Τέσσερα χρόνια μετά τη βιβλική καταστροφή στο Μάτι με τους 103 νεκρούς, τους εκατοντάδες εγκαυματίες και τις τεράστιες καταστροφές σε περιουσίες και υποδομές, η Δικαιοσύνη έφθασε στο τέλος των σχετικών διαδικασιών προσδιορίζοντας στο τέλος του προσεχούς Οκτωβρίου τη δίκη για τους υπευθύνους των συνεπειών της φονικής πυρκαγιάς.
Συνολικά 21 άτομα, στελέχη τότε των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, Πυροσβεστικής, Πολιτικής Προστασίας, Αστυνομίας και αυτοδιοικητικοί παράγοντες θα καθίσουν στο εδώλιο ως υπεύθυνοι σωρείας πράξεων και κυρίως παραλείψεων που συντέλεσαν στο τραγικό αποτέλεσμα με την εκατόμβη των νεκρών.
Οι κατηγορίες με τις οποίες παραπέμπονται στη δίκη αφορούν σωρεία ανθρωποκτονιών από αμέλεια και σωματικών βλαβών για τον ίδιο λόγο, ενώ εκτός από τα πρώην κρατικά στελέχη και τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες που θα δικαστούν, στο εδώλιο θα καθίσει και ο ηλικιωμένος που έβαλε τη φωτιά για να κάψει κάποια ξερόκλαδα, προκαλώντας με την εγκληματική αμέλειά του τη φονική πυρκαγιά.
Εκτός των τότε στελεχών της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας, στο εδώλιο θα βρεθούν και αυτοδιοικητικοί παράγοντες, ανάμεσά τους και η τότε περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, η οποία δικάστηκε και για τη φονική πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής και αθωώθηκε, όμως η υπόθεση θα επανακριθεί μετά από έφεση της Εισαγγελίας.
Για την τραγωδία στο Μάτι η Δικαιοσύνη κατέληξε σε απόδοση κατηγοριών σε βαθμό πλημμελήματος και όχι κακουργήματος, παρά τις προσπάθειες περί του αντιθέτου που καταβλήθηκαν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, καθώς ήταν δύσκολο από νομικής και πραγματικής πλευράς μια κατηγορία για ενδεχόμενο δόλο να σταθεί στο ακροατήριο.
Ωστόσο, η πρόβλεψη του νόμου, όπως ισχύει, δίνει τη δυνατότητα στο δικαστήριο, αν και πλημμελήματα τα αδικήματα για τα οποία θα δικαστούν οι φερόμενοι ως υπεύθυνοι, να επιβάλει τις μέγιστες των ποινών, φθάνοντας έως και οκτώ χρόνια κάθειρξη.
Σε κάθε περίπτωση, έστω και με καθυστέρηση τεσσάρων ετών, η Δικαιοσύνη ολοκλήρωσε τις έρευνες, ορίστηκε η δίκη για τις 31 Οκτωβρίου και οι συγγενείς των θυμάτων, καθώς και οι τραυματίες, αναμένουν την εκδίκαση της υπόθεσης, προκειμένου να έχουν έστω μια ηθική δικαίωση για την τραγωδία που έζησαν και την απώλεια δεκάδων ανθρώπων που βίωσαν την κόλαση και έχασαν τη ζωή τους με τον πλέον βασανιστικό τρόπο.
Πέραν όμως της ποινικής απόδοσης ευθυνών, σημαντικό είναι και το ζήτημα των αποζημιώσεων που διεκδικούν συγγενείς θυμάτων και τραυματίες, ώστε να επουλώσουν, έστω και σε ηθικό επίπεδο, την τραγική εμπειρία και τις απώλειες που έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την ψυχή τους.