Τα πεζοδρόμια, οι πλατείες και οι πεζόδρομοι γέμισαν χθες ξανά, για πρώτη φορά έπειτα από μισό χρόνο, τραπεζάκια. Τα ραντεβού δεν δόθηκαν σε πλατείες, πάρκα ή παραλίες για μια ακόμα μασκοφορεμένη βόλτα, αλλά σε εστιατόρια, καφέ και μπαρ που άνοιξαν τις εξωτερικές πόρτες τους για να δεχθούν κόσμο. «Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να συνεχίζεται η ζωή μας από εκεί που σταμάτησε», λέει στην «Κ» η Δέσποινα Χατζηαράπη, η οποία βγήκε για φαγητό δίπλα στη θάλασσα με την οικογένειά της.
Η επανεκκίνηση της εστίασης, όμως, δεν έδωσε μια ανάσα ανακούφισης μόνο στον κόσμο που διψούσε για μια αλλαγή από την ατέρμονη μονοτονία του lockdown· κυρίως χαροποίησε τους εργαζομένους του συγκεκριμένου χώρου, οι οποίοι έπειτα από μήνες ξαναβρήκαν την εργασιακή τους καθημερινότητα.
Σημαντικές προσπάθειες
«Νιώθουμε λίγο παράξενα γιατί σχεδόν ξεχάσαμε να δουλεύουμε», αναφέρει ο ιδιοκτήτης καφέ-μπιστρό Δημήτρης Φίστας, «αλλά είμαστε αισιόδοξοι ότι θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, με αργούς ρυθμούς».
Ο κ. Φίστας τονίζει πως οι προηγούμενοι μήνες ήταν δύσκολοι – «είναι πάντα δύσκολα όταν δεν έχεις δουλειά, όταν κάθεσαι σπίτι σου· η δική μας δουλειά έχει και μια κοινωνικότητα που σου στερούν, αλλά σε συγκρατεί ότι είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο».
Σε μια Ελλάδα που φαινόταν να ανακάμπτει μετά μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, το χτύπημα της πανδημίας αντήχησε ακόμα πιο δυνατά, αλλά ο κ. Φίστας σημειώνει πως, ενώ δεν έγιναν όλα σωστά, το κράτος έκανε σημαντικές προσπάθειες να βοηθήσει τις επιχειρήσεις.
«Ηταν δύσκολα»
Ο 43χρονος Αργύρης Κ., εργαζόμενος σε καφέ-μπαρ, σημειώνει πως νιώθει υπέροχα γιατί του έλειψαν όλα – «έλειψε κατ’ αρχάς ο μισθός, κατ’ επέκταση και τα φιλοδωρήματα, η εργασία και η κοινωνικοποίηση, το να ανταλλάσσεις απόψεις με ανθρώπους και να είσαι παραγωγικός», τονίζει. «Βγήκαμε λίγο από τη ρουτίνα, δουλεύουμε, βλέπουμε λίγο κόσμο», αναφέρει τη Δευτέρα του Πάσχα η 24χρονη Ελένη, εργαζόμενη service σε ένα εστιατόριο, συμπληρώνοντας πως και η έλλειψη των φιλοδωρημάτων ήταν αισθητή.
Για τον 33χρονο Ανέστη Πασχάλη, η Δευτέρα ήταν η πρώτη μέρα που το ethnic street food εστιατόριό του, το οποίο άνοιξε μες στην πανδημία, δέχθηκε κόσμο. «Ηταν δύσκολα και από οικονομικής απόψεως, το περιμέναμε πώς και πώς», λέει στην «Κ» για την επανεκκίνηση της εστίασης.
Η μετάβαση όμως δεν είναι άνευ προκλήσεων, καθώς μπορεί το άνοιγμα της εστίασης να προσφέρει μια νότα χαράς και ανακούφισης, αλλά η πανδημία δεν έχει τελειώσει. «Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα, αλλά εγώ φοβάμαι ακόμα, είναι πολύ εύκολο να κολλήσεις πιάνοντας τα ποτήρια, δεν είναι ότι προσέχουν όλοι οι πελάτες», αναφέρει η 32χρονη ιδιοκτήτρια καφέ-μπαρ Χριστίνα Σ.
«Θέλει λίγο χρόνο να το συνηθίσεις», τονίζει, «και να ξαναμπείς στη ρουτίνα».