Μιλώντας εκ πείρας: Τοκετός στον καιρό της κόβιντ

Μιλώντας εκ πείρας: Τοκετός στον καιρό της κόβιντ

2' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ένα δωμάτιο γεμάτο από λουλούδια, δώρα και ευχετήριες κάρτες. Χαμόγελα ευτυχίας, αγάπη και τρυφερές οικογενειακές στιγμές με το μωρό στην αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η εικόνα αυτή μοιάζει αυτονόητη. Δεν είναι όμως, ιδίως στην εποχή της κόβιντ, όπου τα πάντα μπορούν να ανατραπούν ακόμα και την τελευταία στιγμή.

Εάν μια έγκυος έχει προγραμματίσει να γεννήσει σε ιδιωτικό μαιευτήριο, αλλά βγει θετική στην κόβιντ λίγο πριν φτάσει η ώρα του τοκετού, τότε θα εκδιωχθεί κακήν κακώς σε δημόσιο νοσοκομείο, όπου αντιθέτως επιτρέπεται η γέννα από κυοφορούσα με κόβιντ, χωρίς όμως να έχει δίπλα της τον γιατρό της. Και αν προλάβει να γεννήσει και βγει θετική αμέσως μετά; Καμία διαφορά. Τα “μαζεύει” άρον – άρον. Τι κι αν ο τοκετός ήταν μόνο λίγες ώρες πριν, τι κι αν δεν μπορεί να αυτό εξυπηρετηθεί έπειτα από ένα χειρουργείο όπως η καισαρική, το πρωτόκολλο πρέπει να τηρηθεί πάση θυσία. Το μωρό; Μεταφέρεται κι αυτό, με ξεχωριστό ασθενοφόρο. 

Όλες οι μαμάδες μπορούν να καταλάβουν πόσο ζόρικο είναι αυτό ειδικά για μια γυναίκα με baby blues. Ιδίως όταν κληθεί να περιμένει πέντε με έξι ώρες μέχρι να οργανωθεί η διαδικασία και να έρθουν τελικά τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ για παραλαβή, στη μία τη νύχτα. Πόσο μάλλον όταν έχει προηγηθεί απομόνωση οικογενειακώς σε ένα δωμάτιο χωρίς καμία απολύτως παροχή ή εξέταση στη μητέρα και στο νεογνό. Και πρωτίστως χωρίς καμία ενημέρωση για το εάν θα μπορεί η μητέρα να έχει τον νεογέννητο γιο μαζί της, όπου τέλος πάντων γίνει η μεταφορά, που ήρθε ως μία μορφή «νέμεσης» στο ότι νόσησε. 

Όσο για τα δημόσια νοσοκομεία επιτελούν όπως μπορούν το έργο τους και πλην εξαιρέσεων έχουν αξιόλογο προσωπικό που υπερβαίνει τον εαυτό του. Όμως το θέμα είναι το συγκεκριμένο πρωτόκολλο επί κόβιντ με τα προαναφερθέντα αποτελέσματα, σε συνδυασμό με – ευρύτερο πρόβλημα αυτό – τις κακές συνθήκες που επικρατούν στις πτέρυγες κόβιντ ενός δημόσιου νοσοκομείου με τέσσερις μαμάδες θετικές και τα μωρά τους στοιβαγμένες δίπλα – δίπλα. Σε εγκαταστάσεις που όχι απλά δεν αρμόζουν σε μια λεχωίδα, αλλά θα μπορούσαν άνετα να χρησιμεύσουν ως αποθήκες. Ενώ η έλλειψη ιματισμού και ειδών προσωπικής υγιεινής σε συνδυασμό με την απαγόρευση να βγουν από το δωμάτιο-για ευνόητους λόγους-, έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. 

Και ακολουθεί η απομάκρυνση για κάποιες μέρες της μητέρας και του παιδιού από τον πατέρα, σε μια στιγμή που όλη η οικογένεια θα έπρεπε να είναι μαζί.

Αναρωτιέμαι: προς τι όλη αυτή η ταλαιπωρία;

Δεν είναι αυτονόητο ότι μια γυναίκα αρχίζοντας το ταξίδι της μητρότητας χρειάζεται τις κατάλληλες συνθήκες, πόσο μάλλον ανθρωπιά και σεβασμό; 

Και δεν είναι αυτονόητο, στο τέλος της ημέρας, ότι τα ιδιωτικά μαιευτήρια που θέλουν να υπερηφανεύονται για το υψηλό επίπεδο ποιότητας των υπηρεσιών και για την «αφοσίωση» τους στη γυναίκα θα έπρεπε να διασφαλίσουν ότι μπορούν να διαχειριστούν και τέτοια περιστατικά; 

Μιλώντας εκ πείρας, προφανώς και δεν είναι. 

Προς όλες τις εγκύους και μητέρες που τους έλαχε η πανδημία: Να μας ζήσουν λοιπόν και να φτιάξουν τη χώρα που πραγματικά αξίζουν.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή