τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι κρίσιμα». 

Στο πλαίσιο αυτών των ζυμώσεων, έχουν προκύψει διακρατικές συνεργασίες αλλά και πολλά ευφάνταστα προγράμματα. «Ο “ταχυδακτυλουργός της ανακύκλωσης”, που γυρίζει τα σχολεία στη Βόρεια Μακεδονία και η φάρμα στο Μαυροβούνιο που αναλαμβάνει γαϊδουράκια, τα οποία έχουν υποστεί κακοποίηση, αποτελούν μερικά από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα», αναφέρει ο κ. Τζαννετάκης. «Δεχθήκαμε περί τις τριάντα αιτήσεις από τις οποίες επελέγησαν δέκα και εν συνεχεία οι τρεις, που εκπροσώπησαν στον διαγωνισμό την Ελλάδα», σχολιάζει εκ μέρους του HIGGS η κ. Αλεξάνδρα Εμιρζά. Hταν η δεύτερη χρονιά που η χώρα μας συμμετείχε στη διοργάνωση, η οποία λόγω πανδημίας πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά. 

Γκάμα δραστηριοτήτων

«Πράσινες» ελληνικές ιδέες κερδίζουν έδαφος-1
Η τυτώ, το πιο ανθρωπόφιλο νυχτόβιο αρπακτικό, σαγήνευσε με τις πολύτιμες ιδιότητές της τους κριτές, αν και δεν κατόρθωσε να λάβει έπαθλο. 

«Είχαμε διαπιστώσει ένα μεγάλο έλλειμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης· ο προαύλιος χώρος των σχολικών μονάδων είναι επιθετικός προς τα παιδιά και η παρεχόμενη περιβαλλοντική εκπαίδευση γίνεται με παρωχημένες μεθόδους», σχολιάζει στην «Κ» η Δομινίκη Βαγιάτη, εκπροσωπώντας μία ομάδα περίπου δέκα ατόμων, εκπαιδευτικών, επιστημόνων του περιβάλλοντος, αρχιτεκτόνων και καλλιτεχνών, που ανήκουν στην Πράσινη Κοινότητα Θεσσαλονίκης. Η αρχική δράση ήταν η μετατροπή μιας παλιάς πολυκατοικίας σε πράσινο κτίριο, μια πρωτοβουλία που έγινε γνωστή ως «Κοινά Υπό Κατοίκηση». «Εκεί γεννήθηκε η ιδέα για υλοποίηση προγραμμάτων στα σχολεία, τον περασμένο Μάρτιο», θυμάται η κ. Βαγιάτη, «σχεδιάζαμε μια μεγάλη γκάμα υπαίθριων δραστηριοτήτων, από σχολικό λαχανόκηπο και κομποστοποιητή έως διαδρόμους κίνησης στη σχολική αυλή». Τις παραπάνω ιδέες μπορεί να αναχαίτισε ο κορωνοϊός, αλλά τις επιβράβευσε ο βαλκανικός διαγωνισμός. Η πρόταση Green School Days που διακρίθηκε στην κατηγορία «Νέες Ιδέες» αποσπώντας χρηματικό έπαθλο 5.000 δολαρίων. «Αισιοδοξούμε ότι την άνοιξη οι ιδέες μας θα πάρουν σάρκα και οστά στο 40ό Ιωαννίδειο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου», καταλήγει η κ. Βαγιάτη. 

Εκατό τόνους πλαστικό είχαν συλλέξει από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο οι αλιείς, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Mediterranean Cleanup» της ΕΝΑΛΕΙΑ, που διακρίθηκε στην κατηγορία «Εγχειρήματα σε αρχικό στάδιο εξέλιξης» και βραβεύθηκε με 10.000 δολάρια. «Η ιδέα μας γεννήθηκε κυριολεκτικά μέσα στο καΐκι», εξηγεί ο 26χρονος Λευτέρης Αραπάκης, ιδρυτής της ΕΝΑΛΕΙΑ, της πρώτης επαγγελματικής σχολής για αλιείς στην Ελλάδα. «Οι ψαράδες μαζί με τα ψάρια αλίευαν και πολύ πλαστικό, το οποίο ξαναπετούσαν στη θάλασσα, εμείς τους ενθαρρύναμε να το φέρνουν στη στεριά», επισημαίνει. «Στην αρχή το στοιβάζαμε, μετά αρχίσαμε να στέλνουμε πλαστικά μπουκάλια και δίχτυα σε οργανισμούς στην Ολλανδία και την Ισπανία αντίστοιχα, ενώ τα υπόλοιπα τα προωθούσαμε στην ανακύκλωση», περιγράφει ο ίδιος, που επενδύει το χρηματικό έπαθλο σε επέκταση του δικτύου του σε όλη τη χώρα. 

Η τυτώ, το πιο ανθρωπόφιλο νυχτόβιο αρπακτικό, σαγήνευσε με τις πολύτιμες ιδιότητές της τους κριτές στον διαγωνισμό, παρά το ότι δεν κατόρθωσε να λάβει κάποιο έπαθλο. «Η τυτώ διαβιοί αποκλειστικά σε αγροτικά οικοσυστήματα και φωλιάζει σε παλιά πέτρινα και πλίνθινα οικήματα», περιγράφει στην «Κ» ο Βασίλης Μποντζώρλος, διδάκτωρ οικολογίας και άγριας πανίδας, «η μεγάλη της αρετή είναι ότι τρέφεται αποκλειστικά με ποντίκια, ένα μόνο άτομο τρώει ετησίως 3.000-6.000 τρωκτικά». Στο Ισραήλ αξιοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια τα εν λόγω αρπακτικά προκειμένου να περιοριστεί η χρήση τρωκτικοκτόνων στις καλλιέργειες. Ο δρ Μποντζώρλος με την ΑΜΚΕ Τυτώ, που έχει συστήσει, άρχισε δειλά από το 2016 να τοποθετεί ξύλινες φωλιές στον θεσσαλικό κάμπο. Σήμερα έχουν φτάσει τις εκατό, εκ των οποίων τουλάχιστον οι μισές έχουν εντοπιστεί και κατοικηθεί από την τυτώ, ενώ το 20% έχει αναπαραχθεί. «Η τυτώ είναι φίλη του αγρότη» καταλήγει, «οι ζημιές που έχουν υποστεί τα τελευταία δέκα χρόνια οι αγρότες στη Θεσσαλία από τα τρωκτικά ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια». 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή