Αρκεί να διατεθούν οι πόροι της Ελλάδας σε μια μεγαλύτερη ποσότητα τεστ διάγνωσης της COVID-19 ή έχει σημασία να γνωρίζουμε τις διαφορές στον εσωτερικό σχεδιασμό των διαφορετικών τεστ, ώστε να συνδυάζονται στον κατάλληλο χρόνο και τόπο η πολιτική οικονομία της έγκαιρης κλινικής αντιμετώπισης (μοριακά τεστ) με την επιδημιολογική μελέτη (τεστ αντισωμάτων); Πώς θα γίνει αυτό χωρίς μια έρευνα και εκπαίδευση στην «Επιστήμη, Τεχνολογία, Κοινωνία», γνωστή διεθνώς ως STS (Science, Technology, Society ή Science and Technology Studies); Δεν πρέπει να έχει μια δημοκρατική κοινωνία το STS δυναμικό που θα συμβάλλει αποφασιστικά για τηλεμαθήματα ή τηλεργασία, ώστε να επιλέξει τον σχεδιασμό που είναι ο πιο συμπεριληπτικός, ευπροσάρμοστος και ανθεκτικός για τους διαθέσιμους πόρους; Τα ερωτήματα αυτά θέτει ο κ. Τέλης Τύμπας, πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης (ΙΦΕ) του Παν. Αθηνών, μιλώντας στην «Κ» για το διατμηματικό μεταπτυχιακό STS, το οποίο διευθύνει.
Ειδικότερα, στην κοινότητα των μεταπτυχιακών φοιτητών του ΙΦΕ (πρώην ΜΙΘΕ) συναντιούνται εδώ και χρόνια βιολόγοι και φιλόλογοι, μηχανικοί και κοινωνιολόγοι, μαθηματικοί και δικηγόροι, φυσικοί και φιλόσοφοι, οικονομολόγοι και ιστορικοί. Το καινοτόμο τμήμα, που πρωταγωνιστεί στη διεπιστημονικότητα, έχοντας επιλέξει να συμμετέχει οργανικά σε μια σχολή θετικών επιστημών και όχι σε μια σχολή ανθρωπιστικών ή κοινωνικών επιστημών, είναι από τα πρώτα στη χώρα που προχώρησαν στην ίδρυση ενός διεθνούς, αγγλόφωνου μεταπτυχιακού, στο διεπιστημονικό πεδίο «Επιστήμη, Τεχνολογία, Κοινωνία», σε συνεργασία με το τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ.
Ηδη, σύμφωνα με τον κ. Τύμπα, φοιτητές από την Ολλανδία και τη Γερμανία έχουν αξιοποιήσει το αγγλόφωνο STS του ΕΚΠΑ και το πρόγραμμα Erasmus για να συγγράψουν διπλωματικές για θέματα που ξεκινούν από τη ρητορική των τεχνολογιών παρέμβασης στο γενετικό υλικό και φθάνουν στο άνοιγμα του «μαύρου κουτιού» της τεχνητής νοημοσύνης. Οπως λέει ο διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος, «τα θέματα αυτά δείχνουν τη στόχευση του STS, διεθνώς και στο ΕΚΠΑ. Δηλαδή, την ανάδειξη της εγγενούς κοινωνικότητας του σχεδιασμού της επιστήμης, της τεχνολογίας και της Ιατρικής. Ωστε να μπορεί μια δημοκρατική κοινωνία με τους θεσμούς της να διαμορφώνει πολιτική γνωρίζοντας τον σχεδιασμό της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο οποίος και καθορίζει τη σχέση των δύο».