Πρασσάς: Οι δύο ενέργειες για να μην γονατίσει τελείως το ΕΣΥ

Πρασσάς: Οι δύο ενέργειες για να μην γονατίσει τελείως το ΕΣΥ

Το διακύβευμα πιθανής κατάρρευσης (έστω και προσωρινής) του ΕΣΎ θα είναι πολύ βαρύ

5' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Πρέπει να υπάρχει μεγάλη εγρήγορση και να συνειδητοποιήσουμε το διακύβευμα«», σημειώνει ο δρ Μοριακής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο το Οντάριο, Γιάννης Πρασσάς.

Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, κληθείς να σχολιάσει τις εξελίξεις στην πανδημία με φόντο τον παγκόσμιο συναγερμό για την μετάλλαξη Όμικρον, είπε ότι «όσοι είναι εμβολιασμένοι με 3 δόσεις, το ρίσκο να νοσήσουν σοβαρά και να μπουν σε ΜΕΘ είναι μικρό», ωστόσο επισήμανε ότι «έχουμε μια δεξαμενή ανοσιακά ευάλωτων, που είναι κατά βάση οι ανεμβολίαστοι».

Πρόσθεσε ότι «αν αφήσουμε το κύμα να ανέβει ψηλά, θα δημιουργήσει μεγάλη κρίση στα νοσοκομεία μας», υπενθυμίζοντας ότι ήδη είναι βεβαρημένη η κατάσταση.

Ειδικότερα, για την Όμικρον είπε ότι «δεν είμαστε σίγουροι πόσο πιο μεταδοτικό είναι το στέλεχος, είναι όμως πιο ικανό να διαχέεται στην κοινότητα», ενώ αναφερθείς στη βαρύτητα νόσησης, χαρακτήρισε «έωλες και επικίνδυνες» τις προβλέψεις ότι έγινε κρυολόγημα. «Δεν το ξέρουμε», υπογράμμισε εμφατικά.

Ο δρ Πρασσάς συνέχισε λέγοντας ότι «κάθε φορά που έχουμε μια στρώση ανοσίας, τσιμεντώνουμε την πιθανότητα να μην καταλήξουμε σε ΜΕΘ εάν νοσήσουμε», σημειώνοντας ότι «δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι επειδή έχω κάνει 3 εμβόλια, δεν με αφορά αν καταρρεύσουν τα νοσοκομεία», καθώς -όπως είπε- ενδέχεται να τα χρειαστεί ένας ηλικιωμένος συγγενείς μας ή κάποιος που έχει άλλη ασθένεια και πρέπει να νοσηλευτεί.

«Κάθε φορά που έρχεται ένα τσουνάμι κρουσμάτων, ακολουθεί κι ένα κύμα νοσηλειών», είπε, για να σημειώσει ωστόσο ότι «δεν είμαστε πίσω στην αρχή, έχουμε αφήσει μεγάλη απόσταση της πανδημίας πίσω μας».

Νωρίτερα, ο δρ Γιάννης Πρασσάς είχε κάνει μια ανάρτηση στα social media, στην οποία ανέλυε τις τελευταίες εξελίξεις της πανδημίας.

Η ανάρτηση Πρασσά:

Ο πρώτος κύκλος της πανδημίας για την χώρα μας θα κλείσει όταν όλοι αποκτήσουμε ένα πρώτο γύρο ανοσίας. Από κει και έπειτα, η διαχείριση της πανδημίας θα είναι λιγότερο ασφυκτική, δεδομένου ότι η πρώτη επαφή με τον ιό είναι η πιο επικίνδυνη και ότι πολύ δύσκολα θα έρθει κάποια μετάλλαξη που να σβήσει όλες τις γραμμές άμυνας που θα έχουμε χτίσει. 

Στην Ελλάδα έχουμε προχωρήσει πολύ. Αλλά δυστυχώς η δεξαμενή των συμπολιτών μας που παραμένουν ευάλωτοι (ως προς την πιθανότητα να καταλήξουν στο νοσοκομείο) αν κολλήσουν τον ιό παραμένει επικίνδυνα μεγάλη για να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο μαζικά και σε μικρό χρόνο. Δυστυχώς όμως η νέα παραλλαγή δείχνει ότι μπορεί και αναπτύσσει τόσο ισχυρά δίκτυα μετάδοσης στην κοινότητα που ο κίνδυνος να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μεγάλος. 

Από ποιους αποτελείται κατά βάση αυτή η δεξαμενή ευάλωτων;

  • 1. Από τους ανεμβολίαστους ηλικιωμένους (πχ >65 ετών).
  • 2. Από όσους έχουν εμβολιαστεί (κατά βάση >65 ετών) αλλά παραμένουν ακόμη ευάλωτοι ως προς την πιθανότητα να χρειαστούν νοσοκομειακή νοσηλεία αν μολυνθούν. 

Είναι δύσκολο να τους υπολογίσεις με ακρίβεια. Αλλά μπορoύμε να κάνουμε κάποιες γρήγορες back-of-the-envelope «υποθέσεις» για να έχουμε μια πρόχειρη εκτίμηση (κατά προσέγγιση και στο πολύ περίπου).

Για ευκολία ας επικεντρωθούμε μόνο στον πληθυσμό των 65+ (μιας και είναι το γκρουπ που δίνει τις περισσότερες νοσηλείες): Ο πληθυσμός άνω των 65 ετών στην Ελλάδα είναι 2.200.000. Χωρίς καθόλου ανοσία ας πούμε ότι παραμένει ~ το 10% (80% εμβολιασμένοι + 10% φυσική νοσηση), δηλαδή 220.000 άτομα. Από αυτά, αν υποθέσουμε ότι το 10% αν κολλήσει θα μπει σε νοσοκομείο (με βάση τα χαρακτηριστικά του Δέλτα), τότε από το γκρουπ αυτό θα βλέπαμε ένα διακύβευμα 22.000 νοσηλειών. 

Επίσης από τον πληθυσμό των 65+ που εμβολιάστηκαν πλήρως, επαρκή ανοσία όσον άφορα την προστασία από νοσοκομειακή νοσηλεία ας υποθέσουμε ότι έχει το 90%.

Το υπόλοιπο 10% των πλήρως εμβολισμένων 65+ (που δεν ξέρουμε πάντα ποιοι μπορεί να είναι) παραμένουν ευάλωτοι στην πιθανότητα νοσηλείας μετά από μόλυνση (πχ. λόγω ευπάθειες, ανοσοκαταστολής κτλ).

Βάσει υποθέσεων από αυτό το γκρουπ θα βλέπαμε ένα διακύβευμα περίπου 18.000 νοσηλειών (~1, 800, 000* 0. 1* 0. 1) 

Βάσει των άνω υποθέσεων θα μιλούσαμε δηλαδή συνολικά για περίπου νέες 40.000 ενδεχόμενες εναπομείνασες νοσηλείες μόνο από το γκρουπ των 65+ (αν κολλούσαν όλοι στο επόμενο δίμηνο που δεν θα κολλήσουν προφανώς όλοι). 

Αν πούμε ότι το επόμενο δίμηνο θα κολλήσουν οι μισοί από αυτούς, τότε θα πρέπει να σκεφτούμε πως μπορεί να απλώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αυτές τις έξτρα 20.000 ενδεχόμενες νοσηλείες την στιγμή που το ΕΣΥ μας είναι ήδη μπουκωμένο. Αντίστοιχα αν κολλούσε ο ένας στους 4 από αυτούς τους ευάλωτους θα είχαμε έξτρα 10.000 νοσηλείες, αν κολλούσε ο ένας στους 8 θα βλέπαμε έξτρα 5.000 νοσηλείες από αυτό το γκρουπ κοκ.

Άρα; Άρα πρέπει να κάνουμε 2 πράγματα αν θέλουμε να μειώσουμε όσο περισσότερο γίνεται την πιθανότητα να γονατίσει τελείως το ΕΣΥ μας στην επόμενη εκρηκτική φάση που δείχνει ότι μπορεί να φέρει το σάρωμα της Όμικρον. 

  • Α. Να κάμψουμε όσο γίνεται την ένταση του επερχόμενου κύματος, και 
  • Β. Να κρύψουμε όσο περισσότερο γίνεται τους ευάλωτους πληθυσμούς μας από τα πολύ έντονα δίκτυα μετάδοσης του ιού που έρχονται με το Όμικρον. 

Φαντάζομαι ότι ξέρετε τι απαιτεί αυτό από όλους. Ανασκουμπωνόμαστε και σηκώνουμε τις ασπίδες μας (μάσκες, τεστ, εξαερισμοί). Κάνουμε όλοι αναμνηστικές δόσεις.

Οι μεγάλοι για να πέσει το ενδεχόμενο να χρειαστούν νοσηλεία και οι νεότεροι για να καμφθεί κάπως το επερχόμενο κύμα. Περισσότερο επιτακτικά τώρα από ό,τι πριν. Ταυτόχρονα αναβαθμίζουμε τις ζώνες προστασίας γύρω από τους ευάλωτους συγγενείς/γνωστούς μας (π.χ. επίσκεψη με τεστ πάντα κ.τλ).

Παίρνουμε κουράγιο από τη σκέψη ότι είναι η τελευταία εκρηκτική στροφή του πρώτου κύκλου και ότι το πέρας της φάσης αυτής θα μας βγάλει σε μια πολύ πιο διαχειρίσιμη κατάσταση οπού η κυλιόμενη δεξαμενή των ευάλωτων μας θα είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη (όσον άφορα το ρίσκο γενικού κρασαρίσματος). 

Έρχονται γιορτές και είμαστε όλοι κουρασμένοι. Αλλά αν δεν βρούμε όλοι αυτό το εξτρά κουράγιο το διακύβευμα πιθανής κατάρρευσης (έστω και προσωρινής) του ΕΣΎ θα είναι πολύ βαρύ (και θα άφορα τους πάντες). Η πολιτεία πρέπει να βρει τρόπους να δυσκολέψει όσο γίνεται την δημιουργία μεγάλων αλυσίδων μετάδοσης και ταυτόχρονα να βρει τρόπο να στηρίξει οικονομικά όσους αναπόφευκτα θα πληγούν οικονομικά (εύχομαι και η ΕΕ να σταθεί στο ύψος της περίστασης ως προς αυτό). 

Θα περάσει κάπως και αυτό. Ας κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να περάσει αφήνοντας πίσω του τις μικρότερες ζημίες. Μόνο με την ενεργή ενσυνείδητη συμμετοχή ΌΛΩΝ μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. 

ΥΓ. Τα νούμερα είναι ενδεικτικά βάσει των συγκεκριμένων υποθέσεων και χρησιμοποιούνται απλά για την καλύτερη μετάδοση του διακυβεύματος. Το πόσο μικρή ή μεγάλη θα είναι εν τελεί η μετάδοση της νέας παραλλαγής στην κοινότητα, και το πόσο θα αντέξουν τα αναχώματα μας θα φανούν στην πράξη.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή