Με το νομοσχέδιο για τα κατοικίδια ζώα η κυβέρνηση είχε την ευκαιρία να γράψει ιστορία. Στις διαφορετικές εκδοχές του που διέρρεαν προσεκτικά γινόταν αντιληπτό πως και γνώση υπήρχε και διαβούλευση είχε προηγηθεί. Ολα όμως άλλαξαν με την ανάρτησή του στη δημόσια διαβούλευση.
Μέσα από αοριστίες δημιουργούνται νομοθετικά κενά, μένει στον εκάστοτε υπουργό και σε μια αμφιλεγόμενης σύστασης επιτροπή η δυνατότητα να νομοθετούν με Υ.Α., ενώ ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες της χώρας σε νέας γενιάς αδέσποτους σκύλους. Οι δουλειές θα ανθήσουν για κουταβέμπορους και εισαγωγείς (παράνομους και νόμιμους). Την ίδια ώρα, όμως, ο καθαρόαιμος σκύλος αφανίζεται.
Δεν είναι μόνο η καθολική στείρωση (παρά τις αόριστες προβλέψεις για εξαιρέσεις) που φταίει. Είναι κυρίως το γεγονός ότι οι εργάτες της καθαρόαιμης κυνοφιλίας, οι ερασιτέχνες εκτροφείς, διαγράφονται από τον νόμο. Πουθενά στις περίπου 50 σελίδες του δεν αναφέρονται. Υπονοούνται αλλά δεν αναφέρονται.
Δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη για αυτή την εξέλιξη. Είναι γνωστό παγκοσμίως πως δεν είναι οι ερασιτέχνες εκτροφείς υπαίτιοι για τη δημιουργία αδέσποτων. Αντιθέτως, η οργανωμένη κυνοφιλία λειτουργεί αποτρεπτικά. Οπως κάποιοι αναζητούν εχθρούς για να δικαιολογήσουν τη δική τους ύπαρξη και να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Και εκμεταλλεύτηκαν το ενοχικό σύνδρομο των ερασιτεχνών εκτροφέων προς αυτό.
Με την ολοκλήρωση της διαβούλευσης υπάρχουν δύο ρεαλιστικές επιλογές: είτε η διόρθωση του ν/σ είτε η απόσυρσή του.
* Ο κ. Kώστας Κωνσταντάκης είναι γ.γ. Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδας.