Η αγωνία των παραγωγών στη βόρεια Εύβοια και οι καταγγελίες

Η αγωνία των παραγωγών στη βόρεια Εύβοια και οι καταγγελίες

3' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στον δασικό δρόμο που συνδέει τα Καλύβια με το Σπαθάρι ακούγονται σφυριές. Στο βάθος τρεις άνδρες σκαρφαλωμένοι σε δοκάρια που έχουν τοποθετήσει σε στάβλο προσπαθούν να τον σκεπάσουν με καινούργιες λαμαρίνες. Αγελάδες βόσκουν, όχι μακριά από τα καμένα δένδρα, σε ένα λιβάδι που βρίσκεται πλάι στον στάβλο. Οι τρεις άνδρες που δουλεύουν για την αποκατάσταση της στέγης του στάβλου, στο ερώτημα της «Κ» αν έπαθαν ζημιά γελάνε και δείχνουν το τσιμέντο που έχει λιώσει.
Βιάζονται να τελειώσουν γιατί οι μετεωρολόγοι έχουν προαναγγείλει ισχυρές βροχές. «Υπάρχουν εργαλεία που είχα και κάηκαν και δεν έχω τιμολόγια για να αποδείξω την ύπαρξή τους, αλλά γι’ αυτές τις λαμαρίνες έχω παραστατικά και πήρα τα χρήματα χωρίς να φοβάμαι πως θα χρειαστεί να τα επιστρέψω», λέει ένας εξ αυτών ο οποίος στρώνει λαμαρίνες πάνω στα δοκάρια της σκεπής. Ο Δημήτρης Λιάσκος τονίζει ότι αν δεν μπορέσει να αποδείξει τα έξοδα που έκανε για να φτιάξει τον στάβλο του, το κράτος θα του ζητήσει τα χρήματα που έλαβε με το πρόγραμμα της «Αρωγής» έντοκα.

Ο κ. Λιάσκος είναι μια περίπτωση «τυπική» για τη βόρεια Εύβοια. Ο ίδιος έχει προμηθευτεί ζωοτροφές όπως συμβαίνει και με άλλους κτηνοτρόφους και τα ζωντανά του δεν κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασιτία. Ωστόσο, στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Σίμου Κεδίκογλου έχουν φτάσει καταγγελίες κτηνοτρόφων ότι σε ένα τουλάχιστον από τα μεγάλα χωριά που υπέστησαν καταστροφές στη φοβερή πολυήμερη πυρκαγιά στις αρχές Αυγούστου, ο αντιδήμαρχος κατακρατεί τις ζωοτροφές που μοιράζονται από ιδιωτικές εταιρείες και τον Ερυθρό Σταυρό δίνοντάς τες σε φίλους του. 

Τον επόμενο χρόνο εκτιμάται ότι θα υπάρξει έλλειψη ζωοτροφών επειδή θα μειωθούν οι εθελοντικές προσφορές αλλά και επειδή οι τιμές ανεβαίνουν δραματικά. Ο σταβλισμός των ζώων είναι για τους κτηνοτρόφους από τα πιο δύσκολα προβλήματα του φετινού χειμώνα και δεν είναι εύκολο να λυθεί. Υπάρχουν ζώα αδήλωτα, κτίρια αδήλωτα, δραστηριότητες ολόκληρες αδήλωτες ιδιαίτερα από εκείνους που δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες, κτηνοτρόφοι, ρετσινάδες αλλά απλά συμπληρώνουν κάποιο άλλο εισόδημα με εκείνο της κατά περίσταση δραστηριότητας του πρωτογενούς τομέα.

Οι μελισσοκόμοι

Χειρότερη είναι η κατάσταση στους μελισσοκόμους. Η φωτιά «στρίμωξε» πολλούς στην κεντρική Εύβοια όπου γίνεται ένας αγώνας όλων εναντίον όλων για λίγο παραπάνω χώρο. Οι περισσότεροι δεν πληρώνουν μισό ευρώ στον ΕΛΓΑ και χάνουν τα 85 ευρώ της αποζημίωσης ανά κυψέλη. Ο κ. Βασίλης Ντούρος εκ μέρους των μελισσοκόμων είχε επισημάνει στην ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ότι κάθε χρόνο μετά την πυρκαγιά στη βόρεια Εύβοια θα χάνονται 5.000-10.000 τόνοι μελιού. Στη βόρεια Εύβοια μεταφέρονταν κάθε χρόνο από εκείνους που ασκούν τη νομαδική μελισσοκομία έως και 600.000 μελίσσια. Ηταν μόνιμη επωδός μεταξύ των μελισσοκόμων της χώρας η φράση «θα με σώσει ο άγιος πεύκος». Οι υψηλές θερμοκρασίες φέτος απέτρεψαν τους μελισσοκόμους από άλλες περιοχές να φέρουν τα μελίσσια τους από τις αρχές Αυγούστου και έτσι ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής… γλίτωσε. Επλήγησαν κυρίως οι ντόπιοι παραγωγοί. 

Ο ΕΛΓΑ υπολογίζει ότι 10.000-15.000 μελίσσια έχουν καταστραφεί, αλλά πολλοί από τους μελισσοκόμους θα δυσκολευθούν να ζητήσουν αποζημίωση γι’ αυτά καθώς έχουν βγει «εκτός ραντάρ και σε ό,τι αφορά ρυθμίσεις της Ε.Ε.». Υπάρχουν μελισσοκόμοι με 20 μελίσσια που φαίνεται να διακινούν 10 τόνους(!) μελιού, ενώ τα τελευταία χρόνια αντί να αυξάνεται ο αριθμός των μελισσοσμηνών μειώνεται, μας είπε ένας από τους μεγάλους παραγωγούς του νησιού που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Το αρμόδιο υπουργείο θέλει να αξιοποιήσει τώρα αυτή την κατάσταση για να προχωρήσει στη δημιουργία ενός πλαισίου με το οποίο να διευκολύνει την ιχνηλασιμότητα του προϊόντος –που συχνά αναμειγνύεται με υλικά «άλλης» ποιότητας τα οποία έρχονται από το εξωτερικό– αλλά και να καταγράψει τους επαγγελματίες μελισσοκόμους.
Το κράτος φαίνεται ότι θέλει να λύσει αυτά τα προβλήματα. Αλλά καθώς είναι πιο αργό απ’ ό,τι υπόσχεται, οι πολίτες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Παντού στους δρόμους κυκλοφορούν τρακτέρ φορτωμένα με ξύλα από πεύκα που έχουν καεί και τεμαχιστεί, «έχω δει ανθρώπους να έχουν κόψει 50 και 60 κυβικά λέγοντας ότι αν τα αφήσουμε στο δάσος θα σαπίσουν, ενώ αν τα πάρουμε θα μπορέσουμε να ζεσταθούμε τα επόμενα 2-3 χρόνια», λέει ο Ανδρέας Τ. από το Μαντούδι που παραδέχεται ότι έχει πάρει και εκείνος ξύλα από το δάσος. «Δεν είναι έγκλημα, το θεωρώ και λίγο δικαίωμά μας». Δεν είναι όμως. Ο κ. Βαγγέλης Γεωργατζής, πρόεδρος των ρητινοκαλλιεργητών, είχε πει στην «Κ» αμέσως μετά τη φωτιά ότι η λύση είναι η φυσική αναδάσωση. «Πρέπει το ξύλο αυτό που είναι τώρα καμένο να μην πάει στους εμπόρους αλλά να “πέσει” μέσα στο δάσος για να το βοηθήσει στη φυσική του αναγέννηση που την κάνει το πεύκο μόνο του».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή