Μπορεί ένα φυσικό φαινόμενο να γίνει θεατρικό παιχνίδι; Μπορούν οι μαθητές μέσα από ένα θεατρικό έργο να μάθουν Φυσική και να ανακαλύψουν πόσοι δημιουργικοί τρόποι υπάρχουν για να μελετήσουν τη σχολική ύλη πλην της… παπαγαλίας; Η θετική απάντηση έρχεται ως συνέχεια της σύγχρονης παιδαγωγικής τάσης που καλεί για τον σχεδιασμό καινοτόμων προσεγγίσεων, οι οποίες καθιστούν την επιστήμη μέρος μιας μαθησιακής συνέχειας μέσα και μέσω της αλληλεπίδρασης με ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που βασίζονται στη δημιουργικότητα των μαθητών.
«Πρέπει να βοηθούμε τους μαθητές να σχεδιάζουν τα δικά τους μαθησιακά μονοπάτια για την κατάκτηση της γνώσης, προσαρμοσμένα στα δικά τους χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα. Διαθεματικές δράσεις όπως η “Μαθαίνοντας Επιστήμη μέσα από το Θέατρο” επιτρέπουν σε όλους τους μαθητές να συμμετέχουν στη δημιουργική διαδικασία της παράστασης. Η δράση “Μαθαίνοντας Επιστήμη μέσα από το Θέατρο” καλεί τους μαθητές να διερευνήσουν επιστημονικές έννοιες και πολύπλοκα φαινόμενα μέσα από τη δημιουργία θεατρικών δρώμενων στα οποία πρωταγωνιστούν οι ίδιοι», ανέφερε στην «Κ» ο συντονιστής της δράσης, Μενέλαος Σωτηρίου, υπεύθυνος της δράσης «Science» που υλοποιείται από 2014 από τη Science View και την Ελληνογερμανική Αγωγή.
Συνεργασία
Η συγκεκριμένη δράση υλοποιείται από το 2014 από τη Science View και την Ελληνογερμανική Αγωγή.
«Προκειμένου να δημιουργήσουν το δικό τους πρωτότυπο σενάριο, συνεργάζονται με επιστήμονες, ερευνητές και καλλιτέχνες από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Αναλαμβάνουν τον ρόλο του ηθοποιού, του σκηνοθέτη, του μουσικού και του χορογράφου, φτιάχνουν σκηνικά, κοστούμια, δημιουργούν βίντεο και προωθητικό υλικό. Καλούνται να διαδώσουν και να προβάλλουν τη θεατρική τους παράσταση στην τοπική κοινωνία με στόχο να την εμπλέξουν στα διάφορα στάδια της δράσης αλλά και να επικοινωνήσουν την επιστημονική γνώση», προσθέτει ο κ. Σωτηρίου.
«Μέσα από αυτή τη διαδικασία τα παιδιά αναθεώρησαν τις απόψεις τους απέναντι στην επιστήμη, είδαν δηλαδή ότι η επιστήμη δεν είναι κάτι παγερό και βαρετό, ότι μπορεί να προσεγγιστεί με διάφορους ενδιαφέροντες τρόπους μέσα από το χιούμορ, μέσα από τα κόμικς, δηλαδή μέσα από βιωματικές δράσεις», λέει η Ευανθία Στέφα, θεατροπαιδαγωγός στο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η φετινή χρονιά όπως και οι δύο προηγούμενες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες τόσο σε σχέση με την οργάνωση όσο και με την ενασχόληση των μαθητών και εκπαιδευτικών λόγω της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά στη δράση συμμετείχαν –στις αρχές Απριλίου στην Ελληνογερμανική Αγωγή στην Παλλήνη– 27 σχολεία από όλη την Ελλάδα (Αττική, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Ιωάννινα, Σάμος, Εύβοια, Καβάλα, Ρόδος, Τύρναβος, Βόλος, Σέρρες). Ελαβαν μέρος 10 σχολικές ομάδες που παρουσίασαν ζωντανά, μετά δύο χρόνια, τις θεατρικές παραστάσεις τους. Την ίδια στιγμή, βέβαια, το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής απουσιάζει από την υποχρεωτική εκπαίδευση. Οπως λέει ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων (ΠΕΣΥΘ), «το 2016 χωρίς αιτιολόγηση το μάθημα βγήκε από τις τάξεις Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού Σχολείου και άφησε τα παιδιά χωρίς τη θεατρική καλλιέργεια, τη βιωματική έκφραση και την ψυχοσυναισθηματική στήριξη που τους προσέφερε η διδασκαλία του». Επίσης, όπως προσθέτει η ΠΕΣΥΘ, «πέρυσι το μοναδικό ίχνος θεατρικής παιδείας που είχε απομείνει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τα Στοιχεία Θεατρολογίας στο πλαίσιο του μαθήματος της Καλλιτεχνικής Παιδείας στην Α΄ Λυκείου, καταργήθηκε». Η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Χαρά Κεφαλίδου, σε κοινοβουλευτική ερώτηση προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θέτει το θέμα της απαξίωσης της Θεατρικής Αγωγής στο σχολείο, της κάλυψης όλων των κενών Θεατρικής Αγωγής από τους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς και της απόδοσης όλων των πραγματικών οργανικών κενών στον κλάδο των θεατρολόγων.