Τρία κύπελλα στην Εθνική Αστέγων

Τρία κύπελλα στην Εθνική Αστέγων

«Αφοσιωνόμαστε σε κάθε αγώνα με στόχο να κερδίσουμε αυτά που μας προσφέρει η διαδικασία», υπενθυμίζει στην «Κ» ο προπονητής

2' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εφυγαν με μεγάλο ενθουσιασμό και μικρές προσδοκίες, αλλά επέστρεψαν από το ευρωπαϊκό τουρνουά ποδοσφαίρου «Life Goals Netherlands» ανανεωμένοι και νικητές. Ο λόγος για τη γυναικεία και την ανδρική εθνική ομάδα αστέγων, που επέστρεψαν αργά το βράδυ της Κυριακής στην Αθήνα από την Ουτρέχτη με τρία κύπελλα: οι άνδρες το πρώτο στην κατηγορία τους, οι γυναίκες το τρίτο στη δική τους κατηγορία, όπως και αυτό του «fair play» (ελληνιστί: ευ αγωνίζεσθαι). 

«Η δική μας φιλοσοφία διαφέρει από εκείνη των άλλων αθλητικών ομάδων, εμείς δεν παίζουμε για τη διάκριση, αλλά αφοσιωνόμαστε σε κάθε αγώνα με στόχο να κερδίσουμε αυτά που μας προσφέρει η διαδικασία», υπενθυμίζει στην «Κ» ο προπονητής τους και υπεύθυνος κοινωνικού αθλητισμού της «Σχεδίας», κ. Αγγελος Νάκης, την ουσία του «ευ αγωνίζεσθαι». «Η συμμετοχή σε μια ομάδα τονώνει το αίσθημα του ανήκειν και την αυτοπεποίθηση των μελών της», σημειώνει ο ίδιος, που έχει αναλάβει τα ηνία των δύο ομάδων από τον Ιούνιο. «Σκοπεύαμε να επεκταθούμε και σε άλλα αγωνίσματα, πέραν του ποδοσφαίρου, αλλά η πανδημία μας ανέτρεψε τα σχέδια», προσθέτει. 

Από 18 έως 60 ετών

Οι ηλικίες των αθλητών ποικίλλουν, «ξεκινούν από 18 και 20 ετών και φτάνουν έως και τα εξήντα». Αλλοι έχουν πρότερη τριβή με το άθλημα, άλλοι αποτολμούν τα πρώτα τους βήματα τώρα, παρά τους γκρίζους κροτάφους. «Οπως συνέβη και στον συμβατικό αθλητισμό, ανεστάλη για μεγάλο χρονικό διάστημα το το παγκόσμιο κύπελλο αστέγων», απαντά ο κ. Νάκης, «και εμείς, αντίστοιχα, τις προπονήσεις». 

Ως εκ τούτου, η αγωνία και η ανυπομονησία λίγο πριν από την έναρξη των αγώνων ήταν μεγάλη. «Κάποιοι παίκτες είχαν ξαναβρεθεί σε διεθνή διοργάνωση, οι περισσότεροι όμως όχι», περιγράφει ο ίδιος, «έσμιξαν στην ίδια ομάδα άνθρωποι που ζουν σε διαφορετικές πόλεις και γνωρίστηκαν μία μέρα πριν από το ταξίδι μας για την Ολλανδία». 

Παίκτες, προπονητές, εθελοντές και αθλητικοί παράγοντες άφησαν για μερικές μέρες τις ταυτότητές τους αλλά και τα προβλήματα εκτός σταδίου και αφέθηκαν στη σαγήνη μιας διοργάνωσης – που δεν είναι αμιγώς αθλητική. 

«Εχουμε όλοι επίγνωση ότι εκεί βρεθήκαμε για να γνωριστούμε, να κτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και να περάσουμε καλά», διηγείται ο κ. Νάκης, «είναι χαρακτηριστικό ότι στον αγώνα μας με τη γυναικεία ομάδα της Γαλλίας υπήρξαν τόσο πολλοί τραυματισμοί από την άλλη πλευρά που συμφωνήσαμε από κοινού να συνεχίσουμε παίζοντας χαλαρά, με αποτέλεσμα το ματς να κλείσει με χορούς, τραγούδια και… μακαρένα». Χάρη σε αυτό το περιστατικό, άλλωστε, η ελληνική ομάδα ανέδειξε το ήθος της, που της χάρισε το βραβείο του fair play. 

Ωστόσο, ανεξίτηλος στη μνήμη των θεατών θα μείνει ο επιθετικός της ανδρικής ομάδας, που κάθε φορά που σκόραρε, έστελνε καρδούλες σε όλο τον κόσμο. Διόλου παράδοξο, βέβαια, καθώς το κλίμα ήταν φορτισμένο συναισθηματικά. «Στα διαλείμματα μεταξύ των αγώνων οι συμμετέχοντες έπαιζαν πινγκ πονγκ, μποξ ή ακόμα και σκάκι», θυμάται ο κ. Νάκος, λίγες ώρες αφού αποχαιρέτησε τους παίκτες του, που επέστρεψαν στις βάσεις τους. «Αν χάσουμε το τρένο, γυρνάμε στην Ολλανδία;» τον ρωτούσαν μεταξύ αστείου και σοβαρού οι παίκτες, πριν από την επιστροφή στην καθημερινότητά τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή