Αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους σημειώθηκε το 2020, παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες και τις δυσκολίες στις μετακινήσεις που προέκυψαν λόγω κορωνοϊού. Οι άνθρωποι που αναζητούν προστασία σε άλλες χώρες ή σε άλλα σημεία μέσα στην ίδια τη χώρα τους εξαιτίας πολέμων, βίας, διώξεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έφτασαν σχεδόν τα 82,4 εκατομμύρια, σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση της Υπατης Αρμοστείας, η οποία αναμένεται να δημοσιευθεί σήμερα στη Γενεύη. Παρατηρείται μια επιπλέον αύξηση της τάξεως του 4% από τον ήδη πολύ υψηλό αριθμό των 79,5 εκατομμυρίων ξεριζωμένων στα τέλη του 2019.
Οσον αφορά την Ελλάδα, ο αριθμός των αιτούντων άσυλο / προσφύγων που φιλοξενεί σημείωσε μείωση το 2020 σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η γειτονική Τουρκία είναι για έβδομη συνεχή χρονιά η χώρα που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο πληθυσμό προσφύγων και αιτούντων άσυλο παγκοσμίως, 3,7 εκατομμύρια.
Ωστόσο, ειδικά για τη Γερμανία, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στις πέντε χώρες που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό προσφύγων παγκοσμίως, το 2020 κατατέθηκαν οι λιγότερες αιτήσεις ασύλου της τελευταίας δεκαετίας. Οσον αφορά τις χώρες που φιλοξενούν αιτούντες άσυλο ή πρόσφυγες, μετά την Τουρκία ακολουθούν η Κολομβία με 1,7 εκατομμύριο, περιλαμβανομένων των Βενεζουελανών που έχουν εκτοπιστεί, το Πακιστάν με 1,4 εκατομμύριο, η Ουγκάντα με 1,4 εκατομμύριο και η Γερμανία με 1,2 εκατομμύριο. Το 68% των ανθρώπων που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα τους προέρχεται από πέντε χώρες. Η Συρία είναι και το 2020 η κύρια χώρα «παραγωγής» προσφύγων. Από τη Συρία προέρχονται 6,7 εκατομμύρια πρόσφυγες και ακολουθούν η Βενεζουέλα με 4 εκατομμύρια, το Αφγανιστάν με 2,6 εκατομμύρια, το Νότιο Σουδάν με 2,2 εκατομμύρια και η Μιανμάρ με 1,1 εκατομμύριο. Τα παιδιά αποτελούν το 30% του πληθυσμού του πλανήτη αλλά το 42% των ανθρώπων που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Ταυτόχρονα υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο 290.000-340.000 παιδιά έρχονται στη ζωή ως πρόσφυγες σε καταυλισμούς, πρόχειρες κατασκευές, camp φιλοξενίας ή και στον δρόμο.
«Η τραγωδία τού να γεννιούνται τόσο πολλά παιδιά στην εξορία θα έπρεπε να είναι αρκετός λόγος από μόνος του για να γίνονται ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες για την πρόληψη και τον τερματισμό των συγκρούσεων και της βίας», δήλωσε ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Φίλιπο Γκράντι. Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι, στο απόγειο της πανδημίας το 2020, περισσότερες από 160 χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους, με 99 κράτη να μην κάνουν καμία εξαίρεση για όσους αναζητούσαν προστασία. Λαμβάνοντας όμως βελτιωμένα μέτρα, όπως ιατρικοί έλεγχοι στα σύνορα, πιστοποιητικά υγείας ή προσωρινή καραντίνα κατά την άφιξη, απλοποιημένες διαδικασίες καταγραφής και συνεντεύξεις από απόσταση, όλο και περισσότερες χώρες βρήκαν τρόπους να διασφαλίσουν την πρόσβαση στο άσυλο, στην προσπάθειά τους παράλληλα να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας.