Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα εκθέματα που θα δούμε στο Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών, το οποίο προετοιμάζει με μεγάλο ζήλο η Αγγελική Κοτταρίδη, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, για να εγκαινιαστεί το φθινόπωρο του 2021, δεν θα είναι μόνο τα αρχιτεκτονικά θραύσματα από το ανάκτορο, ο «Παρθενών» της Μακεδονίας, ή τα περίφημα γλυπτά της αυλής του Φιλίππου. Θα υπάρχουν τεκμήρια πολύ πιο ταπεινά μα εξίσου συγκινητικά, όπως αρχαία κεραμίδια με χνάρια ζώων: «Την ώρα που τα άφηναν οι κεραμοποιοί να στεγνώσουν στον ήλιο, προτού τα ψήσουν, πολλά τετράποδα άφησαν τυχαία το αποτύπωμά τους. Εχουμε κεραμίδια με πατούσες από γάτες, σκύλους, γουρουνάκια, κότες και κατσικάκια», μας λέει η αρχαιολόγος, που φημίζεται για τη ζωοφιλία της.
«Οι αρχαίοι είχαν αρμονική συμβίωση με τη φύση και έτσι στο τμήμα της μόνιμης έκθεσης, που αφορά τους κατοίκους της πόλης των Αιγών, θα τοποθετηθούν και αυτά, καθώς τα ζώα αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς τους. Στις Αιγές έχουν βρεθεί επιτύμβιες στήλες παιδιών που τα συντροφεύουν μικρά σκυλάκια. Στα τρυφερά αυτά ευρήματα στηρίξαμε και εκπαιδευτικά προγράμματα, διότι είναι πολύ σημαντικό οι Ελληνες μαθητές να μάθουν εξ απαλών ονύχων να σέβονται και να αγαπούν τα ζώα. Δυστυχώς, περιπτώσεις στην Κρήτη ή στη Νίκαια δείχνουν ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να επιτύχουμε κάτι τέτοιο».
«Τα οικόσιτα, αλλά κυρίως τα άγρια, τα πτηνά, οι σαύρες, οι σκατζόχοιροι, τα έντομα είναι οι φυσικοί κάτοικοι των αρχαιολογικών μας χώρων. Εμείς είμαστε οι εισβολείς που ανατρέπουμε τις ισορροπίες του κόσμου τους για να τον προσαρμόσουμε στις ανάγκες και στις επιδιώξεις μας, χρησιμοποιώντας συχνά υλικά και μεθόδους ασύμβατες με το φυσικό μικροπεριβάλλον αλλά και τις αρχαιότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι, ύστερα από λίγο καιρό, ο ίδιος ο χώρος τείνει να αποβάλει τα υλικά αυτά», τονίζει. «Εμείς στη Νεκρόπολη των Αιγών φυτέψαμε 6.500 δένδρα της τοπικής χλωρίδας, για τροφή και καταφύγιο στα πουλιά και στα μικρά άγρια ζωάκια, βοηθώντας έτσι το οικοσύστημα. Αντί για δηλητηριώδη ποντικοφάρμακα, έχουμε οικόσιτες γάτες, όπως και το Μουσείο Ερμιτάζ – ο πρώτος διδάξας. Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα, ώστε να μη βλάπτουμε το έδαφος, τους εργαζομένους και, φυσικά, τους επισκέπτες μας. Βλέπετε, τους αρχαίους και τον τρόπο που σκέπτονταν δεν τους προσεγγίζει κανείς μόνο μέσα από τη γνώση της Ιστορίας, αλλά και από τα συνολικά βιώματα σε έναν αρχαιολογικό χώρο. Η επαφή με τη φύση, που εκείνοι είχαν αποθεώσει, είναι ένα από τα ισχυρότερα. Ο τρόπος που τα μνημεία δένονται με το φυσικό περιβάλλον είναι ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία της γοητείας τους».
[email protected]