Επειτα από έξι μήνες lockdown οι εργαζόμενοι της εστίασης στη χώρα μας, ενός κλάδου που επλήγη όσο λίγοι άλλοι διεθνώς, ανυπομονούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Αλλά και οι πολίτες, από την πλευρά τους, νιώθοντας έντονη ψυχολογική κόπωση, απογοήτευση έως και θυμό λόγω του παρατεταμένου εγκλεισμού, αποζητούν «ανάσες» κανονικότητας, στιγμές χαλάρωσης σε ένα καφέ ή ένα εστιατόριο. Ας επαναλειτουργήσει, λοιπόν, η εστίαση.
Το άνοιγμά της, όμως, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με αυστηρούς κανόνες: στους εξωτερικούς χώρους των καταστημάτων, με συγκεκριμένες αποστάσεις ανάμεσα στα τραπεζοκαθίσματα και με σαφή υγειονομικά πρωτόκολλα που θα τηρούνται με ευλάβεια. Ολα αυτά ανεβάζουν τον πήχυ της δυσκολίας. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Δεν είναι μόνο οι πελάτες οι οποίοι πρέπει να αισθανθούν ασφάλεια περνώντας το κατώφλι ενός καταστήματος και βγάζοντας αναγκαστικά τη μάσκα τους για να απολαύσουν το ποτό ή το φαγητό τους, αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι, με δεδομένο ότι οι περισσότερες μολύνσεις προέρχονται από ενδοοικογενειακή μετάδοση, εύλογα θα φοβούνται μήπως μεταφέρουν τον ιό στα σπίτια τους και στους δικούς τους ανθρώπους.
Δεν θα είναι απλή υπόθεση η επανεκκίνηση, αλλά είναι μονόδρομος. Το «αντάρτικο» με τα σχεδόν καθημερινά φαινόμενα ακραίου συγχρωτισμού σε πλατείες μεγάλων πόλεων αποτελεί κίνηση αυτοκτονική – και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Οσοι συμμετέχουν σε αυτά ουσιαστικά στρέφονται εναντίον όχι μόνο της κοινωνίας, αλλά και του ίδιου τους του εαυτού και των οικογενειών τους. Κανείς δεν είναι άτρωτος απέναντι σε έναν ιό που γίνεται διαρκώς πιο μεταδοτικός και προκαλεί πλέον σοβαρές λοιμώξεις ολοένα και συχνότερα σε νεότερους ενηλίκους.
Με αφορμή το άνοιγμα της εστίασης είναι ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε κάτι ακόμα: δεν είναι οι απαγορεύσεις που μας προστατεύουν, αλλά η δική μας υπεύθυνη στάση σε κάθε περίσταση – κι αυτό θα πρέπει να επικοινωνηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με διαφάνεια και επιστημονική εγκυρότητα. Ο SARS-CoV-2 είναι πάντα εδώ, εστίες υπερμετάδοσης θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και τους επόμενους θερινούς μήνες, μετά την κάμψη του τρίτου κύματος – ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το ελληνικό καλοκαίρι θα εξαφανίσει ως διά μαγείας την πανδημία. Το ζητούμενο είναι να κυλήσει και πάλι νερό στον μύλο της οικονομίας και να τονωθεί η ψυχολογία των πολιτών, αλλά με την απόλυτη και χωρίς αστερίσκους εγγύηση της ασφάλειας όλων μας.
Το επόμενο φθινόπωρο θα έρθουμε αντιμέτωποι με ένα μικρότερο, κατά πάσα πιθανότητα, κύμα της πανδημίας και η επανάληψη οποιασδήποτε μορφής lockdown πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθεί, με υγειονομικά πρωτόκολλα που θα είναι μεγάλο όφελος για τη δημόσια υγεία να παραμείνουν και στη μετά COVID εποχή. Κανονικά θα έπρεπε ήδη και προ κορωνοϊού να εφαρμόζονται ευρέως…
Και, βέβαια, είναι προφανές ότι το τοπίο της εστίασης στο μέλλον θα είναι εντελώς διαφορετικό: η προστασία της υγείας των πελατών θα αποτελεί ισχυρό εργαλείο μάρκετινγκ των επιχειρήσεων, μαζί με την ποιότητα των προσφερόμενων προϊόντων και υπηρεσιών.
* Ο κ. Αθανάσιος Τσακρής είναι καθηγητής Μικροβιολογίας, διευθυντής Εργαστηρίου Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής, αντιπρύτανης του ΕΚΠΑ.