Ντυμένοι από την κορυφή ως τα νύχια με προστατευτικό εξοπλισμό, οι γιατροί και οι νοσηλευτές του νοσοκομείου «Σωτηρία» μαζεύονται γύρω από έναν ασθενή με COVID-19, δίνοντας μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή.
Ακριβώς από πίσω τους, σιωπηλός και απαρατήρητος, στέκεται ένας εργαζόμενος ενδεδυμένος με τον ίδιο ακριβώς εξοπλισμό, επιφορτισμένος όμως με ένα εντελώς διαφορετικό καθήκον: να απολυμαίνει τις επιφάνειες, να συλλέγει τα απορρίμματα σε σακούλες για μολυσματικά απόβλητα και να σφουγγαρίζει το πάτωμα, περνώντας διακριτικά μπροστά από τις κλίνες και τα μηχανήματα υποστήριξης των ΜΕΘ.
Οι καθαριστές των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας για την Covid, βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν μεγάλο κίνδυνο μόλυνσης προκειμένου να συμβάλουν στην ομαλή λειτουργία τους, και η δουλειά τους είναι άκρως σημαντική για την αποτροπή μετάδοσης ασθενειών στα νοσοκομεία.
Ωστόσο, το γεγονός ότι θεωρούνται ανειδίκευτοι εργάτες με παρασκηνιακό ρόλο, έχει ως αποτέλεσμα να μένουν μακριά από το φως της δημοσιότητας.
Ετσι, και παρότι όλος ο πλανήτης επαινεί το ιατρικό προσωπικό για το ζωτικής σημασίας έργο του εν μέσω πανδημίας, σπάνια γίνεται λόγος για τους καθαριστές.
«Ο κόσμος μιλάει μόνο για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Φυσικά, αυτό είναι καλό, καθώς είναι εκείνοι που δίνουν τη μεγαλύτερη μάχη», αναφέρει η Άννα Αθανασίου, η οποία εργάζεται ως καθαρίστρια στο «Σωτηρία».
«Αλλά ανάμεσά τους βρισκόμαστε και εμείς. Μπορεί να μην ξέρουμε πώς να θεραπεύσουμε έναν άνθρωπο, αλλά βοηθάμε με τον τρόπο μας, με τη δουλειά μας. Είμαστε μια αλυσίδα. Η δουλειά μας, θεωρώ, είναι απολύτως απαραίτητη», τονίζει.
«Δεν μπορώ να διαχωρίσω [τη δουλειά τους] από εκείνη του γιατρού ή του νοσηλευτή. Είναι εξίσου σημαντική», αναφέρει η Αντωνία Κουτσούκου, καθηγήτρια Πνευμονολογίας και επικεφαλής της κλινικής αναπνευστικών ασθενειών του Πανεπιστημίου Αθηνών στο «Σωτηρία».
Οι καθαριστές αισθάνονται σαν να είναι «ο τελευταίος τροχός της αμάξης, σαν κανένας να μην μας λαμβάνει υπόψη», όπως ανέφερε μια άλλη καθαρίστρια στο νοσοκομείο.
Το ιατρικό προσωπικό συμπεριφέρεται καλά σε εκείνη και τους συναδέλφους της, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολύ θετικά το ομαδικό πνεύμα εντός του νοσοκομείου. Έξω από αυτό, ωστόσο, η επικρατούσα στάση απέναντι στους καθαριστές είναι: «Δεν σε είδα, δεν σε ξέρω».
Επιπλέον, όλοι τους εργάζονται με μονοετές συμβόλαιο και δεν γνωρίζουν εάν θα έχουν δουλειά μετά τον Δεκέμβριο.
Στην αρχή της πανδημίας, οι ειδικοί έδειξαν στους καθαριστές πώς να χρησιμοποιούν τον προστατευτικό εξοπλισμό.
Τώρα οι πιο έμπειροι καθαριστές το μαθαίνουν στους καινούργιους συναδέλφους τους.
Πηγή: Associated Press
Πηγή κειμένου: Associated Press