Η οδός Πρωτοπαπαδάκη έχει κυρίως καταστήματα εστίασης και συνεργεία αυτοκινήτων. Είναι όλα ανοιχτά κι έτσι δεν πολυκαταλαβαίνεις lockdown. Μόνο το ότι χρειάζεται να περπατήσεις την ανηφορική οδό δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει, μιας και κανονικά στα Τουρκοβούνια ανεβαίνεις με το αυτοκίνητο κι έπειτα ξεκινάς την πεζοπορία. Αυτό ισχύει για όσους έρχονται από το Γαλάτσι. O συγκεκριμένος ορεινός όγκος δίνει… ανάσα σε τέσσερις περιοχές. Ανάμεσα σε Γαλάτσι, Κυψέλη, Πολύγωνο και Ψυχικό, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών έχουν τη δυνατότητα να κάνουν εδώ τη βόλτα τους. Μπορούν μάλιστα να έρθουν απευθείας από μονοπάτια τα οποία ξεκινούν μέσα από τις γειτονιές.
Η δική μας ενδεικτική διαδρομή έχει μήκος 2 χλμ. και ακολουθεί εν πολλοίς τον κεντρικό ασφαλτόδρομο έχοντας συνεχώς πανοραμική θέα στο Λεκανοπέδιο. Ως αφετηρία υπολογίζουμε την πλατεία Χατζησπύρου, στο τέλος της οδού Πρωτοπαπαδάκη, όπου ο δρόμος στρίβει δεξιά και ανεβαίνει στον περιφερειακό.
Ως τερματισμό θεωρούμε το σημείο θέας μετά τον οικισμό Γεωργίου Παπανδρέου. Συνολικά 2 χλμ. τα οποία όμως μπορούν να αυξηθούν ανάλογα με τις παρακάμψεις. Μπορείτε για παράδειγμα να περπατήσετε όλο τον περιφερειακό δρόμο (3 χλμ.) κι έπειτα να καταλήξετε στο ίδιο σημείο θέας, ή να περάσετε όλο σας τον χρόνο στο Αττικό Αλσος που βρίσκεται πάνω στη διαδρομή.
Η βόλτα μπορεί να γίνει στο μονοπάτι που βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό δρόμο και φτάνει έως το καφέ – εστιατόριο «Zafiro» (πρώην «Ζέπελιν»). Δεν λειτουργεί, όπως φυσικά ούτε και το όμορφο θερινό σινεμά απέναντι. Λειτουργεί όμως το περίφημο Αττικό Αλσος, οι πύλες του οποίου ανοίγουν στις 6.30 το πρωί και κλείνουν στις 10.30 το βράδυ – όπως αναγράφεται τουλάχιστον στην είσοδό του.
«Να χαμογελάσω κιόλας; Α, δεν θα φανεί με τη μάσκα», μου λέει περιπαικτικά ο Χρήστος, ιδιοκτήτης της καντίνας που λειτουργεί ακόμη μέσα στο Αττικό Αλσος, ενόσω τον φωτογραφίζω. Χαμογελάει βέβαια δίνοντας μια νότα χαράς. Αυτή η νότα επικρατεί παντού γύρω μου, αφού κανείς δεν δείχνει να βιώνει εγκλεισμό.
Τα πλακόστρωτα μονοπάτια που έχουν διαμορφωθεί εδώ, σε έκταση 550 στρεμμάτων, χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους των γύρω περιοχών πολύ πριν από την COVID-19. Γονείς με τα παιδιά τους παίζουν με μπάλες και πατίνια, ο Φάνης κάνει την καθημερινή του προπόνηση Callanetics (εναλλακτικό σύστημα ασκήσεως που υπόσχεται θεαματική βελτίωση σώματος), 5-6 ηλικιωμένοι απολαμβάνουν το περπάτημά τους μέσα στη φύση.
Τα γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ δεν λειτουργούν, οι παιδικές χαρές είναι κλειδωμένες, το γηπεδάκι 5×5 που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και δεν μπορεί να κλειδωθεί δίνει πεδίο σε μερικούς νεαρούς. Τα γήπεδα τένις είναι όλα κατειλημμένα. «Εχει αρχίσει να ανεβαίνει πολύ το τένις και πολύ φοβόμαστε ότι τώρα που είναι από τα ελάχιστα αθλήματα που επιτρέπονται θα αυξηθεί πολύ ο κόσμος και δεν θα βρίσκουμε άδειο γήπεδο», λένε τρεις νεαροί φίλοι που ξεκίνησαν πρόσφατα και οι ίδιοι την ενασχόληση.
Πυκνή βλάστηση
Περπατώ μέσα στην πυκνή βλάστηση, ο ήλιος τρυπώνει από τις φυλλωσιές και χρυσίζει κατά τόπους το έδαφος, τα πουλιά τιτιβίζουν αδιάκοπα. Κιόσκια κάθε τόσο, παγκάκια για ξεκούραση, χωμάτινα μονοπάτια που τέμνουν το κεντρικό πλακόστρωτο. Απομονωμένο συναντώ ένα ζευγάρι που κάνει γυμναστική ενώ ένας παππούς λίγο παρακάτω μου υποδεικνύει τη διαδρομή του τζόγκινγκ η οποία έχει μικρότερη κλίση από το υπόλοιπο άλσος. Σε κάθε περίπτωση, εδώ μέσα εύκολα περπατάς μία ώρα συνεχόμενη ή και παραπάνω. Το πιο ωραίο είναι ότι δεν έχεις καθόλου θέα στο Λεκανοπέδιο, τόσο πυκνή είναι η βλάστηση. Σε μία πλευρά μάλιστα έχει διαμορφωθεί κήπος με ελληνικούς θάμνους όπου μικρές πινακίδες ενημερώνουν για το κάθε είδος που βλέπεις.
Εξω από το Αττικό Αλσος ο περίπατος συνεχίζεται στον κεντρικό δρόμο: μια κότα εμφανίζεται μπροστά μου πανικόβλητη κι αρχίζει να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο Γιάννης βγαίνει από το σπιτάκι του και της φωνάζει: «Κάτσε ήσυχα, πάλι το σκας;». Η επαναστάτρια κότα είναι μέλος μιας μεγάλης παρέας την οποία ανατρέφει ο Γιάννης Φρατσέσκος στα Τουρκοβούνια λες και είναι στο χωριό. Μαζί ζουν χήνες, γαλοπούλες και δύο κατσίκες. Αυτή είναι και η πρώτη… προειδοποίηση ότι εισέρχεστε σε ένα αλλιώτικο κόσμο μια και λίγο παρακάτω ξεκινά ο οικισμός Γεωργίου Παπανδρέου, ένα χωριό μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Η βόλτα που προτείνουμε διασχίζει τον οικισμό και κατηφορίζει έως ένα υπέροχο σημείο με θέα τον Λυκαβηττό, την Ακρόπολη και μέχρι τη θάλασσα. Ειδικά στο ηλιοβασίλεμα οι επισκέπτες φτιάχνουν εδώ μια ιδιότυπη κερκίδα. Κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας – κυρίως από την τσιμεντούπολη που απλώνεται μπροστά τους.
Αίσθηση ελληνικής επαρχίας σε ένα χωριό «κρυμμένο» στην πόλη
Ο οικισμός Γεωργίου Παπανδρέου μοιάζει με χωριό. Οχι λόγω ομορφιάς αλλά εξαιτίας της αίσθησης ελληνικής επαρχίας που εκπέμπει και δεν περιμένεις να δεις μέσα στην Αθήνα. Αραιοκτισμένα σπίτια από κάθε λογής υλικά, από παραπήγματα μέχρι σύγχρονες κατοικίες, μάντρες, αυλές με μποστάνια ή καλλωπιστικά που φροντίζονται καθημερινά, συζητήσεις στα κεφαλόσκαλα για το φαγητό της ημέρας, κότες που το σκάνε από τα κοτέτσια και κυκλοφορούν στους δρόμους, γάτες που τρίβονται στα πόδια σου για να τους δώσεις μεζέ. «Πενήντα οικογένειες ζούμε εδώ», μου λέει ο 23χρονος Γιώργος, «είναι πολύ ιδιαίτερα, το μόνο πρόβλημα είναι η μετακίνηση, μια και δεν υπάρχουν συγκοινωνίες». Λέγεται ότι η περιοχή άρχισε να κατοικείται από τη δεκαετία του 1940, ωστόσο τη μορφή οικισμού πήρε τη δεκαετία του 1960 επί Γεωργίου Παπανδρέου, όπως υποδηλώνει και το όνομά της. Οι ιδιοκτησίες έχουν αμφισβητηθεί πολλές φορές, η υπόθεση έχει περάσει από τα δικαστήρια και το ιδιοκτησιακό καθεστώς παραμένει ασαφές. Ηλεκτροδοτήθηκε και υδροδοτήθηκε δε μόλις τη δεκαετία του 1990. «Εμείς εδώ είμαστε αληθινό χωριό. Και πού να δεις παλαιότερα», λέει η κ. Βούλα ενόσω ποτίζει τα λουλούδια της κι εγώ κρατώ απόσταση ασφαλείας για να την προστατεύσω. «Οι νέοι πλέον ανεβοκατεβαίνουν για δουλειά, εμείς οι μεγαλύτεροι δεν πολυκυκλοφορούμε, αλλά δεν μπορούμε και να κλειστούμε σε κλουβί. Στην προηγούμενη καραντίνα όλη η Κυψέλη εδώ ήταν κάθε απόγευμα», σχολιάζει.
Προμήθειες
• Καφέ, ροφήματα, αρτοσκευάσματα κ.λπ. μπορείτε να προμηθευτείτε από το «Επτάζυμο» στην οδό Πρωτοπαπαδάκη 25 και λειτουργεί όλο το 24ωρο. Εναλλακτικά, μπορείτε να πάρετε καφέ στο χέρι από το Green day (Πρωτοπαπαδάκη 70). Λειτουργεί έως τις 17.00.
• Ο Γ. Φρατσέσκος τροφοδοτεί τις γειτονιές εδώ και κάμποσα χρόνια με αυγά ημέρας αλλά και κότες. Επίσης, εμπορεύεται πατάτες που φέρνει απευθείας από τη Νάξο, από την οποία κατάγονται πολλοί κάτοικοι του Γαλατσίου. Κάνει και διανομή κατ’ οίκον (τηλ. 6950-482070).
• Εντός του Αττικού Αλσους λειτουργεί καντίνα με σνακ, παγωτά, βάφλες και γρανίτες.