Μια από τις πιο σοβαρές αντιπαραθέσεις σχετικά με την ανάπτυξη των αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) αφορά το θέμα της χωροθέτησης, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν αντιδράσεις κατοίκων ή περιβαλλοντικών κινήσεων, που εκτιμούν πως πλήττεται η βιοποικιλότητα. Μία πρόταση για την αντιμετώπιση του θέματος φέρνει στο τραπέζι της σχετικής συζήτησης έρευνα που πραγματοποιήθηκε από Ελληνίδες ερευνήτριες και Ελληνες ερευνητές, με επικεφαλής το τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Βασιλική Κατή, Χριστίνα Κασάρα, Ζωή Βροντίση και Αριστείδης Μουστάκας).
Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό Elsevier, προτείνεται ένα βιώσιμο σενάριο για την εγκατάσταση των ΑΣΠΗΕ. Συνοπτικά, η Ελλάδα χωρίζεται σε δύο ζώνες. Στη ζώνη αποκλεισμού των ΑΣΠΗΕ, η οποία περιλαμβάνει τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ως τις πλέον οικολογικά ευαίσθητες περιοχές της Ελλάδας, και τα τοπία μεγάλης φυσικότητας, δηλαδή αυτά που έχουν χαμηλό βαθμό κατάτμησης από τεχνητές επιφάνειες και δρόμους. Η υπόλοιπη έκταση της Ελλάδας ορίζεται ως δυνάμενη επενδυτική ζώνη και προτείνεται η ενθάρρυνση των αιτήσεων για επενδύσεις ΑΣΠΗΕ, ιεραρχικά από τις πιο κατακερματισμένες περιοχές στις λιγότερο, εντός της ζώνης. Η αδειοδότηση των αιολικών εγκαταστάσεων θα γίνεται φυσικά εφόσον πληρούν τα υπόλοιπα κριτήρια και λαμβάνουν έγκριση περιβαλλοντικών όρων και θετικές γνωμοδοτήσεις από τους αρμόδιους φορείς.
Η βασική λογική της έρευνας είναι να περιοριστεί η κυριότερη απειλή για τη βιοποικιλότητα, που είναι η αλλαγή χρήσης γης, συμπεριλαμβάνοντας την αύξηση των τεχνητών επιφανειών και την επέκταση του οδικού δικτύου, σημειώνουν σε κοινή ανακοίνωσή τους εννέα περιβαλλοντικές οργανώσεις που υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη μελέτη (ΑΝΙΜΑ, Αρκτούρος, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, Medasset, MOm).
Να σημειωθεί πως διαπιστώθηκε ότι για να επιτευχθεί ο κλιματικός στόχος για την εγκατεστημένη ισχύ ΑΣΠΗΕ έως το 2030, αρκούν οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί έως τον Μάρτιο του 2020 και αφορούν την προτεινόμενη επενδυτική ζώνη.
Οι εννέα οργανώσεις θεωρούν πως το «βιώσιμο σενάριο χωροθέτησης» που προτείνεται από την έρευνα «θα προστατεύσει την ιδιαίτερη βιοποικιλότητα της Ελλάδας», συμπεριλαμβανομένης της ορνιθοπανίδας και των προστατευόμενων ειδών, «εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα πιο ασφαλές και λιγότερο συγκρουσιακό επενδυτικό περιβάλλον για τον τομέα της αιολικής ενέργειας».
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις εκτιμούν πως το Χωροταξικό για τις ΑΠΕ, το οποίο εγκρίθηκε το 2008, είναι «παρωχημένο» και «ιδιαίτερα προβληματικό», καθώς «έχει ως κύριο κριτήριο χωροθέτησης το αιολικό δυναμικό, μη λαμβάνοντας υπόψη περιβαλλοντικές παραμέτρους και την κείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία ως προς τους στόχους του δικτύου Natura. H βιοποικιλότητα σήμερα παραμένει αθωράκιστη απέναντι στις αρνητικές επιπτώσεις των λανθασμένα χωροθετημένων και πλημμελώς μελετημένων ΑΣΠΗΕ».