Το οργανωμένο έγκλημα και η τρομοκρατία αποτελούν δύο από τις σοβαρότερες απειλές για τη διεθνή κοινότητα, αλλά πρώτα και κύρια για την Ευρωπαϊκή Eνωση. Εξελίσσονται σε πολυδιάστατες και δύσκολα ελεγχόμενες απειλές. Απειλές πάνω και πέρα από εθνικές κυβερνήσεις και εθνικά σύνορα.
Το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος συνίσταται στη μετατροπή των εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες σε άλλη μορφή προκειμένου να μην μπορεί να ανιχνευθεί η προέλευσή τους. Αυτό πραγματοποιείται με την εισαγωγή των παράνομων εσόδων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα είτε με το σπάσιμο μεγάλων ποσών σε μικρότερα και την κατάθεσή τους σε λογαριασμούς, είτε με την αγορά χρηματοοικονομικών προϊόντων.
Στη συνέχεια, πραγματοποιείται μια σειρά από συναλλαγές προκειμένου τα συγκεκριμένα ποσά να απομακρυνθούν από την πηγή της προέλευσής τους. Τέλος, επιχειρείται η ενσωμάτωσή τους στο πεδίο της νόμιμης οικονομίας μέσω της επένδυσής τους σε διάφορα επιχειρηματικά σχέδια. Η διεθνής κοινότητα και τα επιμέρους εθνικά κράτη θα πρέπει να ανταποκριθούν στο γενικότερο αίτημα της κοινωνίας για θωράκιση από το οργανωμένο έγκλημα και πρόληψη του φαινομένου της τρομοκρατίας.
Οσον αφορά τη χώρα μας, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε άμεσα το νομοθετικό μας πλαίσιο για την πρόληψη και την καταστολή των εγκλημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Με τον τρόπο αυτό θα γίνουμε περισσότερο αποτελεσματικοί στους τομείς της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος, της αντιμετώπισης των φαινομένων νομιμοποίησης «μαύρου» χρήματος και της διακοπής χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Η βελτίωση και ο εκσυγχρονισμός του νομοθετικού μας πλαισίου αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορέσει η χώρα μας να ανταποκριθεί στις διαρκώς μεταλλασσόμενες μεθόδους του οργανωμένου εγκλήματος και της χρηματοδότησής του μέσω της νομιμοποίησης εσόδων από τις παράνομες δραστηριότητες. Σύμφωνα με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, το μέγεθος του ξεπλύματος «μαύρου» χρήματος κυμαίνεται διεθνώς από 2% έως και 5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Ωστόσο, η πρακτική αυτή γίνεται εντονότερη σε χώρες στις οποίες υπάρχει μικρότερος κίνδυνος ανίχνευσης, λόγω της ανυπαρξίας αποτελεσματικών μηχανισμών καταπολέμησης του φαινομένου. Ενόψει του κινδύνου αυτού, τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. –και φυσικά η χώρα μας– θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στη βελτίωση και στην εναρμόνιση του κοινοτικού νομοθετικού πλαισίου, ώστε να απομακρυνθεί ο κίνδυνος να αποτελέσει η Ε.Ε. πόλο έλξης τέτοιων φαινομένων μεγάλης κλίμακας.
Πρέπει να αποδείξουμε στην πράξη την αταλάντευτη βούλησή μας να καταπολεμήσουμε το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία. Αυτό, όμως, δεν θα συμβεί με ευχολόγια, εξαγγελίες προθέσεων και αόριστες γενικευτικές καταδίκες του φαινομένου. Θα συμβεί μόνο με το κόψιμο του ομφάλιου λώρου της χρηματοδότησης του οργανωμένου εγκλήματος από τη νομιμοποίηση των εσόδων τους από εγκληματικές δραστηριότητες.
* Ο κ. Αγγελος Τσιγκρής είναι βουλευτής Αχαΐας, πρώην γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής.