Παρακολουθώ τις εκκλήσεις επιστημόνων και παραγόντων, των οποίων η γνώμη έχει ειδικό βάρος, προς τους πολίτες ειδικά των περιοχών εκείνων που βρίσκονται στην καρδιά της «καταιγίδας» του Covid 19, να περιορίσουν στο ελάχιστο τις μετακινήσεις τους και, ή ει δυνατόν, να μην βγαίνουν από τα σπίτια τους.
Δεν κινδυνολογούν, υπενθυμίζουν το καθήκον καθενός ατομικά, να προστατεύσει τον εαυτό του, τους γύρω του και την κοινότητα.
Αν όλοι, όπως σωστά μας ζητάνε, τηρήσουμε το μέτρο της αυτοπροστασίας, θα συνεισφέρουμε τα μέγιστα στο δύσκολο εγχείρημα να αναχαιτιστεί και στη συνέχεια να τιθασευτεί ο ιός. Έτσι, τουλάχιστον, ελπίζουμε.
Αυτό έπραξε συνάδελφος και φίλος, με υποκείμενο νόσημα, που έχει κλειστεί, εδώ και κάμποσο καιρό στο διαμέρισμά του για να γλιτώσει.
Χθες πληροφορήθηκα ότι νόσησε ο ίδιος, όπως και η κορούλα του, μαθήτρια στο δημοτικό. Πως μπήκε ο ιός στο σπίτι; Τον κουβάλησε, προφανώς, η μικρή από το σχολείο.
Σήμερα στην Δεσκάτη Γρεβενών και τα πέριξ αυτής χωριά, όπου όπως στη Θεσσαλονίκη και σχεδόν σε όλη την Ελλάδα πλέον, θερίζει ο ιός, η συντριπτική πλειονότητα των γονέων δεν έστειλαν τα παιδία τους στα σχολεία, σε μια ενστικτώδη κίνηση προστασίας τους και αποφυγής περαιτέρω διασποράς στην κοινωνία.
Άκουσα, ωστόσο, το μεσημέρι την υπουργό Παιδείας να λέει ότι δεν έχει εισήγηση των ειδικών που να της λένε να κλείσει και τα δημοτικά αλλά και εκείνα της Ειδικής Αγωγής που είναι ακόμα πιο δύσκολη περίπτωση ως προς την διαχείριση.
Αναρωτήθηκα πως είναι δυνατόν από τη μια να γίνονται απεγνωσμένες εκκλήσεις για αποφυγή συγχρωτισμού και από την άλλη οι αίθουσες στα σχολεία να λειτουργούν σαν θερμοκήπια επώασης του ιού.
Εκπαιδευτικοί στους οποίους αναζήτησα την απάντηση, μου είπαν ότι μένουν ανοιχτά τα δημοτικά διότι εάν κλείσουν θα πρέπει να αυξηθούν οι άδειες ειδικού σκοπού στους γονείς, οι οποίοι θα πρέπει να τα φροντίσουν κατά την παραμονή στα σπίτια και ακόμα γιατί δεν δύνανται οι μικροί μαθητές να ανταποκριθούν στην τηλεκπαίδευση.
Ίσως να είναι έτσι, αλλά εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, υπεράνω όλων είναι η «σωτηρία της πόλης», προέχει, δηλαδή, η με κάθε τρόπο αναχαίτιση της διασποράς, και εν τέλει η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Τα υπόλοιπα, θα τα βρούμε αργότερα.