«Τη ζωή πατίνι» αλλά για καλό σκοπό, των συνολικά 40 παρευρισκομένων σε εκπαιδευτική δράση, που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες, επιχείρησαν να κάνουν οι διοργανωτές μιας πρωτότυπης και σημαντικής πρωτοβουλίας, η οποία ήρθε να καλύψει τα κενά της Πολιτείας (όχι μόνο της ελληνικής) στην εξάσκηση των χρηστών μέσων μικροκινητικότητας.
Με έμφαση στα ηλεκτρικά πατίνια, αλλά και με παρουσία άλλων οχημάτων μικροκινητικότητας (ηλεκτρικά σκούτερ, ακόμα και ηλεκτρικά μονόκυκλα) οργανώθηκε το 1ο e-Scooter TrackDay, με στόχο την εξοικείωση των χρηστών πατινιών με το μέσο. Η πρωτοβουλία ανήκει στον Δημήτρη Σκιάννη, δημοσιογράφο με δραστηριότητα στην ηλεκτροκίνηση από το 2018, ο οποίος με όχημα τον διαδικτυακό τόπο getelectric.gr οργάνωσε την πρώτη αυτή εκπαιδευτική δράση με γνώμονα την οδική ασφάλεια. «Οποιος επιθυμεί να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε ένα ηλεκτρικό πατίνι, μπορεί απλώς να ανέβει σε αυτό και να το οδηγήσει. Η εξοικείωση και τα θέματα ασφάλειας επαφίενται στην τύχη…», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σκιάννης. Ετσι γεννήθηκε η ιδέα της πρώτης αυτής δράσης εξοικείωσης με την ηλεκτροκίνηση, η οποία έλαβε χώρα πρόσφατα στην πίστα του Riding School – Θανάσης Χούντρας, που διατηρεί σημαντική εμπειρία στην εκπαίδευση και στην οδική ασφάλεια χρηστών δικύκλων.
Εκεί βρέθηκαν περίπου 40 άτομα, εκ των οποίων οι μισοί δοκίμασαν τις δυνάμεις τους είτε με το δικό τους πατίνι είτε με πατίνια που διατέθηκαν σε όσους επιθυμούσαν απλώς να αποκτήσουν την πρώτη τους εμπειρία. «Οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να εξερευνήσουν τα όριά τους, αλλά και των οχημάτων τους, ως αναβάτες, σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον, με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό. Στόχος ήταν η εκπαίδευσή τους, η καλύτερη αντίληψη του οχήματος και του δρόμου, η βελτίωση των αντιδράσεων και των ικανοτήτων τους», περιγράφει ο κ. Σκιάννης.
Ο ίδιος βρίσκεται ήδη σε συνεργασία με φορείς, όπως το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς», για τη διοργάνωση μιας αμιγώς εκπαιδευτικής δράσης χρήσης πατινιών μετά το καλοκαίρι. Εκτιμά μάλιστα ότι την εκπαίδευση σε θέματα οδικής ασφάλειας μπορεί και πρέπει να αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κάποια υποχρέωση παρακολούθησης μαθημάτων ούτε στη χώρα μας ούτε στο εξωτερικό.
H ενοικίαση
Η πρώτη επαφή με τα ηλεκτρικά πατίνια γίνεται συνήθως μέσω της ενοικίασης, δραστηριότητα η οποία είχε παρουσία στο παρελθόν στη χώρα. Αξίζει να αναφερθεί ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν προβλέπεται η ιδιοκτησία πατινιών, παρά μόνο η ενοικίαση, κάτι το οποίο δεν ισχύει στην Ελλάδα.
Οι εταιρείες ενοικίασης στην Ελλάδα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, παρά το γεγονός ότι όταν εμφανίστηκαν ξεκίνησαν αρκετά δυναμικά. Δραστηριότητα διατηρούσαν η Lime (με έδρα το Σαν Φρανσίσκο και έντονη παρουσία σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις), η Hive (θυγατρική της Daimler – Mercedes Benz) και η ελληνική Rise, η οποία ξεκίνησε τη δραστηριότητά της λίγο πριν από την έναρξη της πανδημίας, γεγονός που δεν ευνόησε την ανάπτυξή της. Η Lime, από την πλευρά της, πέραν των προβλημάτων που της προκάλεσαν τα μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων, είχε παρουσιάσει προβλήματα κατά τη λειτουργία της. Σημειώθηκαν πολλοί βανδαλισμοί στον εξοπλισμό της, ενώ πολλά πατίνια στη Θεσσαλονίκη κατέληξαν στον Θερμαϊκό. Με δεδομένο όμως ότι η ίδια η εταιρεία δεν προχώρησε στην περισυλλογή τους από τον βυθό, ο Δήμος Θεσσαλονίκης αντέδρασε, καθώς αναγκάστηκε να επωμιστεί το βάρος και το κόστος της «ανάσυρσής» τους από τη θάλασσα. Από την Αθήνα η εταιρεία αποχώρησε νωρίτερα, καθώς δεν παρουσίαζε ικανοποιητική κινητικότητα. Στο μεταξύ, οι χρήστες της Lime έκαναν λόγο για κακοσυντηρημένο στόλο.
