Με τον νόμο 4610/2019 υλοποιήθηκε η συνέργεια του Πανεπιστημίου Πατρών με το ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Κατά κύριο λόγο, όμως, η διαδικασία της δημιουργίας νέων τμημάτων και της συγχώνευσης με το ΤΕΙ τραυμάτισε το μοντέλο λήψης αποφάσεων στο πανεπιστήμιό μας, που αν και σε αρκετές περιπτώσεις είχε αποδειχθεί αναποτελεσματικό, έχει διαχρονικά δημοκρατική και κατά συνέπεια θεσμική νομιμοποίηση.
Η παραπάνω διαδικασία έγινε με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση αυστηρά και μόνον πελατειακών αιτημάτων και σχέσεων. Τα προβλήματα αυτά, που επιδεινώνονται την περίοδο της πανδημίας της COVID-19 που διανύουμε, χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Η συνέργεια έγινε χωρίς να έχουν απαντηθεί τα εξής ερωτήματα:
• Πόσους αποφοίτους χρειάζεται η χώρα και έχει ανάγκη η οικονομία της, ανά γνωστικό αντικείμενο και ανά επάγγελμα;
• Πόσοι φοιτητές με τη διαθέσιμη χρηματοδότηση από τη πολιτεία μπορούν να σπουδάσουν ποιοτικά και ανταγωνιστικά;
• Θέλουμε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, το οποίο είναι μόνο για διδασκαλία και παροχή πτυχίων ή ένα πανεπιστήμιο που μπορεί να προσφέρει ποιοτικές σπουδές (με βάση πάντα τη διαθέσιμη χρηματοδότηση) και να συνεισφέρει στην ανάπτυξη και στην οικονομία της χώρας;
• Η δημιουργία νέων τμημάτων θα πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες της χώρας και δεν θα γίνει εάν δεν έχει προηγηθεί η εξασφάλιση του ανθρώπινου δυναμικού, των εργαστηριακών και κτιριακών υποδομών, για να μην ξανασυμβούν όσα έγιναν με τα τμήματα που δημιουργήθηκαν το 2000, χωρίς να υπάρξει πρόνοια γι’ αυτά.
Η πολιτεία οφείλει να αποφασίσει τι είδους πανεπιστήμιο θέλει να είναι το Πανεπιστήμιο Πατρών. Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, οι χρόνιες βεβαιότητες υποχωρούν μπροστά στο απρόβλεπτο και οι κυρίαρχες απόψεις αχρηστεύονται μέσα στη νέα πραγματικότητα.
Χρειάζονται νέες μέθοδοι και τρόποι για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η αλλαγή παραδείγματος είναι περισσότερο αναγκαία από κάθε άλλη φορά.
* Ο κ. Χρήστος Μπούρας είναι πρύτανης του Παν. Πατρών.