Η Hive διατηρούσε μικρό στόλο και δεν πέτυχε την πολυπόθητη κερδοφορία, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί. Η ελληνική προσπάθεια στην ενοικίαση ηλεκτρικών πατινιών, η Rise, σύμφωνα με μαρτυρίες χρηστών της, λειτουργούσε με ευρωπαϊκά πρότυπα και οργανωμένο δίκτυο, ήρθε όμως αντιμέτωπη με την πανδημία και οδηγήθηκε σε συνθήκες υπολειτουργίας. Οι δραστηριότητές της έχουν «παγώσει» μέχρι τον Σεπτέμβριο, οπότε και ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα καταθέσει σχετικό υπόμνημα στο υπουργείο Υποδομών για τα ΣΒΑΚ (όπως προβλέπεται από τον σχετικό νόμο για τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας).
«Εβαλα το αυτοκίνητό μου στο γκαράζ»
«Η φύση της δουλειάς μου επιβάλλει πολλές μετακινήσεις μέσα στην ημέρα και το ηλεκτρικό πατίνι αποτέλεσε την καλύτερη λύση», εξηγεί στην «Κ» ο 39χρονος Πάρις Λύκος, ηθοποιός, εκφωνητής διαφημιστικών κειμένων και συστηματικός χρήστης πατινιού εδώ και τρία χρόνια. «Κάθε ημέρα διανύω περίπου 10-20 χλμ., σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας, και με εξαίρεση τις ημέρες του καύσωνα, είναι το βασικό μέσο μετακίνησης», συμπληρώνει. «Οι άλλοι οδηγοί στην πλειονότητά τους με προσέχουν στον δρόμο, ενώ μπορεί ακόμη και να με διευκολύνουν. Νομίζω ότι υπάρχει πλέον διάχυτη η αίσθηση πως ένα πατίνι στον δρόμο τούς απαλλάσσει από την παρουσία ενός ακόμη Ι.Χ. στον δρόμο».
«Στις αρχές που ήμουν πιο ενθουσιώδης έκανα περίπου 15-20 χλμ. την ημέρα με το πατίνι μου», λέει ο κ. Σκιάννης, ενώ πλέον το χρησιμοποιεί για μικρές αποστάσεις, είτε κοντά στο σπίτι του είτε στο κέντρο της Αθήνας. «Είναι πολύ ευέλικτο και συχνά συνδυάζεται με διαδρομές με το μετρό», προσθέτει.
Η κυρίαρχη ηλικιακή ομάδα που επιλέγει τα πατίνια είναι μεταξύ 20 και 45 ετών, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Πανόπουλο, ο οποίος είναι ο πρώτος επιχειρηματίας με κατάστημα ηλεκτρικών πατινιών στην Αθήνα. «Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες χρηστών», σημειώνει. «Εκείνοι που το χρησιμοποιούν για τις καθημερινές τους μεγάλες μετακινήσεις από και προς τη δουλειά, εκείνοι που χρησιμοποιούν Ι.Χ. μέχρι ένα σημείο, το παρκάρουν και μετά συνεχίζουν τη διαδρομή με το πατίνι.
Αλλη κατηγορία είναι αυτή της συνδυασμένης μεταφοράς (μετρό και πατίνι), ενώ υπάρχει και η χρήση της αμιγούς αναψυχής», υποστηρίζει ο κ. Πανόπουλος. Ο ίδιος μένει στον Χολαργό και διατηρεί κατάστημα επί της Πανόρμου· όπως μας εξήγησε, έψαχνε έναν τρόπο να μετακινείται χωρίς να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του. «Είναι κρίμα για μια τέτοια διαδρομή να χρησιμοποιείς αυτοκίνητο. Το Ι.Χ. μου είναι πλέον ακινητοποιημένο στο γκαράζ του σπιτιού, όλες μου οι μετακινήσεις γίνονται με το ηλεκτρικό πατίνι, μα όλες».
Μάλιστα, ευρεία χρήση παρατηρείται στο κέντρο της Αθήνας από αλλοδαπούς, καθώς δεν απαιτείται κάποια γραφειοκρατική διαδικασία για την απόκτησή του, είναι σχετικά οικονομικό στην αγορά του και προσφέρει ευελιξία.